Η κυρία Μίκα Ιατρίδου εκ Ρόδου ανεξαρτητοποιήθηκε από τους ανεξάρτητους (γίνεται αυτό;) με μια επιστολή προς τον πρόεδρο η οποία καταλήγει ως εξής:
"... στην μέχρι τώρα πολιτική μου πορεία, έλαβα όλες τις αποφάσεις μου με εντιμότητα και ειλικρίνεια, αδιαφορώντας για το προσωπικό πολιτικό κόστος, έχοντας πάντα ως πυξίδα την καλυτέρευση της ζωής των Ελληνίδων και των Ελλήνων, οι οποίοι έχουν αδικηθεί τόσο πολύ, όλα αυτά τα χρόνια."
Προσέξτε τι λέει η κυρία αυτή που προσχωρεί στη Νέα Δημοκρατία:
"Μέχρι τώρα έλαβα τις αποφάσεις μου με ειλικρίνεια και εντιμότητα" ε, φτάνει πια, αρκετά!
"είχα πάντα πυξίδα την καλυτέρευση της ζωής των Ελληνίδων και των Ελλήνων" ε, καιρός να αλλάξω πορεία
"οι οποίοι (Έλληνες) έχουν αδικηθεί τόσο πολύ όλα αυτά τα χρόνια" δεν αναρωτιέται η κ. Μίκα από ποιους αδικήθηκαν; και πως με την απόφασή της προς τους αδικούντες κατευθύνεται;
Δεν με πειράζει τόσο το αλλοπρόσαλλο της επιχειρηματολογίας όσο το ότι δεν βρέθηκε ένας άνθρωπος να της συμμαζέψει κάπως μια επιστολή που απευθύνεται ελεύθερα στο κοινό ... Πάει να πει πως η πολύτιμη έδρα της (η βουλευτική εννοώ) που είναι πανάκριβη (τόσα χρήματα χρειάζονται για να εκλεγεί κανείς) ανήκει σε μια μοναχική ξανθιά (κουίζ: βαμμένη ή φυσική) που πορεύεται μόνη σε ναυτικά μουσεία (όπως δείχνει η φωτογραφία). Όπως όλοι οι Έλληνες που έχουν στο DNA τους το ρίσκο, ανοίγεται κι αυτή στο πέλαγος με στόχο το κέρδος (για τον λαό, εννοείται).
Από την επιστολή της κυρίας Μίκας εκείνο που αξίζει πιο πολλά είναι η απάντηση του Προέδρου: "Καλό ταξίδι"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου