Κυριακή 30 Ιουνίου 2013

Η ΔΗΜΑΡ ΣΕ ΣΤΑΥΡΟΔΡΟΜΙ! Όταν φεύγεις από τον ΜΟΝΟΔΡΟΜΟ και βρίσκεσαι σε ΣΤΑΥΡΟΔΡΟΜΙ, φοβάσαι λίγο για το άγνωστο, διστάζεις μην πάρεις λάθος δρόμο, αλλά τουλάχιστον ΕΧΕΙΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ. Επομένως και μόνο το γεγονός ότι η Δημαρ βγήκε από τη στρούγγα, το μαντρί του Σαμαρά, και βρέθηκε σε "σταυροδρόμιο" μόνο καλό μπορεί να της κάνει!


Δεν είναι τελικά εύκολη η αναδίπλωση της ΔημΑρ.
Κάποιοι (πραγματικά οι άνθρωποι!) ΠΙΣΤΕΨΑΝ αυτά που έλεγαν (ότι σώζουν τη χώρα!!!) και τώρα βρίσκονται ανακόλουθοι και αυτό το φέρουν βαρέως. Έφτιαξαν λοιπόν ένα κείμενο με το οποίο δηλώνουν τη δυσαρέσκειά τους αλλά δηλώνουν ότι αγαπάνε τη Δημαρ και μενουν για να συνεχίσουν στην ίδια γραμμή.
Είναι μέσα (μέχρι το μεσημέρι του Σαββάτου) όλοι οι γνωστοί Δημαρίτες Δραπετσωνίτες και Κερατσινιώτες, ήτοι οι Γλαμπεδάκης Μ., Πατσάκης Π. Καραφέρη Μ. Ηλιοπούλου Μ, Αλβανού Μ., και ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ο Γιώργος Αλβανός!

Προς ενημέρωση παραθέτουμε το κείμενο στο οποίο είναι ευδιάκριτη η νοσταλγία για τον συγχρωτισμό με την ΝΔ (που δηλώνεται απλά "τυχοδιωκτική" σε ένα σημείο) και η θλίψη για την μη ευόδωση του αρραβώνα με το ΠαΣοΚ (που δεν αναφέρεται πουθενά με το όνομά του και περιλαμβάνεται στις μεταρρυθμιστικές δυνάμεις) ενώ είναι έκδηλη η αποστροφή τους για τον Σύριζα (που είναι "δήθεν" και επικίνδυνος).
Πολύ χαίρομαι που ο φίλος μου Γιώργος Αλβανός δεν το προσυπέγραψε. Ελπίζω να αντέξει.

το κείμενο:

Η ΔΗΜΑΡ ΣΕ ΣΤΑΥΡΟΔΡΟΜΙ
Πάμε μπροστά για τη δημοκρατική μεταρρυθμιστική αριστερά ή επιστρέφουμε στην πεπατημένη της «προγραμματικής αντιπολίτευσης»;

Πριν από ένα χρόνο, το κόμμα μας, η Δημοκρατική Αριστερά, έκανε ένα μεγάλο βήμα, πρωτόγνωρο στην πολιτική ζωή του τόπου αλλά και στην ιστορία της ελληνικής αριστεράς. Αντιλαμβανόμενη την κρισιμότητα των στιγμών, την αναγκαιότητα να αποφευχθεί πάση θυσία η χρεωκοπία και η έξοδος της Ελλάδας από τη ζώνη του ευρώ, αποφάσισε τη συμμετοχή της σε μία κυβέρνηση ευρύτερης συνεργασίας για τη σωτηρία αλλά και την ανασυγκρότηση σε υγιείς βάσεις της χώρας. Η επιλογή αυτή αποκάλυπτε υψηλό αίσθημα εθνικής ευθύνης, συνιστούσε το πρώτο απτό δείγμα γραφής μιας κυβερνώσας Αριστεράς και έριχνε το σπόρο για την αλλαγή κουλτούρας της ελληνικής κοινωνίας, σχετικά με την αναγκαιότητα των κυβερνήσεων συνεργασίας.
Η ως χθες συμμετοχή της ΔΗΜΑΡ, στην κυβέρνηση συνιστά σημαντικό πολιτικό κεφάλαιο, το οποίο οφείλουμε να διαφυλάξουμε.
Ωστόσο, η ΔΗΜΑΡ με την απόφασή της να «εγκαταλείψει το καράβι» εμφανίστηκε να κάνει ένα άλμα στο κενό.
Μεγεθύνοντας αδικαιολόγητα μια διαφωνία της ως προς το εργασιακό καθεστώς στη Δημόσια Ραδιοτηλεόραση, εγκατέλειψε την κυβέρνηση. Η κίνηση αυτή φοβόμαστε πως επικαλείται τον αδιαμφισβήτητο πολιτικό τυχοδιωκτισμό της ΝΔ ως πρόσχημα για την απόσειση του βάρους των κυβερνητικών ευθυνών. 
Ακριβώς τη στιγμή που η κρίσιμη κατάσταση στην οποία βρίσκεται η χώρα επιβάλλει ενεργότερη συμμετοχή και επιτάχυνση των μεταρρυθμίσεων, η ΔΗΜΑΡ, αντί για «επισπεύδουσα δύναμη», εμφανίζεται να εγκαταλείπει την εθνική προσπάθεια εξόδου της χώρας από την κρίση, με αποτέλεσμα να αποδομεί την ιδέα της αριστεράς της ευθύνης, επιστρέφοντας ουσιαστικά στα ειωθότα του αριστερού αρνητισμού. Το αφήγημα της ανοχής και της προγραμματικής αντιπολίτευσης, που στη συνέχεια επιχειρείται να προβληθεί ως εναλλακτική στην κυβερνητική συμμετοχή, εκτιμούμε ότι δεν έχει ακροατήριο και θα είναι αυτοκτονικό ως προς τα αποτελέσματά του.

Θεωρούμε ότι η απόσυρση της ΔΗΜΑΡ από την κυβέρνηση, αν και συνδέεται με αυθαίρετες συμπεριφορές της Νέας Δημοκρατίας και με υπαρκτά προβλήματα της τρικομματικής συνεργασίας, στηρίχτηκε σε λανθασμένες εκτιμήσεις, δείχνει έλλειψη πολιτικού σχεδιασμού και συνιστά πλήρη ανατροπή της στρατηγικής του κόμματός μας. Αναιρεί την πρόσφατη πορεία μας και τη θετική συνεισφορά μας, μοιάζει να ακυρώνει το ηθικό και πολιτικό κεφάλαιο της ΔΗΜΑΡ, ως χρήσιμης για τον τόπο δύναμης, και να την απομακρύνει από τους πολίτες εκείνους που εξακολουθούν να ελπίζουν σε μια έξοδο της χώρας από την κρίση προς όφελος όλης της κοινωνίας
Και τώρα τι κάνουμε; 
Το σημαντικότερο είναι να ξαναπιάσουμε το νήμα.
Με δεδομένο ότι το δεύτερο εξάμηνο της χρονιάς που διανύουμε θα είναι κρίσιμο για τη χώρα και την Ευρώπη, οφείλουμε να δυναμώσουμε και να κάνουμε πιο ευδιάκριτο το πολιτικό μας στίγμα, εκείνο που από την ίδρυσή μας προσδιορίσαμε, ως φιλοευρωπαϊκή μεταρρυθμιστική αριστερά. Να αναζητήσουμε σχέδιο και στρατηγική, να επαναλάβουμε την άρνησή μας και την αντίθεσή μας στον στείρο αντιπολιτευτισμό και στις επικίνδυνες πρακτικές του λαϊκισμού.
Για την ανασυγκρότηση της χώρας δεν υπάρχει άλλος δρόμος από αυτόν των δημοκρατικών μεταρρυθμίσεων. Η δημοσιονομική εξυγίανση, η παραγωγική αναδιάρθρωση, η αναδιοργάνωση και ο εξορθολογισμός της διαλυμένης δημόσιας διοίκησης, η αποκατάσταση του κύρους και της αξιοπιστίας των θεσμών, η επιβολή του κράτους δικαίου και της νομιμότητας παντού, η ισονομία, η αξιοκρατία, τελικώς η δημοκρατία. 
Να ανανεώσουμε την επαφή μας με τον κόσμο που πίστεψε στο μήνυμά μας, να συσφίξουμε τις σχέσεις μας με τις άλλες φιλοευρωπαϊκές μεταρρυθμιστικές δυνάμεις, τις δυνάμεις της πολιτικής οικολογίας, να επιμείνουμε σε πρωτοβουλίες για την ανασυγκρότηση του ευρύτερου μεταρρυθμιστικού χώρου, τον χώρο ανάμεσα στη συντηρητική δεξιά και στον επικίνδυνο δήθεν ριζοσπαστισμό.
Πάνω απ’ όλα, είναι αναγκαίο να ξαναβρούμε τον ενθουσιασμό με τον οποίο δοθήκαμε στο δύσκολο πολιτικό εγχείρημα της αριστεράς της ευθύνης, και την εμπιστοσύνη με την οποία το περιέβαλαν οι πολίτες.
Η ΔΗΜΑΡ είναι το κόμμα μας. Την αγαπήσαμε γιατί αποτελεί ένα μεγάλο βήμα προς τα μπρος. Δεν θα το αφήσουμε να μείνει μετέωρο και θα αγωνιστούμε να μην ακυρωθεί.



Παρασκευή 28 Ιουνίου 2013

Όπως λέει και το ΚΚΕ, που πάντοτε κάτι παραπάνω γνωρίζει, πάμε για τα 400 ευρώ μισθό και 360 εθνική σύνταξη ούτως ή άλλως! Καλύτερα σε δραχμές παρά σε ευρώ.


Στο ΚΚΕ διαβάζουν. Παίρνουν κάτι απίστευτα βαρετά κείμενα της ΕΕ, της Ευρωζώνης, του G8, του G20 του ΠΟΕ κλπ και τα διαβάζουν! Οι άνθρωποι δεν παίζονται....
Αφού τα διαβάζουν, ξέρουν και το τι θα μας συμβεί. Κάνουν προβλέψεις και πάνω-κάτω πέφτουν μέσα. Αστοχούν λίγο γιατί κι αυτοί που σχεδιάζουν δεν μπορούν να πιάσουν ποτέ 100% τους στόχους τους. Είναι όμως μέσα στο να προβλέπουν τις τάσεις και να γίνονται Κασσάνδρες, μάντεις κακών.
Από το 2010 που ξεκίνησε η κρίση στην Ελλάδα, οι ΚΚΕ-δες (μερικοί, που ξέρουν τις προωθημένες αναλύσεις) έλεγαν ότι στόχος είναι τα 460 ευρώ μισθός για όλους και λίγο μικρότερη σύνταξη για όλους επίσης. Πρόσφατα άκουσα βουλευτή του κόμματος να μιλά για στόχο αυτών που μας κατέχουν και που κατευθύνουν τις τύχες μας μέσω των ανδρεικέλων τους Σαμαρά-Βενιζέλο, τα 400 ευρώ μισθό και 360 ευρώ εθνική σύνταξη. Δεν χρειάζεται πια να είναι κανείς ούτε μάντης ούτε ΚΚΕ για να καταλάβει ότι εκεί οδεύουμε!
Είτε θα μας πάνε οι προδότες που μας κυβερνάνε ασθμαίνοντας στα 400 και θα μας βάλουνε να τρώμε τις σάρκες μας ο ένας του άλλου με την ανέχεια, την κατάθλιψη και την πείνα, είτε θα αποφασίσουμε να πάμε ΜΟΝΟΙ ΜΑΣ και περήφανα στο 400ρι μέσω της δραχμής. Θα τους πούμε ένα ΟΧΙ, θα χώσουμε και φυλακή εκείνους που μας οδήγησαν εδώ και θα ξεκινήσουμε ένα πόλεμο χαρακωμάτων (θα λέμε ΟΧΙ στον κατώτατο μισθό ανεβάζοντας το όριο στο 750 θα μας κόβουν τις δόσεις, θα λέμε επαναφορά της μετενέργειας, θα μας κόβουν τη ρευστότητα, θα δίνουμε αυξήσεις στους μισθούς, θα μας χρεοκοπούν και πάει λέγοντας) ώσπου να βγούμε από την ευρωζώνη και την ΕΕ είτε με την θέλησή μας είτε γιατί θα βρουν τρόπο να μας πετάξουν έξω. Και θα έχουμε μισθούς των 1500-2000 ευρώ που θα γίνουν δραχμές θα υποτιμηθούν και θα φτάσουμε οι 1.600 δραχμές μας να ισούνται και πάλι με 400 ευρώ. 
Θα μπορούμε όμως να φτιάξουμε οικονομία, να ελέγξουμε τις τιμές, να ξανακάνουμε δική μας τη χώρα μας, να ελπίσουμε ξανά σε ένα καλύτερο αύριο.
Μας φτώχυναν, ο Σόϊμπλε και η Ευρωδεξιά του. Μας πήγαν 50 χρόνια πίσω. Θα ξανανέβουμε όμως., Σοφότεροι αυτή τη φορά και ΠΡΩΤΟΙ, όπως ήμασταν για ένα μικρό διάστημα (τότε που μας μίσησαν) και όπως μπορούμε να γίνουμε ως κάτοχοι της πιο ωραίας γης, της πιο ωραίας θάλασσας και του πιο γλυκού καιρού. Εμείς οι Έλληνες!

Τετάρτη 26 Ιουνίου 2013

ΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΌ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΔΕΝ ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΕ ΛΟΓΩ ΕΛΛΕΙΨΗΣ ΑΠΑΡΤΙΑΣ



Σήμερα είχαμε συνεδρίαση του ΔΣ στις 7μμ. Με 21 παρόντες το συμβούλιο έχει απαρτία. Από τους 18 συμβούλους της διοίκησης ήρθαν οι 9. Ήρθαμε και επτά από την αντιπολίτευση (εγώ τελευταίος στις 7.30μμ), συμβούλιο δεν μπόρεσε να γίνει. Και είναι περίπου 50 τα θέματα που πρέπει να συζητηθούν με εισηγήσεις υπηρεσιών και ένα σωρό άλλα που πρέπει να συζητηθούν γιατί το προεδρείο τα "χρωστάει" και άλλα επίκαιρα ή σπουδαία που χρονίζουν που θα τεθούν σίγουρα σαν εκτός ημερήσιας διάταξης. Όπως καταλαβαίνετε ΔΕΝ ΘΑ ΣΥΖΗΤΗΘΕΙ ΠΟΤΕ ΤΙΠΟΤΑ! Κάποια θέματα θα περάσουν κάποτε αλλά ουσιαστική συζήτηση δεν θα γίνει.

Ο Ζαχαρίας (Ζούπης) υψώνει το θέμα του τεχνικού προγράμματος. Δεν ξέρω γιατί το κάνει, δεν υπάρχει λόγος να μην έχει τεχνικό πρόγραμμα ο δήμος ... αυτό θα είναι και μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για την διοίκηση να πει ότι έργα που κατάφερε να χρηματοδοτήσει (ΕΣΠΑ κλπ.) η αντιπολίτευση δεν τα ψηφίζει στο τεχνικό πρόγραμμα κοιτώντας μόνο το μικροκομματικό της "συμφέρον" και έτσι απεντάσσονται από τα προγράμματα με αποτέλεσμα να χάνονται χρήματα πολύτιμα και θέσεις εργασίας για την περιοχή μας. Με μια τέτοιου είδους συζήτηση (εκατέρωθεν καταγγελίες για σπατάλες και ανευθυνότητα) θα χαθεί και η ουσία που είναι να γίνει σωστή επιλογή των έργων και των κονδυλίων. Μόνο έτσι δεν θα πετιούνται τσάμπα λεφτά σε άχρηστα δήθεν έργα, δεν θα χάνονται χρήματα επειδή απλά δεν κάνουμε προτάσεις ή δεν ψηφίζουμε τα "κερδισμένα" και θα γίνεται μια ορθολογική κατανομή των πόρων. Χαρακτηριστικά αναφέρω ότι είναι αναγκαίο να γίνουν μονώσεις και άλλα μικροέργα στα σχολεία τώρα το καλοκαίρι.

Ελπίζω να επικρατήσει από όλες τις πλευρές, διοίκηση (που είναι η κυρίως υπεύθυνη) και αντιπολίτευση (που τώρα πια έχει πλειοψηφία στο δημοτικό συμβούλιο) ώστε να υπηρετηθεί τελικά το συμφέρον του δήμου και να τεθεί πάνω από μικροπαραταξιακές αντιδικίες.

Αυτοί που μας κυβερνούν είναι επικίνδυνοι. Καταστρέφουν μέρα με τη μέρα την Ελλάδα στηριγμένοι στα ψέματα, στη διεθνή στήριξη και πάνω απ' όλα στη βλακεία των Ελλήνων!



Νομίζω πως μέρα με τη μέρα το παιχνίδι γίνεται όλο και πιο φανερό. Κάποιοι χρησιμοποιούν τη δύναμή τους για να κερδίζουν ακόμα και τώρα που οι πολλοί, σχεδόν όλοι, υποφέρουν. Οι ομολογιούχοι είδαν τη δικαιοσύνη να τους λέει ότι το κούρεμα των χρημάτων τους (πρόκειται για απώλεια που φτάνει σχεδόν στο 80%) ήταν νόμιμο και την ίδια ώρα πληρώνεται στο 100% ένα ομόλογο που ανήκει σε Αμερικάνο (λένε στην Χίλαρυ Κλίντον) και σε ένα μήνα θα πληρωθεί στο 100% και ένα ελβετικό ομόλογο (που λένε ότι ανήκει στη Μέρκελ). Μόνο 10% να έκοβαν στα δυο αυτά ομόλογα θα μπορούσαν να πληρωθούν οι ομολογιούχοι. Κι αν κουρεύονταν κανονικά αυτά τα δυο ομόλογα των "δανειστών" μας, κάπου στο 60%, δεν θα χρειάζονταν νέα μέτρα και οι 4.000 άμεσες απολύσεις που απαιτεί η τρόϊκα. Το "δίκιο" που επικρατεί είναι το δίκαιο του ισχυρότερου, όπως γινόταν και στον Μεσαίωνα όπου ο φεουδάρχης έπαιρνε την περιοχή του με τα όπλα και με μια συμμορία που οργάνωνε, οχύρωνε ένα λόφο για να επιτηρεί αυτούς που σκλάβωνε με τα όπλα και την ωμή βία και έπαιζε τον ευγανή "ιππότη". Κι αν κάποιος παραπονιόταν ότι αδικήθηκε, τότε αυτός που δίκαζε τις υποθέσεις ήταν ο ίδιος ο φεουδάρχης. Νομίζετε ότι σήμερα είμαστε σε πολύ διαφορετικό επίπεδο; 
Ποια μπορεί να είναι η αντίδρασή μας σε αυτό το αδιέξοδο στο οποίο μας οδηγούν; Να ξυπνήσουμε ΕΓΚΑΙΡΑ και να τους πάρουμε αρχικά την κυβερνητική εξουσία, γιατί αυτή είναι η πιο εύκολη να κατακτηθεί. Ψηφίζοντας μαζικά αντιπολίτευση και αρκετοί από εμάς τον Σύριζα που μπορεί να πάρει τις 50 έδρες από τη ΝΔ, βγάζουμε ένα από τα όπλα των αντιπάλων μας που είναι το διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα και προσωποποιείται εύκολα στις φάτσες των Μέρκελ Σόϊμπλε με τοπικά ανδρείκελα τους Σαμαρά-Βενιζέλο. Κατόπιν πρέπει να κατακτηθεί η οικονομική εξουσία, πράγμα πιο σύνθετο που προϋποθέτει και δικό μας νόμισμα και δική μας οικονομική πολιτική. Μετά υπάρχουν και άλλα που πρέπει να γίνουν αλλά είναι για πολύ αργότερα.
Πριν από όλα όμως πρέπει να ξυπνήσουμε από τον λήθαργο και να διώξουμε τους εντεταλμένους καταστροφείς της χώρας. Και κάποιοι που έχουν μυαλό και μπορούν να διαμορφώνουν την κοινή γνώμη πρέπει να θέσουν αυτό το μυαλό στην υπηρεσία των πολιτών και να σταματήσουν τα ιδεολογήματα και τους παραταξιακούς μικροανταγωνισμούς για να βοηθήσουν τον κόσμο να καταλάβει. Γιατί η βλακεία περισσεύει σήμερα και με στόκους μόνο δεν μπορείς να γκρεμίσεις τείχη και να φτιάξεις πολεμίστρες!

Δευτέρα 24 Ιουνίου 2013

Συνεδριάζει το Δημοτικό Συμβούλιο την Τετάρτη (26-6-2013) ώρα 7μμ


Μέσα σε όλα τα άλλα, συνεδριάζει και το ΔΣ
Κυριότερο θέμα η τροποποίηση του Τεχνικού Προγράμματος που περιλαμβάνει τίτλους έργων και δράσεις με τις οποίες μπορεί κανείς να διαφωνήσει ή να γελάσει (είχα κάνει αρκετά σαρκαστικές παρατηρήσεις στο προηγούμενο ΔΣ γι αυτά) αλλά τελικά είναι "ή ψηφίζεις ή τα έργα απεντάσσονται" που θα πει ότι το δίλημμα είναι εκβιαστικό, ειδικά μάλιστα σε θέμα όπως το τεχνικό πρόγραμμα που το θεωρώ "εθνικής" σημασίας για την μικρή περιοχή μας.
Μέσα είναι και η έγκριση της μελέτης Κλουτσινιώτη για την Ανάπλαση, που κι αυτό μάλλον ως τυπικό θέμα έρχεται αφού η μελέτη έχει ήδη παραληφθεί από την τεχνική μας υπηρεσία με την πάροδο του χρόνου (από το 2008)
Μάλλον τα εκτός ημερήσιας διάταξης θέματα θα κλέψουν και πάλι την παράσταση

Οι "αντικρατιστές" της Δημαρ δεν ήθελαν να φύγουν από το "κράτος" της τρικομματικής των εξής δύο, του Σαμαρά!


Για όποιον θέλει να καταλάβει τι επικρατεί στο εσωτερικό της ΔημΑρ και πως μπορεί κάποιοι να διαφωνούν με την απόφασή της να πάψει να στηρίζει την τρικομματική, θα παραθέσω το παρακάτω κείμενο του Χρήστου Χωμενίδη. 
Ο γνωστός συγγραφέας μπήκε στη ΔημΑρ όταν το νέο τότε κόμμα πρωτοσυστήθηκε (άνοιξη του 2010) ελπίζοντας σε ένα σχήμα αντιγραφειοκρατικό που θα είναι αντίθετο στον "κρατισμό" (ΣΗΜ. ο όρος "κρατισμός" χρηιμοποιείται από τους Δημαρίτες για να χωρίσουν τον κόσμο σε δυο ξένα μεταξύ τους σύνολα, τους κρατιστές και τους αντικρατιστές, οι πρώτοι είναι οι "κακοί" της ιστορίας που φταίνε για όλα). 

Η πρόσφατη απόφαση της Δημαρ να φύγει από την τρικομματική θεωρήθηκε από τους "αντικρατιστές" σαν η σταγόνα που ξεχείλισε ένα ποτήρι που είχε γεμίσει με ενέργειες με τις οποίες διαφωνούσαν. 'Οπως αναφέρει το κείμενο επί λέξει οι αντικρατιστές πίστευαν ότι η Δημαρ, μπαίνοντας στην τρικομματική, θα έπρεπε να ... 

"έβαζε τη σφραγίδα της στην κυβέρνηση Σαμαρά προτείνοντας εναλλακτικές -και κοινωνικά δικαιότερες- λύσεις, μοιράζοντας το κόστος της κρίσης και των μνημονίων με κριτήρια διαφορετικά από της Νέας Δημοκρατίας. Υπερασπιζόμενη -αν μη τι άλλο- τομείς όπου η Ανανεωτική Αριστερά διαθέτει κατά παράδοσιν ηγεμονική παρουσία, τον τομέα του Πολιτισμού" 

Διαβάστε το και ίσως καταλάβετε μερικά πράγματα για τη ΔημΑρ και ίσως να εξηγήσετε έτσι καλύτερα και τα ερωτηματικά που έβαζα κάθε φορά μέχρι τώρα όταν αναφερόμουν στην τρικομματική των εξής δύο του Σαμαρά.

Τίτλος: "Όχι δάκρυα για τη ΔΗΜΑΡ"
του Χρήστου Χωμενίδη
http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.politiki&id=25464


Όταν, την άνοιξη του 2010, η «Ανανεωτική Πτέρυγα» απεχώρησε από τον Συνασπισμό και προανήγγειλε μία νέα κίνηση, η πρόσκληση που απηύθυνε στην ελληνική κοινωνία βρήκε εντυπωσιακή απήχηση. Εκατοντάδες άνθρωποι που -μολονότι έντονα πολιτικοποιημένοι- δεν θα τους πέρναγε έως τότε καν απ’ το μυαλό να διαβούν το κατώφλι του οποιουδήποτε κόμματος, προσήλθαν με ενθουσιασμό στις προϊδρυτικές συναντήσεις.
Ο λόγος ήταν -πιστεύω- διττός: Η Ελλάδα, αφ’ ενός, είχε ήδη μπει σε μια βαθιά κρίση που δεν επέτρεπε σε κανέναν στοιχειωδώς ευαίσθητο κι υπεύθυνο πολίτη να κρατηθεί σε απόσταση από τα κοινά, να συνεχίσει να ζει μες στο μικρόκοσμό του. Μια μερίδα, αφ’ ετέρου, της Αριστεράς έμοιαζε να έχει δια πυρός και σιδήρου ωριμάσει. Φαινόταν πλέον έτοιμη να ξεπεράσει όλες τις ευκολίες και αγκυλώσεις του παρελθόντος της. Να αποκηρύξει έμπρακτα τη γραφειοκρατία και τον κρατικισμό. Να κοιτάξει κατάματα την πραγματικότητα του 21ου αιώνα, δίχως να βολεύεται με προκάτ, παρωχημένες απαντήσεις. Να βάλει -πάνω απ’ όλα- τα χέρια της στη φωτιά, να συμμετάσχει στο παιχνίδι, να πάψει να αρκείται στο ρόλο του αενάως διαμαρτυρόμενου, ο οποίος διεκδικεί τα πάντα χωρίς να διακινδυνεύει τίποτα.  
Έτσι ιδρύθηκε η Δημοκρατική Αριστερά.
Θυμάμαι τους πρώτους της μήνες σαν έναν διαρκή οργασμό ιδεών. Σαν μια αλληλοδιαδοχή δημιουργικών συγκρούσεων. Οι φρέσκοι στην πολιτική έφερναν τον παλμό της κοινωνίας, δεν δίσταζαν να υποστηρίξουν τις πιο ρηξικέλευθες απόψεις. Και οι παλιές ωστόσο καραβάνες έδειχναν ανοιχτές σχεδόν στα πάντα. Εφόσον είχαν βρει τη δύναμη να απογαλακτισθούν από τον Σύριζα, θα ήταν κρίμα -το ένιωθαν- να μείνει το βήμα τους μετέωρο. Ακόμα και ο Φώτης Κουβέλης έτεινε τότε ευήκοον ους σε όσους του λέγαμε πως δεν αρκεί η απόρριψη του μνημονίου, απαιτείται και η εκπόνηση ενός πειστικού εναλλακτικού σχεδίου για τη χώρα. Ότι δεν φτάνουν τα ευχολόγια περί κοινωνικής αλληλεγγύης, επείγει και η συγκρότηση κοινωνικών δικτύων, για να στηρίξουν με συγκεκριμένες δράσεις όσους κατρακυλούσαν προς τη φτώχεια και την εξαθλίωση. Εγώ του είχα θυμίσει την Εθνική Αλληλεγγύη, οργάνωση θυγατρική του ΕΑΜ, που είχε σώσει επί Κατοχής τον κόσμο από την πείνα. Την ανάγκη -φευ- των καιρών τη συνειδητοποίησε πρώτη η Χρυσή Αυγή και την εκμεταλλεύτηκε κατά τον γνωστό, ειδεχθή τρόπο…
Όταν εξελέγησαν δήμαρχοι ο Καμίνης και ο Μπουτάρης, η Δημοκρατική Αριστερά -και με το δίκιο της- αγαλλίασε. Όχι απλώς είχε στηρίξει, μα είχε αποτελέσει και τον καταλύτη στις υποψηφιότητές τους.
Οι εξελίξεις όμως στην Ελλάδα επιταχύνονταν, το κλίμα βάραινε βδομάδα με τη βδομάδα. Το καλοκαίρι του 2011, ψηφίστηκε το δεύτερο μνημόνιο. Στις 28 Οκτωβρίου, οι αγανακτισμένοι της πάνω και της κάτω πλατείας διέλυσαν με γιαούρτια και κρεμάλες τις παρελάσεις. Λίγο αργότερα ο Γιώργος Παπανδρέου εκθρονίστηκε και το Πασόκ συνέπραξε για πρώτη φορά με τη Νέα Δημοκρατία στηρίζοντας την κυβέρνηση Παπαδήμου. Θυμάμαι, ώρες μόλις προτού ανακοινωθεί το διάδοχο του ΓΑΠ κυβερνητικό σχήμα, τον Φώτη Κουβέλη να μας διαβεβαιώνει ότι ο Λουκάς Παπαδήμος δεν υπάρχει περίπτωση να επιλεγεί ως πρωθυπουργός. Όταν, την επομένη, στην Κεντρική Επιτροπή της Δημοκρατικής Αριστεράς κάποιοι προτείναμε να παράσχει το κόμμα μας ψήφο ανοχής στην κυβέρνηση Παπαδήμου, ώστε να οδηγηθεί η χώρα ομαλά προς τις εκλογές, ο Φώτης Κουβέλης διέρρηξε τα ιμάτιά του και μας προειδοποίησε ότι -σε κάθε περίπτωση- ο ίδιος, ως βουλευτής, θα καταδίκαζε τη συμμαχία ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ. 
Ήταν, στα τέλη του 2011, ηλίου φαεινότερον πως το ΠΑΣΟΚ διαλυόταν. «Βρέχει Πασόκους!» κραύγαζαν ηδονικά τα επαγγελματικά στελέχη της Δημοκρατικής Αριστεράς και έσπευδαν να υποδεχθούν όποιον σχεδόν τους χτυπούσε την πόρτα, με πιο εξωφρενική περίπτωση τον βουλευτή Ηρακλείου κύριο Μιχελογιαννάκη, γνωστό από την -αντάξια ενός Μποστ- φράση: «Ανδρός πεσούσης πας ανήρ ανδρεύεται». (Είναι χαρακτηριστικό πως όλες σχεδόν οι «χρυσές» μεταγραφές της Δημοκρατικής Αριστεράς από το ΠΑΣΟΚ, πολύ σύντομα την εγκατέλειψαν αναζητώντας στέγη στον Σύριζα).
Διατελούσα, εκείνο τον καιρό, μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής της Δημοκρατικής Αριστεράς. Είχα εκλεγεί εκτός γραμμής Κουβέλη. Σε κάθε συνεδρίαση πειθόμουν για το μάταιο του πράγματος. Οι κρίσιμες αποφάσεις λαμβάνονταν κάπου αλλού -σε πρωινούς καφέδες των εμπίστων του προέδρου- και έρχονταν σε εμάς απλώς για έγκριση. Η εσωκομματική αντιπολίτευση εξέφραζε τις αντιρρήσεις της, καταψηφιζόταν και όλοι μαζί καταλήγαμε για μεζέδες σε ένα γειτονικό βουλγάρικο εστιατόριο. Αραίωσα σταδιακά τις παρουσίες μου και εν τέλει παραιτήθηκα από την Εκτελεστική Επιτροπή. Αρνήθηκα επίσης να συμπεριληφθώ στα ψηφοδέλτια - δεν θα παροπλιζόμουν ποτέ ως συγγραφέας για να γίνω βουλευτής. Σε όσους με κατακρίνουν σαν ρίψασπι, θα απαντήσω πως απαιτείται τεράστια υπομονή και επιμονή για να αντιμετωπίσεις ανθρώπους που έχουν επενδύσει τα πάντα στο κόμμα. Που πηγαίνουν στις οχτώ το πρωί και μένουν μέχρι τα μεσάνυχτα. Που βιοπορίζονται, ονειρεύονται και ερωτεύονται ακόμα εκεί μέσα…
Στις εκλογές του Μαΐου του 2012, η Δημοκρατική Αριστερά πέτυχε το αξιοπρεπέστατο ποσοστό του 6,1%. Το αποτέλεσμα αναμφισβήτητα πιστώνεται στον Φώτη Κουβέλη - η ηρεμία και η σοβαρότητα που εξέπεμπε στάθηκαν πόλος έλξης για τους ψηφοφόρους. Με την πανωλεθρία τόσο του ΠΑΣΟΚ -που κατρακύλησε στο 13%- όσο και της Νέας Δημοκρατίας -που βρέθηκε στο 19%- το πολιτικό τοπίο έγινε κινούμενη άμμος. Ο Φώτης Κουβέλης είχε τότε μια ιστορική ευκαιρία: Να συμπράξει σε ένα τρικομματικό σχήμα με τον ίδιον στη θέση του πρωθυπουργού και την κυβέρνηση να εξαρτάται από την κοινοβουλευτική στήριξη της Δημοκρατικής Αριστεράς. Δεν το έπραξε. Οδηγηθήκαμε σε νέες εκλογές, τον Ιούνιο, για να σχηματιστεί εν τέλει μια κυβέρνηση των τριών κομμάτων υπό τον Αντώνη Σαμαρά.
Προσδοκούσαμε -πιστεύω- όλοι, ότι η Δημοκρατική Αριστερά θα έβαζε τη σφραγίδα της στην κυβέρνηση Σαμαρά προτείνοντας εναλλακτικές -και κοινωνικά δικαιότερες- λύσεις, μοιράζοντας το κόστος της κρίσης και των μνημονίων με κριτήρια διαφορετικά από της Νέας Δημοκρατίας. Υπερασπιζόμενη -αν μη τι άλλο- τομείς όπου η Ανανεωτική Αριστερά διαθέτει κατά παράδοσιν ηγεμονική παρουσία, τον τομέα του Πολιτισμού συγκεκριμένα. Δεν το έπραξε.
Δεν ξέρω τι συνέβαινε κεκλεισμένων των θυρών. Ο απλός όμως πολίτης βαρέθηκε κατά το τελευταίο έτος να ακούει τη Δημοκρατική Αριστερά να εκφράζει αντιρρήσεις, διαφωνίες, ενστάσεις και έτερον ουδέν. Να ορθώνει μοναχά στα λόγια το ανάστημά της, για τα μάτια -θαρρείς- του κόσμου, σάμπως ο κόσμος είναι τόσο αφελής… Και στον Πολιτισμό ακόμα, η παρουσία της στην κυβέρνηση δεν βοήθησε σε τίποτα. Ούτε την υποβάθμιση του υπουργείου σε υφυπουργείο μπόρεσε να σταματήσει, ούτε την κατάργηση του ΕΚΕΒΙ, ούτε τις τραγελαφικές επιλογές στο Εθνικό Θέατρο και στο ΚΘΒΕ.
Η ιστορία με την ΕΡΤ δεν έπεσε σαν κεραυνός εν αιθρία. Εφόσον ο αρμόδιος υπουργός -εκ της Δημοκρατικής Αριστεράς ορμώμενος- δεν είχε καταφέρει επί τόσους μήνες να εντοπίσει από το σύνολο του Δημοσίου τους υπαλλήλους εκείνους που η απομάκρυνσή τους θα σήμαινε εξορθολογισμό και όχι αυταρχισμό, αναμενόμενο ήταν όταν θα έφτανε ο κόμπος στο χτένι, ο Αντώνης Σαμαράς να επιχειρήσει χειρουργική επέμβαση με τσεκούρι.
Πιάστηκε η Δημοκρατική Αριστερά εξ απίνης; Είχε ενημερωθεί προκαταβολικά ο Κουβέλης από τον Σαμαρά, δεν πίστευε όμως ότι ο πρωθυπουργός εννοούσε εκείνο που έλεγε; Ό,τι κι αν έγινε, η ηγεσία της Δημοκρατικής παλινώδησε επί δέκα και πλέον μέρες, με τον Φώτη Κουβέλη να μιλάει πότε για δημόσια ραδιοτηλεόραση και πότε για ΕΡΤ Α.Ε., με το ενδεχόμενο των εκλογών πότε να πλησιάζει και πότε να εξορκίζεται… Ώσπου πραγματοποίησε το βράδυ της Πέμπτης ηρωική έξοδο. Δεν θέλω ούτε να σκεφτώ ότι η ηρωική έξοδος της Δημοκρατικής Αριστεράς αποφασίστηκε αφού είχε πρώτα προεξοφληθεί πως το ΠΑΣΟΚ θα συνέχιζε να στηρίζει την κυβέρνηση και δεν θα καταλήγαμε έτσι στις κάλπες…
Κατά τη γνώμη μου η Δημοκρατική Αριστερά διέπραξε μοιραίο λάθος. Υιοθετώντας τη γραμμή «ψήφος ανοχής κατά περίπτωσιν» -«και με τον αστυφύλαξ και με τον χωροφύλαξ», σε απλά ελληνικά- επιφυλάσσει για τον εαυτό της τον ρόλο του μπαλαντέρ. Μονάχα που για να είσαι μπαλαντέρ πρέπει και να υπάρχεις. Κι εγώ, όσο κι αν προσπαθώ, δεν βρίσκω ικανούς λόγους για να εξακολουθήσει η Δημοκρατική Αριστερά να υπάρχει κοινοβουλευτικά και μετά τις επόμενες εκλογές. Δεν βλέπω δηλαδή ποιο θα είναι εκείνο το 3% των ψηφοφόρων που θα την προτιμήσει και με ποιο ακριβώς σκεπτικό…
Η αυτοχειρία που μοιάζει να επιλέγει για τον εαυτό της η Δημοκρατική Αριστερά είναι εξαιρετικά λυπηρή. Επ’ ουδενί όμως σημαίνει ότι οι άνθρωποι που συγκινήθηκαν από το κάλεσμά της και πύκνωσαν τον πρώτο καιρό τις γραμμές της -ακόμα δε κι εκείνοι που βρίζοντας μέσα από τα δόντια τους παραμένουν μέλη της- θα ξανακλειστούν στα καβούκια τους.
Το αίτημα για μια Κεντροαριστερά, για μια καινούργια Σοσιαλδημοκρατία με πνοή μεγάλης παράταξης -που δεν θα ποδηγετείται από φθαρμένες ηγεσίες, που δεν θα αγκυλώνεται από γραφειοκράτες καριέρας και από ευκαιριακούς ζογκλέρ- καθίσταται ολοένα και πιο επίκαιρο. Όποιοι τολμήσουν να το εκφράσουν, θα έχουν βάλει ένα σπουδαίο ιστορικό στοίχημα. Ένα στοίχημα που δεν μπορεί, σε βάθος χρόνου, παρά να κερδηθεί

Σάββατο 22 Ιουνίου 2013

Πότε θα μπουκάρουν στην ΕΡΤ; Δεν ξέρω, αλλά είναι βέβαιαο ότι θα τα βρουν δύσκολα, ο κόσμος είναι εκεί και είναι αποφασισμένος!


Η κυβέρνηση θέλει να μπουκάρει στην ΕΡΤ αφού οι εργαζόμενοι απέρριψαν το σχέδιό της και συνεχίζουν την κατάληψη του ραδιοτηλεοπτικού μεγάρου. 
Είναι λογικό ή παράλογο αυτό που κάνουν; Για την απάντηση που θα δώσει ο καθένας πρέπει να προσμετρήσει ασφαλώς τις βάρβαρες συνθήκες που επικρατούν στον χώρο της εργασίας στην Ελλάδα σήμερα αλλά και να σκεφτεί ότι η κατάργηση της ΕΡΤ στέλνει στην ανεργία πάνω από 2,5 χιλιάδες εργαζομένων με πενιχρή αποζημίωση (ενός μήνα). Η επαναπρόσληψη για την οποία μιλάει η κυβέρνηση αφορά σε 2 χιλιάδες ή κάτι λιγότερο αλλά είναι με νέο μισθό 500 ευρώ (αντί των 1.000 περίπου που παίρνει σήμερα ένας εργαζόμενος με κάποιες δεκαετίες στην ΕΡΤ) και είναι μόνο για 3 μήνες. Στην ουσία είναι μια επαναπρόσληψη για να διαλυθεί η αντίσταση έναντι ολίγων χρημάτων και να ακολουθήσει η οριστική ανεργία. Αυτό έχουν καταλάβει και γι αυτό αντιδρούν οι εργαζόμενοι.
Ο Στουρνάρας είπε να αδειάσουν τον χώρο. Η κυβέρνηση θέλει να μπει μέσα με τα ΜΑΤ. Κάποια στιγμή, όχι πολύ μακρινή, θα το επιχειρήσει αλλά ο κόσμος που είναι μέσα θα αντισταθεί. Τι ακριβώς θα συμβεί τότε;
Θυμίζω ότι και στο Πολυτεχνείο μέσα είχαν μείνει περίπου 4.000 φοιτητές. Τόσοι πάνω-κάτω εργαζόμενοι και υποστηρικτές ξημεροβραδιάζονται και στο ραδιομέγαρο. Τα επιτελεία της κυβέρνησης θα σχεδιάζουν και πάλι την πολιορκία. Πως να μπουν, ποια ώρα, τι αντιπερισπασμό να έχουν κάνει, με ποια μηχανοκίνητα μέσα, τι είδους χημικά θα ρίξουν κλπ. Όπως πολιορκούσαν οι Άβαροι, οι Φράγκοι και μετά οι Τούρκοι την Κωνσταντινούπολη. Λέγαμε πολιτισμός ή βαρβαρότητα για την αντίθεση σοσιαλισμού-καπιταλισμού αλλά εδώ έχουμε πολύ παραστατικά πλέον την κυβερνητική βαρβαρότητα να πολιορκεί τον αντιστεκόμενο πολιτισμό.
Χτες βράδυ στη 1 η ώρα περίπου κι αφού είχε κορυφωθεί η συναυλία του Βασίλη Παπακωνστατίνου όλος ο κόσμος, 5 ή 10 χιλιάδες άτομα, δεν ξέρω πόσοι ακριβώς ήταν εκεί μέσα εκείνη την ώρα (πάντως ήταν πολλοί!) τραγουδούσαν όλοι, με τον Βασίλη να διευθύνει την τεράστια χορωδία, το "μικρά κι ανήλιαγα στενά .... αχ ψεύτη κι άδικε ντουνιά που άναψες τον καημό μου, είσαι μικρός και δεν χωράς στον αναστεναγμό μου" και μετά όλοι μαζί και πάλι το "της δικαιοσύνης ήλιε νοητέ ... μη τη λησμονάτε τη χώρα μου ... τους παλιούς μου φίλους καλώ με φοβέρες και με αίματα!". Ήταν πολύ καλός ο Παπακωνσταντίνου, πολύ δυνατός, αλλιώτικος από τον ροκά των συναυλιών, ήταν ένας Τσε που ξεσήκωνε τα πλήθη. Ωστόσο η καλύτερη του στιγμή ήταν όταν απέσυρε τη φωνή του και έκανε τις χιλιάδες του κόσμου να τραγουδούν με μια φωνή. Τότε ήταν συγκλονιστικός γιατί έκανε την συναυλία διαδήλωση. 
Να πηγαίνετε στο ραδιομέγαρο. Χρειάζονται την συμπαράστασή μας. 

Παρασκευή 21 Ιουνίου 2013

Καινούριο τοπίο στην Ελλάδα. Έμειναν μόνοι τους οι Αδιάφθοροι. Ο Σαμαράς-Έλιοτ Νες και ο Βενιζέλος-Μακκάρθι θα μας στρώσουν στις μεταρρυθμίσεις. Και η Ευρωζώνη απειλεί. Σύντομα θα πρέπει να διαλέξουμε ποιον δρόμο να διαλέξουμε, και καλό είναι να είμαστε καλά πληροφορημένοι.


Τώρα για όλα θα φταίει η Δημάρ, ο Μανιτάκης που δεν προχωρούσε η ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗ ΣΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ (απλά: οι απολύσεις), ο Ρουπακιώτης που δεν προχωρούσε η ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (απλούστερα: γρήγορες καταδίκες των ανθρώπων του μόχθου, παραγραφές των μεγαλοοφειλετών και πολιτικών), η Ρεπούση που δεν προχώρησε η ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗ ΤΩΝ ΟΡΙΩΝ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ (συγκεκριμένα: που δεν πήραμε ακόμα πίσω Κωνσταντινούπολη και Σμύρνη) και γενικώς αυτοί οι άχρηστοι δημαρίτες που ήταν ΑΤΟΛΜΟΙ (δίσταζαν να βουτήξουν τα χέρια τους στο αίμα, όλο τύψεις είχαν ...) και ΚΟΥΜΜΟΥΝΙΑ (συγκεκριμένα δεν συναινούσαν να πάρουν οι τράπεζες τα σπίτια των οφειλετών, ήθελαν να μένουν στους ιδιοκτήτες ώστε να τα πάρει αργότερα το ίδιο το κράτος στην επανάσταση).

Το καινούριο τοπίο στην Ελλάδα είναι καλύτερο από το χτεσινό. Τώρα τα λαμόγια έμεναν μόνα και το φύλλο συκής που τους κάλυπτε (ανοήτως αλλά ... συνέβαινε) έφυγε κι αυτό. Θα προσπαθήσουν να ρημάξουν τη χώρα με αστραπιαίες κινήσεις γι αυτό και πρέπει να είναι αστραπιαία η λαϊκή αντίδραση. 

Η ώρα της κρίσης πλησιάζει. Η εναλλακτική του Σύριζα και των λοιπών αντιμνημονιακών φαίνεται πως θα δοκιμαστεί σχετικά σύντομα. Αν ενώσει την Ευρώπη των Λαών, την Ευρώπη του Νότου, την Ευρώπη της Αριστεράς, την Ευρώπη του Φιλελεύθερου και Κοινωνικού κράτους, θα υπάρξει μέλλον για αυτή την περιοχή της γης, αλλιώς θα καταρεύσουμε όλοι μαζί με τους Γερμανούς. Δεν τους είναι κάτι άγνωστο, μέχρι τώρα έχουν παρασύρει στον όλεθρο την Ευρώπη δυο φορές, απλά τώρα το επιχειρούν και για μια τρίτη και φαρμακερή!

Επειδή η εναλλακτική του Σύριζα και των άλλων αντιμνημονιακών θα έχει σοβαρές συνέπειες σε όλους μας, θα πρέπει να ξέρουμε τι σημαίνει:

Αντιστεκόμαστε στη βαρβαρότητα παίρνοντας πίσω ορισμένα μέτρα όπως, τον κατώτατο μισθό, τη μετενέργεια, το φρένο στις απολύσεις, το κατώτατο όριο συντάξεων κλπ.
Αυτά τα μέτρα προκαλούν ευρωζωνική αντίδραση και μας αποκλείουν από την "ζεστή" χρηματοδότηση. Είαστε έτοιμοι να το αντέξουμε;
Εμείς βέβαια σταματάμε να πληρώνουμε τόκους και χρεωλύσια. Σταματούν να μας δανείζουν. Αναγκαστικά περνάμε με ό,τι έχουμε. Είαστε έτοιμοι γι αυτό;
Η επιμονή μας τους αναγκάζει να απειλούν με έξοδό μας από το ευρώ αφού η άρνησή μας οδηγεί κράτη και τράπεζες σε χρεοκοπίες. Μπορούμε να αντέξουμε τις απειλές;
Προκαλείται ένα φιλελληνικό κύμα συμπάθειας σε όλο το Νότο αλλά και στους λαούς του βορά. Μπορούμε να διαχειριστούμε ένα τόσο μεγάλο ζήτημα;

Αυτά για ξεκίνημα.... 

Πέμπτη 20 Ιουνίου 2013

Μπράβο στη Δημαρ. Έστω κι αν άργησε, έδειξε ότι παραμένει αριστερά. Ο δρόμος για την Ευρώπη φαίνεται να ανοίγει. Εμπρός να κάνουμε το ξεκίνημα στην Ελλάδα!


Όπως η γλώσσα του σώματος έδειχνε τον Κουβέλη και τον Βενιζέλο τραγικές φιγούρες χτες, η ίδια γλώσσα σήμερα μαρτυρούσε τις νέες καταστάσεις
Για τον Κουβέλη, όλοι έβλεπαν στα μάτια του την κρυφή περηφάνια του γεράκου, που αν και είχε παραδοθεί ο ίδιος αύτανδρος την Τετάρτη, έφαγε κάτι ενέσεις πολιτικού βιάγκρα στη συνεδρίαση του κόμματός του σήμερα το απόγευμα ώστε να φανεί ισχυρός απέναντι στα σκιάχτρα που ήταν τόσο καιρό συνεταίροι του
Για τον Βενιζέλο, όλοι είδαν ότι για πρώτη φορά είχε μπροστά του σημειώσεις όταν μιλούσε. Όλοι πιστέψαμε ότι η σοβαρότητα της στιγμής δικαιολογούσε να είναι γραπτά αυτά που είχε να πει για να μην ξεχάσει τίποτα. Τελικά ένα τσοντοκάναλο αποκάλυψε την αλήθεια. Τα χαρτιά που είχε μπροστά του ήταν η λίστα Χριστοφοράκου.
Η Μέρκελ θέλει σταθερότητα στην Ελλάδα τουλάχιστον μέχρι τον Σεπτέμβριο που είναι οι γερμανικές εκλογές. Επομένως Σαμαράς Βενιζέλος θέλουν δεν θέλουν θα κρατηθούν τουλάχιστον μέχρι τότε, με ό,τι συνέπειες μπορεί να έχει γι αυτούς και τα κόμματά τους αυτή η δικομματική κυβέρνηση της σφαλιάρας (που θα τρώει και θα δίνει σφαλιάρες εννοώ). Έτσι κι αλλιώς είναι αναλώσιμοι.
Επιτέλους θα μπορώ να γράφω για τη Δημάρ χωρίς να αναγκάζομαι να ανοίγω παρενθέσεις με θαυμαστικά. 
Μου είχε λείψει αυτό το ήρεμο χωριό το Δημάρι με τους καλούς ανθρώπους τους δημαρίτες κατοίκους του. Ένα χρόνο τώρα έλειπαν, είχαν κατέβει στην πόλη, οι γυναίκες να δουν τα νυφικά στους μεγάλους οίκους μόδας και οι άντρες να πάνε σε κανένα ... σπίτι για να ... ξέρετε τώρα, αλλά όπως όλοι οι χωριάτες, πήγαιναν για μαλλί και κινδύνεψαν να βγουν κουρεμένοι. 

Οι εκλογές είναι κοντά. Μια κυβέρνηση αριστεράς θα κάνει τη Μέρκελ και τον Σόϊμπλε να σκούξουν όπως ο Ιζνογκουντ, και ίσως τολμήσουν να μας πετάξουν έξω από την Ευρώπη. Αυτό θα είναι η θρυαλίδα για ένα πανευρωπαϊκό κίνημα αλλαγής που είναι και η μόνη ελπίδα για την Ελλάδα και την Ευρώπη.
Ελπίζω το βήμα που έγινε σήμερα να έχει ανάλογη συνέχεια.

Λέτε να θέλει να φύγει ο Σαμαράς και να μην τον αφήνουνε;


Μια ιδέα που έπεσε στο ράδιο Αρβύλα μεταφέρω:

Λέτε να θέλει να φύγει ο Σαμαράς (με δυο σοβαρές απόπειρες προς το παρόν, μια στο ρατσιστικό και μια στην ΕΡΤ) και να μην τον αφήνουνε οι Βενιζελοκούβελοι, αποδεχόμενοι ακόμα και να ξεφτιλιστούν και να γίνουν καραγκιόζηδες, αρκεί να μην του δώσουν αφορμή να την κάνει;
Σε μια τέτοια περίπωση να ξέρετε ότι θα έχουμε επέμβαση των ΜΑΤ στην ΕΡΤ έτσι ώστε ο Σαμαράς να οδηγήσει τις δυο εταίρες του πέρα από τα όρια αντοχής τους και να τις αναγκάσει να τον ρίξουν επιτέλους.

Τετάρτη 19 Ιουνίου 2013

TRAGIC! Βενιζέλος και Κουβέλης, τραγικές φιγούρες!


 Τι λέγανε τρεισίμιση ώρες στο Μαξίμου οι τρεις της συγκυβέρνησης; Τρώγανε πίτσες και πίνανε μπύρες σύμφωνα με αποκλειστικό ρεπορτάζ της ΝΕΡΙΤ. Με μερικά κεφτεδάκια ο Βενιζέλος και λίγο τσίπουρο ο Φώτης, σπρώξανε τα φαρμάκια να πάνε κάτω και βγήκανε από του Μαξίμου αμίλητοι. Στη διαδρομή διαβάσανε καλά το χαρτάκι με τα λόγια που θα έλεγαν και ξεκίνησαν για τα γραφεία των κομμάτων τους.

Μετά από όλο αυτό το θέατρο, λοιπόν, βγήκαν οι ηττημένοι και ομολόγησαν όχι μόνο την ήττα τους αλλά για τα αίτια της ήττας, παραδέχτηκαν και ότι δεν έπαιξαν καλά, το σύστημα του προπονητή ήταν λάθος, ήταν και ο διαιτητής στημένος και άλλα τέτοια.

  • ΚΟΥΒΕΝΤΑ ΔΕΝ ΕΙΠΑΝ για την ΠΡΑΞΗ ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΟΥ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟΥ!!! (ξέχασαν το προαπαιτούμενο)
  • ΚΟΥΒΕΝΤΑ ΓΙΑ την ΕΡΤ (για την δημόσια ραδιοτηλεόραση γενικώς μιλούσαν) 
  • ΚΟΥΒΕΝΤΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ ΤΩΝ 2.500 ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ (άλλοτε λαλίστατοι στο θέμα αυτό)


Θα λειτουργήσουν όλες οι συχνότητες, λέει .... Σοβαρά, ε; 
Ναι, ναι, όπως το ΕΧΤRΑ CHANEL, το KONTRA CHANEL, το MEGA CHANEL, το HIGH TV, το ART TV κλπ. Προσφορά της συγκυβέρνησης στους υπηκόους της για να μπορούν να κάνουν αξιοπρεπώς ζάπινγκ, όχι μόνο με πέντε κανάλια αλλά με δέκα! Τρομερή κατάκτηση της δημοκρατίας!

Ο Σαμαράς τους έκανε με τα κρεμμυδάκια. Τους τσιγάρισε, τους γύρισε από τις δυο μεριές για να ψηθούν καλά και θα τους σερβίρει με σάλτσα ΣτΕ και γαρνίρισμα Νεριτ.
Στη μοναδική ευκαιρία που είχαν οι δυο συγκυβερνήτες να φανουν χρήσιμοι στον κόσμο προκαλώντας εκλογές (έστω και από παρεξήγηση), οι δυο "εταίροι" προτίμησαν να γίνουν εταίρες του Σαμαρά, να γίνουν Καρατζαφέρηδες και Τσιριμώκοι. Για να μην έχουν προσωπικό πρόβλημα, αποφάσισαν να ενοχοποιήσουν και τα κόμματά τους και την Παρασκευή θα πουν όλοι μαζί το μεγάλο "ναι" και το ακόμα μεγαλύτερο "συγνώμη κύριε προωθυπουργέ"!

Στη Χαριλάου Τρικούπη, στα γραφεία του ΠαΣοΚ ο Βενιζέλος και στην Αγίου Κωνσταντίνου, στα γραφεία της Δημαρ ο Κουβέλης, δυο τραγικές φιγούρες σύμφωνα με την γλώσσα του σώματος, είπαν ΤΟ ΙΔΙΟ ΑΚΡΙΒΩΣ ΠΟΙΗΜΑ ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ (προφανώς συμφωνημένο μεταξύ τους και εγκεκριμένο από τον Σαμαρά) και είπαν ότι η παράδοση των όπλων θα γίνει αύριο στις 8.30μμ στο μέγαρο Μαξίμου.

Τρίτη 18 Ιουνίου 2013

Ο χρησμός του ΣτΕ μπορεί να διαλυθεί σήμερα στα εξ ων συνετέθη. ΠαΣοΚ και ΔημΑρ θα δείξουν αν εννοούσαν έστω και κατά κεραία αυτά που έλεγαν τόσο καιρό. Αν Συριζα και ΑνΕλλ ψηφίσουν την τροπολογία του ΚΚΕ, τότε θα δούμε ποιος είναι συνεπής και ποιος κοροϊδεύει!


Ο χρησμός της πυθίας που έβγαλε το ΣτΕ λέει ότι:
α) η πράξη νομοθετικού περιεχομένου ήταν νόμιμη άρα κλείνει οριστικά η ΕΡΤ, και
β) ότι οι συχνότητες πρέπει να λειτουργήσουν, άρα από έναν νέο δημόσιο φορέα όπως ερμηνεύει και σωστά η Νέα Δημοκρατία
Ωστόσο αυτός ο χρησμός που επιτρέπει στα κόμματα της συγκυβέρνησης να κοροϊδεύουν ακόμα τον κόσμο μπορεί να διαλυθεί σήμερα στα εξ ων συνετέθη.
Σήμερα θα συζητηθεί και θα ψηφιστεί ή όχι στην Ολομέλεια της Βουλής η τροπολογία που έχει καταθέσει το ΚΚΕ για την κατάργηση της Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου που οδήγησε στο κλείσιμο της ΕΡΤ. Ο ΣΥΡΙΖΑ -εξ όσων γνωρίζω- θα υπερψηφίσει όπως και οι Ανεξάρτητοι Έλληνες. Να δούμε τι θα κάνουν και αν εννοούν αυτά που λένε το ΠαΣοΚ και η ΔΗΜΑΡ. Εάν η τροπολογία υπερψηφιστεί, τότε ακυρώνεται η Πράξη και παύουν να ισχύουν τα όσα δέχτηκε στην απόφασή του το Σ.τ.Ε.
 
Όπως φαίνεται ο Σαμαράς είναι πολύ πιο έξυπνος από το ΠαΣοΚ και τη ΔημΑρ! Τους κάνει ό,τι θέλει και παίζει μαζί τους σαν την γάτα με το ποντίκι. Και καλά ο Βενιζέλος, αυτός έχει υπογράψει τα πάντα και τον έχουν γράψει και αυτοί παντού, έτσι μπορούν να τον εκβιάζουν ότι θα τον ξεφτυλίσουν αν πει όχι και ρίξει την συγκυβέρνηση, ο Κουβέλης όμως ...;;
Ο φίλος μου Μανώλης -που είναι της δημαρ- λέει ότι δίνεται μια μάχη μεταρρυθμιστών και κρατιστών γενικώς και ότι η ταξική πάλη είναι ανάλυση του παρελθόντος. Ο Κουβέλης με ποιους είναι; Όταν υποκύπτει στον εκβιασμό του Σαμαρά είναι μεταρρυθμιστής;΄Εντάξει, ας πούμε ότι τάξεις δεν υπάρχουν ή, τέλος πάντων, δεν μπορούν να ερμηνεύσουν τη σημερινή πολύπλοκη πραγματικότητα, υπάρχουν όμως οι μεταρρυθμίσεις που την ερμηνεύουν.
Με βάση την ερμηνεία του Μανώλη, που είναι κυρίαρχη στον χώρο του και δημοφιλής σε κάποιους δεξιούς, η ΔημΑρ είναι κόμμα μεταρρυθμιστικό και όχι αριστερό μια και η λέξη αριστερά έχει συνδεθεί με την ταξική πάλη. Λιγότερο κράτος σημαίνει και λιγότερη ή καθόλου ΕΡΤ. Άρα ο Κουβέλης είναι υπέρ ΕΞ ΑΡΧΗΣ ΥΠΕΡ του νέου σχεδίου του Σαμαρά και κατά της σημερινής ΕΡΤ. Γιατί λοιπόν κατηγορεί την πράξη νομοθετικού περιεχομένου; Προς τι όλο το θέατρο; Αν πρόκειται για ένα θέμα 2.500 εργαζομένων και μιας δημόσιας κρατικής και κρατιστικής υπηρεσίας από τη μια, έναντι μιας μεταρρύθμισης που μειώνει το κράτος και ανεξαρτητοποιεί την ενημέρωση από τον εναγκαλισμό του κράτους από την άλλη, τότε γιατί αρνείται ο Κουβέλης να υπηρετήσει τις αρχές που εκπροσωπεί; Λαϊκίζει; Ε, τότε μπράβο στον Σαμαρά που είναι παλικάρι, μπράβο του που δεν έχει αναστολές και αλίμονο για τη Δημαρ που δεν χρειάζεται να υπάρχει αφού τα κάνει όλα ο μεγάλος του success story!
 
Εν πάση περιπτώσει, μακάρι να κάνω λάθος και να ισχύει ακόμη η ταξική πάλη και να είναι και η δημαρ ένα μέρος του τοπίου έστω και ως πεπλανημένο στοιχείο του. Θα το δείξει η σημερινή ψηφοφορία. Αν θέλει να είναι με την συγκυβέρνηση θα έχει την ευκαιρία να το διατρανώσει για μια ακόμη φορά. Αν θέλει να βοηθήσει να απαλλαγούμε από την κυβέρνηση ξένων συμφερόντων και διάσωσης των τραπεζιτών, ιδού η Ρόδος ιδού και το πήδημα! Δεν θα έχει πολλές τέτοιες ευκαιρίες ... κρίμα!

 

Κυριακή 16 Ιουνίου 2013

Σε ΠαΣοΚ και ΔημΑρ το μπαλάκι! Θα ξαναπιαστούν κορόϊδα ή θα τολμήσουν να πουν ένα "όχι";


Αύριο λοιπόν, Δευτέρα 17 Ιουνίου θα κριθούν όλα. 
Θα υποκύψουν για μια ακόμη φορά οι ΠαΣοΚοΔημΑτρίτες ή θα ξεμπλέξουν μια και καλή με τον βούρκο στον οποίο είχαν χωθεί όλον αυτό τον καιρό; Θα τους πιάσει κορόϊδα για μια ακόμη φορά ο Σαμαράς ή θα καταφέρουν να που ένα "όχι" ανοίγοντας για τον λαό μια διέξοδο;
Ποιος πιστεύει, αλήθεια, ότι ΠαΣοΚ και ΔημΑρ μπορούν να πουν "όχι"; Νομίζω, ελάχιστοι! 
Ο Βενιζέλος, μπλεγμένος προσωπικά στην αφήγηση της "σωτηρίας της χώρας", αν πει "όχι" στον Σαμαρά κάνει ένα βήμα στο κενό. Ο Κουβέλης, χωμένος βαθιά μέσα στην τύφλωση μιας παρόμοιας αφήγησης, συν "κυβερνησιμότηγτα" συν να αποδείξουμε ότι είμαστε η "υπεύθυνη αριστερά", αν πει "όχι" κάνει ένα βήμα μετέωρο, όχι στο κενό αλλά με πολλά ερωτηματικά για το μέλλον του σχήματος στο οποίο ηγείται.
Αν στην πολιτική προηγείται ο φόβος της επιθυμίας, τότε θα αποφύγουν να πουν το "όχι" και θα πιαστούν από ένα περιτύλιγμα "φύλλο συκής" που θα τους προσφέρει ο συνεταίρος τους και κυρίαρχος του παιχνιδιού Σαμαράς. Εκτός πια κι αν ο Σαμαράς έχει αποφασίσει να παει σε εκλογές ξεβρακώνοντας τους δυο συνεταίρους του (πράγμα μακροπρόθεσμα ανόητο εκ μέρους του) οπότε δεν πρόκειται να τους λυπηθεί και δεν θα τους δώσει ούτε το φύλλο συκής.
Υπάρχει και το ενδεχόμενο να πουν οι δυο αρχηγοί "όχι" στον Σαμαρά, ένα κανονικό "όχι" που θα το έχουν επιβάλει τα στελέχη των δυο κομμάτων που δεν αντέχουν άλλο αυτή την ξεφτίλα. Σε αυτή την περίπτωση θα πρέπει η υπόλοιπη αριστερά να τους δώσει χώρο για να σταθούν καθώς θα τους χρειαστεί ως συμμάχους στο μέλλον.
Όλα θα εξαρτηθούν από το τι θα γίνει τη Δευτέρα. Ήδη σήμερα εξασκούνται πιέσεις ευρωπαϊκές στον Βενιζέλο να τα μαζέψει και να επανέλθει στο μαντρί έστω και υπό συνθήκες άτακτης υποχώρησης. Για τους ευρωπαίους "δανειστές", ο Σαμαράς πρέπει να βγει πετυχημένος και το success story του να επιβεβαιωθεί έστω κι αν αυτό στοιχίσει την αξιοπρέπεια ενός Βενιζέλου ή ενός Κουβέλη. Αντίστοιχες πιέσεις θα δέχεται όλο το Σαββατοκύριακο ο Κουβέλης και οι συν αυτώ. Τι θα τους προσφέρουν; Μια "νέα" κυβερνητική συμφωνία, μια νέα και καλύτερη μοιρασιά,κάποια ωραία λόγια περί υπευθυνότητας της αριστεράς και άλλα τέτοια παρδαλά. Με χάντρες και καθρεφτάκια πάνε οι έξυπνοι ευρωπαίοι να κοροϊδέψουνε τους ιθαγενείς. Θα τα καταφέρουν;


Σάββατο 15 Ιουνίου 2013

Χτες βράδυ στην ΕΡΤ ήταν πολύ καλά! Πάρα πολύς κόσμος, ενθουσιασμός, υπέροχα τραγούδια και μουσικές, και τα νέα ... όχι άσχημα! Όλο και πιο εμφανές το μπλέξιμο των ΠαΣοκ-ΔημΑρ και η ελπίδα του Σύριζα


ΣΤΗΝ ΕΡΤ το δημοκρατικό πανηγύρι συνεχίζεται. Μοιάζει περισσότερο με ένα φεστιβάλ παρά με ένα νέο "πολυτεχνείο", αλλά οι συνειρμοί με τα γεγονότα του '73 είναι φυσικό να παραμένουν. Ωστόσο όλοι γνωρίζουμε ότι δεν μπορεί πλέον να υπάρξει κάτι αντίστοιχο με το ηρωικό γεγονός της αντίστασης  στην χούντα και τα τανκς ελλείψει μιας χούντας και των δικών της τανκς σήμερα. Οι συνειρμοί γίνονται γιατί η πιο κοντινή σε αυταρχισμό κυβέρνηση με εκείνη την αλήστου μνήμης "επανάσταση" είναι αυτή εδώ η δεξιά κυβέρνηση των τριών κομμάτων, των εξής δύο, του Σαμαρά.

ΠαΣοΚ και ΔημΑρ μόλις τώρα αντιλαμβάνονται πόσο βαθιά και απελπιστικά έχουν μπλέξει. Και στο αντιρατσιστικό πήγαν να κουνηθούν κι έφαγαν πόρτα και τώρα δέχονται μια άρνηση όλη δική τους. Οι δυο τους νόμιζαν ότι όταν συνεργάζεσαι και στηρίζεις καθαρά και ξάστερα έναν πρωθυπουργό θα έχεις και την αντίστοιχη εκ μέρους του "καθαρή" μεταχείριση. Τώρα βλέπουν ότι ο πρωθυπουργός που στήριξαν αμέσως μόλις του έδωσαν την ευκαιρία οι συγκυρίες (λέγε με δημοσκοπήσεις) τους πατάει στον λαιμό για να τσουρουφλιστούν στα αδιέξοδα στα οποία εκείνος τους οδήγησε, πιθανώς και συνειδητά..
Είναι φυσικό οι δυο υποστηρικτές του Σαμαρά, βλέποντας που τους οδηγεί ο "επιτυχημένος", να το έχουν σκυλομετανιώσει που αντέδρασαν και στο αντιρατσιστικό και στην ΕΡΤ αλλά τώρα δεν μπορούν να κάνουν πίσω χωρίς να ξεφτιλιστούν. Αν προχωρήσουν με συνέπεια θα τους φορτώσει την πρόκληση των εκλογών για να τους απομυζήσει τους ψηφοφόρους σαν ο μόνος συνεπής του μνημονίου, ενώ αν υποχωρήσουν θα χάσουν και την παραμικρή έξωθεν καλή μαρτυρία χάνοντας και πάλι δυνάμεις εκλογικά προς την άλλη κατεύθυνση. Είναι σαν να τους λέει ότι δεν έχουν άλλο δρόμο από το να καταπιούν ό,τι είπαν και να μπουν υπό τη σκέπη του αλλιώς θα τους εξοντώσει πηγαίνοντας σε εκλογές. 
Στην ουσία ο Σαμαράς τους αποκαλύπτει την αλήθεια για τη συνεργασία τους. Με όπλο την ΕΡΤ (σήμερα) πιέζει τους δυο συνεταίρους του να συρρικνώσουν το πολιτικό τους ανάστημα έτσι που να χωρέσουν κάτω από τη σκέπη του. Οι δυο εταίροι, όταν τον στήριξαν, πίστευαν ότι στηρίζουν εταίρο ενώ στην πραγματικότητα πήραν απλά τη μοιρασιά 4-2-1 και με αυτά "εξοφλήθησαν". Σου λέει ο Σαμαράς: Κύριοι, ό,τι είχα να σας δώσω ήταν αυτό, η μοιρασιά των υπουργείων και των θέσεων. Κατά τα λοιπά αφήστε με να κυβερνήσω και μη μου παρακολλάτε γιατί δεν σας χρωστάω τίποτε, σας ξόφλησα με το 4-2-1. 
ΠαΣοΚ και ΔημΑρ νόμιζαν ότι έφτιαχναν τρικομματική κυβέρνηση ενώ στην πραγματικότητα παρέδιδαν την Ελλάδα σε μια ακροδεξιά απόφυση της ΝουΔου έναντι πενιχρών ανταλλαγμάτων. Τώρα ο Σαμαράς, με την άνεση του "μάγκα", του "αποφασιστικού" και του "επιτυχημένου" καθοδηγητή τους πιέζει τρομακτικά θέτοντας το δίλημμα: "ή με μένα και την ουρά στα σκέλια ΔΙΑ ΠΑΝΤΟΣ, ή εναντίον μου και κάτω από την ομπρέλα του κοινού μας εχθρού που ως χτες σας λοιδωρούσε". Ή με εμένα και την ξεφτίλα της απόλυτης υποταγής ή με εκείνον που τον βρίζατε για να προστατέψετε εμένα! Θα μπορούσε και να προσθέσει "κοροϊδάρες" αλλά στην πολιτική προτιμούν πιο ευπρεπείς όρους όπως π.χ. "κυνερνητικούς εταίρους"!

Ο Σύριζα είναι η μόνη ελπίδα για μια αλλαγή. Κακώς υποβαθμίζουν κάποιοι τον παράγοντα εκλογές. Με νομοθετήματα βυθιστήκαμε στη φτώχεια και στην καταστροφή, με νομοθετήματα θα ανασχέσουμε αυτόν τον βούρκο. Δεν χρειάζεται να "καταγγείλεις" το μνημόνιο αν πρόκειται να το εφαρμόσεις. Ο Σαμαράς και η τρικομματική αυτό κάνουν. Ψέλνουν τα εξ αμάξης στο μνημόνιο και το ψηφίζουν και το νομοθετούν με το επιχείρημα ότι δεν γίνεται αλλιώς. Αυτό το "δεν γίνεται αλλιώς" πρέπει να αλλάξει.
Χωρίς καταγγελία του μνημονίου μπορείς να ανεβάσεις τον κατώτατο μισθό, να επαναφέρεις την μετενέργεια, να στελεχώσεις υπηρεσίες που δεν λειτουργούν και να ρίξεις χρήμα στην αγορά για να κινηθεί το εμπόριο, να απαγορέψεις κατασχέσεις σπιτιών, να μειώσεις τους φόρους στους μικρούς και να πιάσεις τους μεγάλους, να μη μασήσεις στις απειλές, να σταματήσεις να καθυβρίζεις όλους τους φορείς του δημοσίου και να τους βάλεις να δουλέψουν, να στηρίξεις την παραγωγή, να κάνεις όλα αυτά που σου λένε ότι ΔΕΝ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΜΑΣ ΑΦΗΝΕΙ Η ΤΡΟΪΚΑ. Αν αδιαφορήσεις για την έκθεση της τρόϊκα, έχεις καταστρέψει το μνημόνιο κι έχεις βάλει τον θεμέλιο λίθο για την επιστροφή σε μια αξιοπρεπή Ελλάδα.
Οι συνέειες; Γνωστές. Θα απειλήσουν, θα σκεφτούν και θα δράσουν τελικά κατά το συμφέρον τους. Αν πετάξουν την Ελλάδα έξω από το ευρώ, όχι γιατί δήθεν "δεν έπιασε τους στόχους της" αλλά γιατί έθεσε άλλους στόχους από την εξαθλίωση και πλήρη φτωχοποίησή της, θα δημιουργήσουν ένα κίνημα αποχωρήσεων στην ΕΕ και την ΕΖ που θα συντρίψει την κυρίαρχη σήμερα λογική. Αν μας κρατήσουν (για να πάρουν κάποτε τα δανεικά) τότε θα μπορούμε εμείς να επιβάλουμε όρους για διαγραφή χρέους (έστω μέρους του) και για ρευστότητα, πράγματα που είναι τα δυο μεγάλα όπλα με τα οποία μας χειρίζεται μέχρι στιγμής ο Σόϊμπλε.
Κι αν φτάσουμε σε αδιέξοδα, τότε η πρόταση του ΚΚΕ ή του Αλαβάνου (και του Λαφαζάνη και του ΕΠΑΜ και όποιου άλλου έχει από τώρα επιλέξει αυτόν τον δρόμο) θα είναι η μόνη εφικτή λύση στη συνείδηση όλων. Θα είναι όμως ώριμη και θα την δεχτούμε, αν αυτή εξασφαλίζει την αξιοπρέπειά μας, ένα ανεκτό επίπεδο ζωής και μια Ελλάδα ελεύθερη.
Γιατί τα λέω όλα αυτά; Γιατί θεωρώ αποφασιστικής σημασίας στις προσεχείς εκλογές να χάσει την πρώτη θέση η ΝΔ του Σαμαρά και μαζί της οι μνημονιακές δυνάμεις των ξένων συμφερόντων. Παρά τις όποιες ασάφειες στο πρόγραμμά του (απόλυτα δικαιολογημένες αν όχι συνειδητές) και τις όποιες αμφοβολίες για την σταθερότητά του (νέο κόμμα, συνιστώσες, ξαφνική ευθύνη κλπ.) ο Συριζα αποτελεί την μόνη ελπίδα για να χάσει η ΝΔ την πρωτιά και επομένως το δικαίωμα να καθορίζει την ατζέντα. Στο κάτω-κάτω είναι μια δύναμη που έχει αποδείξει ότι έχει καλές προθέσεις και κανενα βεβαρυμένο παρελθόν. Ακόμα κι αν δεν είναι αυτό που ο καθένας επιθυμεί, ωστόσο η πρωτιά του είναι η μόνη ικανή και αναγκαία συνθήκη αυτή τη στιγμή για να αλλάξει κάτι στη χώρα.
  
Ένα παράδειγμα του πόσο μπορεί να αλλάξει το κλίμα στη χώρα αν φύγει η τρικομματική και αναλάβει τα ηνία της χώρας μια ελληνικών συμφερόντων κυβέρνηση είναι η ΕΡΤ. Ο τρόπος που ο κόμσος αντέδρασε έχει ξεπεράσει κάθε προσδοκία. Παρά τις "αμαρτίες" της η ΕΡΤ εξαγνίστηκε τόσο πολύ ώστε δεν μπορεί παρά να είναι μια άλλη ΕΡΤ από εδώ και πέρα. Όπως η Ελλάδα ήταν μια άλλη Ελλάδα μετά το πολυτεχνείο και τη μεταπολίτευση. Η λειψή δημοκρατία με τις απαγορεύσεις και τον διάχυτο φόβο και αυταρχισμό του 1945-1974 έγινε μέσα σε μια νύχτα παρελθόν. Έτσι κι εδώ. Αν ο Σαμαράς υποχωρήσει και η ΕΡΤ ξεκινήσει και πάλι να λειτουργεί, θα είναι πια μια άλλη ΕΡΤ. Η συγκινητική συμμετοχή του κόσμου και κυρίως των νέων, έχει πλέον φτιάξει μια φυσιογνωμία για το κρατικό κανάλι που θα το δεσμεύει δια παντός!
Ο κόσμος ήταν απίστευτα πολύς. Στις 2.30 το βράδυ, που έφυγα χτες, ήταν γεμάτος ο χώρος μέσα και έξω και έρχονταν συνέχεια κι άλλοι. Μαζί με την μεγάλη και ηχηρή παρουσία του κόσμου, ο ενθουσιασμός, η αποφασιστικότητα, το ΑΛΛΟ ΚΛΙΜΑ με τον πολιτισμό να κυριαρχεί στα συνθήματα και τις δράσεις, σηματοδοτούν μια αλλαγή πολύ βαθιά για να εκφραστεί με γκάλοπ ή νομοθετήματα. Και είναι μια αλλαγή προς το καλύτερο!

Παρασκευή 14 Ιουνίου 2013

Μοιάζει η ΕΡΤ με το Πολυτεχνείο αλλά για να γίνει ίδιο πρέπει να το θελήσουμε εμείς!


Όλο το κλίμα στην ΕΡΤ (Αγία Παρασκευή) είναι πολύ ωραίο. Νέοι, άνθρωποι που πιστεύουν στις δυνατότητες του ελληνισμού να αντιδράσει στο σκοταδισμό και την αποβλάκωση στην οποία αυτή η κυβέρνηση θεωρεί ότι μπορεί να μας καταδικάσει. Της δώσαμε το δικαίωμα αλλά τώρα δείχνουμε τα δόντια μας.

Όπως θα ξέρετε βγαίνουν συνέχεια καλλιτέχνες, άλλοι πολύ γνωστοί άλλοι λιγότερο και τραγουσάνε, μιλκάνε, επικοινωνούν με τον κόσμο. Εκείνο που με εξέπληξε ευχάριστα ήταν όταν στις δώδεκα το βράδυ ακριβώς, βγήκε ένα αερικό που την λένε Γιώτα και άρχισε να παίζει εκπληκτικά φυσαρμόνικα και μετά να τραγουδά το "ίσως φταίνε τα φεγγάρια που πολλοί με λεν τρελή". Μόλις τελείωσε το τραγούδι που το ερμήνευσε εκπληκτικά, σηκώθηκε κι έφυγε απειλώντας ότι θα ξανάρθει. Πολύ ωραία, ήταν το καλύτερο χτες βράδυ.

Η ΕΡΤ μοιάζει με το Πολυτεχνείο αλλά δεν είναι. Δεν μπορεί να είναι καθώς τώρα δεν έχουμε χούντα αλλά δεξιά. Μπορεί να δώσει αποτελέσματα αν την αγκαλιάσει ο κόσμος. Η στάση των Δημαρ και ΠαΣοΚ είναι ουσιαστικός παράγοντας για το αν η κρίση θα ενταθεί και το νέο Πολυτεχνειο θα μπορέσει να δώσει αποτελέσματα.

Πέμπτη 13 Ιουνίου 2013

40 χρόνια μετά!


Ένα καινούριο "πολυτεχνείο", 40 χρόνια μετά το πρώτο, στήνεται στην ΕΡΤ. Το στήνουν "κάποιοι" ... λέει η κυβέρνηση, μα ... και το "πολυτεχνείο" κάποιοι το είχαν στήσει. Θα κατεβάσουν τα τανκς; Πολύ θα το ήθελαν κάποιοι της τρικομματικής, των εξής δύο, του Σαμαρά!
Ο λαός, φοβισμένος και τρομοκρατημένος κοιμάται... και το '73 κοιμότανε.
Η Τρικομματική των εξής δύο του Σαμαρά βρυχάται ... και η χούντα απειλούσε
Κάποιοι αντιστέκονται. Η αριστερά πρωταγωνιστεί αλλά ολόκληρος ο λαός, αριστερά και δεξιά ξυπνά και ανασηκώνεται. Και τότε, η επταετία είχε πέσει σαν μια βαριά σκιά πάνω στον ελληνισμό, τις ζωές μας, την αξιοπρέπειά μας, όπως ακριβώς αυτή η ξένων συμφερόντων κυβέρνηση πέφτει σαν μια ταφόπλακα πάνω στα όνειρά μας, βυθίζει την Ελλάδα σε μια καταστροφή και μαυρίζει τη ζωή μας χτυπώντας την αξιοπρέπειά μας. Κάποιοι αντιστέκονται και τώρα. Πρωταγωνιστεί μεν η αριστερά όμως ολόκληρος ο λαός, αριστερός και δεξιός, φιλελεύθερος και δημοκρατικός, ξυπνά και ανασηκώνεται.
Θα είμαστε όλοι στην ΕΡΤ όπου στήνεται ένα σκηνικό μάχης. Ας τολμήσουν! Θα βρουν αντίσταση! Κι αν περάσουν τα δικά τους τανκς, των ψεμάτων, της οργουελικής κοροϊδίας, της μαύρης προπαγάνδας και των ΜΑΤ, των σπρέι πιπεριού, των νερών και των γκλομπς, και πάλι το καθεστώς τους θα πέσει. Ίσως αργήσει λίγο αλλά θα πέσει.

Τετάρτη 12 Ιουνίου 2013

Τι θα κάνει η Δημάρ;


ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ, ΣΑΜΑΡΑΣ, ΣΟΪΜΠΛΕ:
ΨΕΥΤΗΣ, ΞΕΔΙΑΝΤΡΟΠΟΣ ΨΕΥΤΗΣ, ΚΛΕΦΤΗΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΑΣ! 

Ξεβράκωμα Κεδίκογλου!
Δείτε στο τέλος του βίντεο το ύφος του Κεδίκογλου. Το είχα τονίσει και χτες το απόγευμα όταν το πρωτοείδα. Η έκφρασή του δείχνει όλο τον φόβο και την αλαζονεία του μαζί, τον τρόμο γι αυτό που τον βάλανε να κάνει και την αυτοϊκανοποίηση για το ότι το κατέφερε.
Είναι η εικόνα ενός ανθρώπου που δέχεται να γίνεται ψεύτης προκειμένου να εξυπητρετήσει τα αφεντικά του.
www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=gLNe_BDHfP8://
Αναρωτιέμαι τι θα κάνει η Δημαρ.(.. αυτό πάλι;;;) 
Ούτε ψύλος στον κόρφο της!
Δέχτηκε να υπερβεί ακόμα και τα δικά της όρια, να ξεβάψει τις κόκκινες γραμμές της και να στηριχθεί σε μια αφήγηση, σε έναν μύθο, ότι η Ελλάδα έπρεπε να σωθεί και ο άνθρωπος που θα την έσωζε ήταν ο Σαμαράς, για να βουτήξει στα βαθιά νερά της κυβερνησιμότητας! Και ο τύπος που έριξε τον Μητσοτάκη για τα δικά του (ανομολόγητα) συμφέροντα, ο τύπος που έγλειψε τον Καραμανλή μέχρι που ο Καραμανλής αηδίασε και τον δέχτηκε πίσω, ο τύπος που αν και ακροδεξιός ντρέπεται να το λέει, ο τύπος αυτός την κατάλληλη στιγμή, όταν είδε πως δεν τους έχει ανάγκη πια, τότε τους έστιψε σαν λεμονόκουπα και τους φέρθηκε σαν λακέδες του και υποτακτικούς του. Τι θα κάνουν τώρα;
Να μείνουν; Πιο μεγάλη και από του Σαμαρά θα είναι η ξεφτίλα!
Να φύγουν; Και η αφήγηση περί σωτηρίας της χώρας τι θα γίνει;

Τι δουλειά είχε η αλεπού στο παζάρι;

Οι άνθρωποι που μας κυβερνάνε είναι ψεύτες συστηματικοί. Δεν τους νοιάζει τίποτα, αρκεί να πετύχουν τον σκοπό τους. Είναι υποτακτικοί της Μέρκελ και του διεθνούς καπιταλισμού όχι από ιδεολογία αλλά επειδή είναι δεμένοι με λίστες Χριστοφοράκου, Κασέτες Υποκλοπών, Λίστες Εξοπλιστικών προγραμμάτων κλπ. Βλέπουν το δείγμα (Τσοχατζόπουλο) που τους επιδεικνύουν και τρέμουν μην έχουν την τύχη του. Τι δουλειά έχει μαζί τους η Δημάρ;;;
Αν οι αντιμνημονιακοί βλέπουν την Δημαρ να στηρίζει την κυβέρνηση και εξοργίζονται για το άλλοθι που τους προσφέρει αντί πινακίου φακής (1 στα 7 παίρνει η Δημαρ από την μοιρασιά των θέσεων), οι μνημονιακοί (ΝΔ-ΠαΣοΚ και Μέρκελ, Σόιμπλε κλπ) βλέπουν τη Δημαρ να τους στηρίζει και να τους προσφέρει μια όψη καθωσπρεπισμού και -σίγουρα- γελάνε και τα μουστάκια τους με αυτούς τους καλούς ανθρώπους που ίσως είναι οι μόνοι παγκοσμίως που πιστεύουν ότι αυτή η συνταγή θα σώσει την Ελλάδα. 
Οι αντιμνημονιακοί πιστεύουν (σωστά ή λανθασμένα αδιάφορο) ότι αυτή η συνταγή μας καταστρέφει και οι μνημονιακοί ότι αυτή η συνταγή είναι η μόνη σωτηρία τους (να πάρουν ό,τι έχει η Ελλάδα κι ας μείνει πίσω τους η στάχτη). 
ΟΛΟΙ ΞΕΡΟΥΝ τι συμβαίνει, άλλοι το προσπαθούν συνειδητά κι άλλοι το αντιπαλεύουν. Μόνο η Δημάρ ζει στον κόσμο της! Μόνο οι άνθρωποί της προσπαθούν να υπερασπιστούν ιδεολογικά την καταστροφή και την δήωση. Οι εχθροί έχουν μπει στην πόλη και καταστρέφουν ό,τι βρίσκουν μπροστά τους, βιάζουν, σκοτώνουν, αρπάζουν, και οι Δημαρίτες συζητούν με ποιον τρόπο θα πεισθούν οι βάρβαροι να σώσουν τα ιερά κειμήλια.

Ελπίζω τα τελευταία γεγονότα, επιδρώντας πάνω τους σαν ΣΟΚ, κάτι να τους έδωσαν να καταλάβουν!

Αντάξιο για να είναι το κύκνειο άσμα τους!


Όσοι το χάσατε, φροντίστε να δείτε τον λόγο του Κεδίκογλου την ώρα που κάνει την ανακοινωσή του για την κατάργηση της ΕΡΤ.
Το βλέμμα του μαρτυράει τα πάντα!
Τα λόγια του είναι μια γκειμπελικής έμπνευσης φασιστική διακήρυξη του στυλ "ΕΜΕΙΣ θα καθαρίσουμε το τοπίο κι ΕΣΕΙΣ το μόνο που μπορείτε να κάνετε είναι να μας υπακούσετε".
Όπως κάθε μεγάλο ψέμα είναι κτισμένο με αλήθειες τοποθετημένες έτσι που να συσκοτίζουν το νόημα και να δίνουν στο ψέμα την εντύπωση του αληθινού, έτσι και ο λόγος του Κεδίκογλου είχε αλήθειες που χρησιμοποιούνταν όχι για να βρεθεί ο ορθός λόγος αλλά για να υπηρετηθεί η στρέβλωση. Αυτό έκανε ο Γκαίμπελς, αυτός είναι ο ορισμός του Γκαιμπελισμού. Πολλές φορές ένα ψέμα ανάμεσα σε μικρές αλήθειες. Πες-πες, κάτι θα μείνει, όχι όμως λέγοντας ψέμα και ξανά ψέμα αλλά αλήθεια-ψέμα-αλήθεια. Στηριγμένος σε πράγματα που βεβαίως και πρέπει να αλλάξουν, η Νέα Δημοκρατία, δηλαδή ο Σαμαράς μόνος του (μαζί με μια στενή παρέα συμβούλων) αποφάσισε την ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ των ΕΡΤ για να στήσει μια δική του μικρότερη ΕΡΤ. ημι-δημόσια και ημι-ιδιωτική και εξ ολοκλήρου Σαμαρική και Γερμανοκρατούμενη.
Υπ' όψη ότι η ΕΡΤ βγάζει τα έξοδά της από το χαράτσι και δεν επιβαρύνει καθόλου τον κρατικό προϋπολογισμό. Δηλαδή δεν έχει καμία σχέση με τη δημοσιονομική πολιτική το μέτρο. Δεν είναι τροϊκανή απαίτηση, είναι Σαμαρική έμπνευση! 
Επαναλαμβάνω, δείτε το βλέμα του Κεδίοκογλου καθώς μιλούσε, αυτό τα μαρτυρά όλα, μαρτυρά την ταραχή του για τα ψέματα και τις συκοφαντίες που εκστομίζει κατά των εργαζομένων της ΕΡΤ και ταυτόχρονα την ικανοποίησή του γιατί το ψέμα του πείθει τον ίδιο (επομένως και τους εντολείς του) ότι όλη αυτή η πρόταση στέκει. 
Τρομερό!
Αντάξιο για να είναι το κύκνειο άσμα τους!
Το ΠαΣοΚ καταλαβαίνει σιγά-σιγά πόσο παγιδευμένο είναι. Από τη μια οι αλυσίδες της Ζήμενς και των υποκλοπών και από την άλλη ο συγχρωτισμός με μια εμετική ακροδεξιά που δεν έχει ούτε το θάρρος να συστηθεί όπως η χρυσή αυγή και να καμαρώσει γι αυτό που είναι. Γιατί είναι και ακροδεξιά και γλοιώδης, ώστε να προσελκύσει "κεντρώους" με απειλές, ψέματα και εκφοβισμούς.
Η Δημάρ δεν είχε εξ αρχής θέση σε αυτό το βούρκο. Ας φύγει πρώτη, όσο είναι καιρός. Δεν χρειάζεται καμιά συνενόηση με το ΠαΣοΚ, ας μην έχει τύψεις.

Φοβάμαι βέβαια ότι τελικά και η Δημάρ όπως και το ΠαΣοΚ θα σκύψουν το κεφάλι. Το ΠαΣοΚ γιατί έχει αλυσίδες στα χέρια και η Δημάρ γιατί έχει αλυσίδες στο μυαλό. Το αρχικό αφήγημα ότι δήθεν σώζουν τη χώρα (αυτοί που την γκρεμίζουν μέρα με τη μέρα) έχει καταντήσει πια κωμωδία. Ας το εγκαταλείψουν αυτό το αφήγημα στη μέση του δρόμου, εκεί που του αξίζει. Δεν ξέρω όμως αν έχουν τα κότσια.
Αν δεν αξιοποιήσουν αυτή την ευκαιρία για να μετατραπεί ο χορός των κύκνων του Σαμαρά-Κεδίκογλου σε κύκνειο άσμα της καρικατούρας που μας κυβερνά, τότε θα είναι άξιοι της μοίρας τους.




Τρίτη 11 Ιουνίου 2013

Εκλογές; Μακάρι!

Με το θέμα της ΕΡΤ και της πράξης νομοθετικού περιεχομένου που ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ της κυβέρνησης αλλά της ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ (και ΜΟΝΟΝ!) έριξε κάθε προσωπείο ο Σαμαράς και τώρα το μπαλάκι είναι στη ΔημΑρ και στο ΠαΣοΚ. Είτε ο Σαμαράς τα μαζέψει, είτε επιμείνει, το γεγονός ότι οι δύο εταίροι δεν είναι παρά μαριονέτες σε αυτό το κυβερνητικό σχήμα είναι πλέον σαφές.
Εκλογές τώρα;
Μακάρι να απαλλαγούμε από αυτή την κυβέρνηση που προσπαθεί όσο πιο γρήγορα γίνεται να μας τελειώσει..

Δευτέρα 10 Ιουνίου 2013

Ημερίδα για Φόρμουλα 1 στο Υπουργείο Μεταφορών

Για την ημερίδα του Δήμου Κερατσινίου-Δραπετσώνας και της ΔΙΕΛΠΙΣ Φορμουλα1 που έγινε στο Υπουργείο Μεταφορών έμαθα τα εξής:
Ξεκίνησε πολύ αργά, γύρω στις 8.30 μμ
Υπήρχε πολύς κόσμος από το Υπουργείο και από φορείς σχετικούς με αυτοκινητιστικούς αγώνες κλπ.
Από Κερατσίνι και Δραπετσώνα ελάχιστοι.
Ο Δήμαρχος μίλησε καλά και πειστικά.
Το δελτίο τύπου που εξέδωσε η ΔΙΕΛΠΙΣ αναφέρει τους ομιλητές που ήταν όλοι σχετικοί με τα αυτοκίνητα και μόνος αυτοδιοικητικός εκτός του δημάρχου ο Στ. Λογοθέτης που μίλησε εκτός προγράμματος. Επίσης μίλησε για τη συγκεκριμένη πρόταση στην πόλη μας ο αρχιτέκτονας κ. Παπαθεοδώρου που είναι και ο εμπνευστής του σχεδίου. Υπήρχε επίσης εκπρόσωπος του δημάρχου Πειραιά. Το δελτίο τονίζει την ανάγκη να δεχτεί το σχέδιο η κυβέρνηση για να πάρει και τις σχετικές αποφάσεις για πολεοδομικά κλπ.
Τεράστιο λάθος της διοίκησης το γεγονός ότι χειρίζεται την υπόθεση σαν να είναι κρυφό σχολειό.

Τρίτη 4 Ιουνίου 2013

Μεγάλη συγκέντρωση του Τσίπρα στη Δραπετσώνα, ενδιαφέρον το κλίμα, χρήσιμα όσα ακούστηκαν.


Στις 7.30 που άρχιζε η συγκέντρωση σύμφωνα με την πρόσκληση ο κόσμος ήταν λίγος και αραιός. Οι Δραπετσωνίτες διστακτικοί. Ψήφισαν μεν κατά 40% τον Σύριζα αλλά δεν τον έχουν ακόμα "αγαπήσει". Φταίει κι ο ίδιος που κρατιέται απόμακρος, φταίνε κι οι καταστάσεις που έχουν κάνει τον κόσμο να μην πιστεύει σε τίποτα.
Κατά τις οχτώ παρά το κλίμα άλλαξε εντελώς. Όταν άρχισε η συγκέντρωση ο κόσμος ήταν πολύς, από τις πιο μεγάλες συγκεντρώσεις στη μικρή Δραπετσώνα που στις καλύτερές της στιγμές δεν μάζευε πάνω από 500-600 άτομα στις πλατείες της. Τέοια ήταν κι αυτή η συγκέντρωση αλλά το κλίμα της ήταν ζεστό και η μυσταγωγική μέθεξη ανάμεσα σε ακροατές και ομιλητές σημαντική καθώς μιλούσαν τα επιχειρήματα και όχι τα συνθήματα, η λογική και όχι το συναίσθημα.

Ο Σύριζα αποτελεί ελπίδα για να σταματήσει ο κατήφορος στον οποίο η τρικομματική κυβέρνηση των εξής δύο του Σαμαρά μας έχει βάλει. Πάνε σαν μεθυσμένοι και πιστεύουν ότι μόλις καταφέρουν να πιάσουν ανάπτυξη 0,5% θα έχουν πιάσει τον πάπα από τα άμφια. Λάθος! Το εθνικό εισόδημα έχει μειωθεί κατά 25% τουλάχιστον,

Δείτε τα νούμερα: Αν έχεις 100 χιλιάδες δραχμές εισόδημα και πέσεις στα 75.000 και μετά ανέβεις στα 75.350 τότε έχεις πετύχει αύξηση 0,5% μετά την ύφεση του 25%. Ο δρόμος προς την καταστροφή είναι συνεδεδεμένος με λέξεις που μοιάζουν ωραίες (αύξηση ΑΕΠ 0,5%, δημιουργία πρωτογενούς πλεονάσματος, έξω οι επίορκοι, αναδιάρθρωση το δημοσίου κλπ) τις οποίες καταγράφουν ως πανάκεια τα μέσα μαζικής επικοινωνίας αλλά κρύβουν πραγματικότητες άγριες τις οποίες ζουν οι άνθρωποι.

Κάποια μέρα αυτούς όλους πρέπει να τους ...


Σάββατο 1 Ιουνίου 2013

Ημερίδα για τη ΦΟΡΜΟΥΛΑ 1 στο Υπουργείο Μεταφορών

Ο Δήμος Κερατσινίου-Δραπετσώνας, μαζί με τον αρχιτέκτονα κύριο Παπαθανασίου (και τον φορέα ΔΙΕΛΠΙΣ) που πρότεινε το σχέδιο Φόρμουλα 1 στη Δραπετσώνα, διοργανώνουν μια ημερίδα στις 6 Ιουνίου (2013) στο Υπουργείο Μεταφορών με θέμα τα οφέλη από τη διοργάνωση ενός αγώνα φόρμουλα-1 στην Ελλάδα.
Παρατηρήσεις:

  • Η πρόσκληση μιλάει για διοργάνωση "στην Ελλάδα" και όχι "στη Δραπετσώνα", όμως διοργανωτής είναι ο δήμος μας και χώρος διοργάνωσης το Υπουργείο. Έτσι για όποιον έχει αντιρρήσεις να ασχολείται το υπουργείο με ένα συγκεκριμένο χώρο (γιατί όχι Πάτρα π.χ.;) του λένε "εμείς για την Ελλάδα μιλάμε γενικώς", από την άλλη ο διοργανωτής δείχνει για ποιον χώρο μιλάμε πραγματικά.
  • Μιλάει για οφέλη από τη διοργάνωση και δεν απευθύνεται στους κατοίκους. Αυτό για δυο λόγους: Πρώτον, γιατί όποιοι κάτοικοι βλέπουν θετικά ένα τέτοιο ενδεχόμενο δεν περιμένουν να μάθουν για αυτά τα οφέλη από μια ημερίδα και, Δεύτερον, αν γινόταν εδώ θα υπήρχε έδαφος για τους αντίθετους να χαλάσουν τη διοργάνωση με μια φωναχτή εκδήλωση της αντίθεσής τους.
  • Δυστυχώς, μέσα στο κλίμα των μνημονίων και της εθελοδουλείας που επικρατεί στη χώρα μας, μια προσπάθεια που την προωθεί ένα Υπουργείο της τρικομματικής των εξής δύο του Σαμαρά είναι εκ προοιμίου ύποπτη και καταδικασμένη στη συνείδηση των πολιτών. "Μετά από τόσα ψέμματα γιατί αυτό να είναι αλήθεια;", σου λέει ο άλλος, όταν βλέπει τρία χρόνια τώρα πίσω από κάθε εξαγγελία δήθεν επιβίωσης της χώρας να κρύβεται μια εντολή θανάτου και της χωρας και των κατοίκων της. Γιατί να πιστέψει ο άλλος ότι αυτό εδώ θα είναι κάτι διαφορετικό;
  • Εγώ θα πάω. Θέλω να ακούσω, θέλω να ελπίζω σε κάτι, θέλω να ξέρω πως κάτι κινείται μια και αυτή τη στιγμή ΠΑΡΑΔΟΞΩΣ όλοι οι άλλοι έχουν καθίσει και περιμένουν να φύγει ο Τζανής για να πατήσουν ξανά το start. Δεν συμφωνώ καθόλου. Αντί να συνεδριάζει η Επιτροπή Ανάπλασης για να δει εναλλακτικά σχέδια και σενάρια, αφήνει το μόνο υπαρκτό αυτή τη στιγμή σενάριο να εκτυλίσσεται κοιτώντας το σαν αμήχανος θεατής. Κρίμα!