Η ΔΗΜΑΡ ΣΕ ΣΤΑΥΡΟΔΡΟΜΙ! Όταν φεύγεις από τον ΜΟΝΟΔΡΟΜΟ και βρίσκεσαι σε ΣΤΑΥΡΟΔΡΟΜΙ, φοβάσαι λίγο για το άγνωστο, διστάζεις μην πάρεις λάθος δρόμο, αλλά τουλάχιστον ΕΧΕΙΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ. Επομένως και μόνο το γεγονός ότι η Δημαρ βγήκε από τη στρούγγα, το μαντρί του Σαμαρά, και βρέθηκε σε "σταυροδρόμιο" μόνο καλό μπορεί να της κάνει!

Δεν είναι τελικά εύκολη η αναδίπλωση της ΔημΑρ.

Κάποιοι (πραγματικά οι άνθρωποι!) ΠΙΣΤΕΨΑΝ αυτά που έλεγαν (ότι σώζουν τη χώρα!!!) και τώρα βρίσκονται ανακόλουθοι και αυτό το φέρουν βαρέως. Έφτιαξαν λοιπόν ένα κείμενο με το οποίο δηλώνουν τη δυσαρέσκειά τους αλλά δηλώνουν ότι αγαπάνε τη Δημαρ και μενουν για να συνεχίσουν στην ίδια γραμμή.

Είναι μέσα (μέχρι το μεσημέρι του Σαββάτου) όλοι οι γνωστοί Δημαρίτες Δραπετσωνίτες και Κερατσινιώτες, ήτοι οι Γλαμπεδάκης Μ., Πατσάκης Π. Καραφέρη Μ. Ηλιοπούλου Μ, Αλβανού Μ., και ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ο Γιώργος Αλβανός!

Προς ενημέρωση παραθέτουμε το κείμενο στο οποίο είναι ευδιάκριτη η νοσταλγία για τον συγχρωτισμό με την ΝΔ (που δηλώνεται απλά "τυχοδιωκτική" σε ένα σημείο) και η θλίψη για την μη ευόδωση του αρραβώνα με το ΠαΣοΚ (που δεν αναφέρεται πουθενά με το όνομά του και περιλαμβάνεται στις μεταρρυθμιστικές δυνάμεις) ενώ είναι έκδηλη η αποστροφή τους για τον Σύριζα (που είναι "δήθεν" και επικίνδυνος).

Πολύ χαίρομαι που ο φίλος μου Γιώργος Αλβανός δεν το προσυπέγραψε. Ελπίζω να αντέξει.

το κείμενο:

Η ΔΗΜΑΡ ΣΕ ΣΤΑΥΡΟΔΡΟΜΙ

Πάμε μπροστά για τη δημοκρατική μεταρρυθμιστική αριστερά ή επιστρέφουμε στην πεπατημένη της «προγραμματικής αντιπολίτευσης»;

Πριν από ένα χρόνο, το κόμμα μας, η Δημοκρατική Αριστερά, έκανε ένα μεγάλο βήμα, πρωτόγνωρο στην πολιτική ζωή του τόπου αλλά και στην ιστορία της ελληνικής αριστεράς. Αντιλαμβανόμενη την κρισιμότητα των στιγμών, την αναγκαιότητα να αποφευχθεί πάση θυσία η χρεωκοπία και η έξοδος της Ελλάδας από τη ζώνη του ευρώ, αποφάσισε τη συμμετοχή της σε μία κυβέρνηση ευρύτερης συνεργασίας για τη σωτηρία αλλά και την ανασυγκρότηση σε υγιείς βάσεις της χώρας. Η επιλογή αυτή αποκάλυπτε υψηλό αίσθημα εθνικής ευθύνης, συνιστούσε το πρώτο απτό δείγμα γραφής μιας κυβερνώσας Αριστεράς και έριχνε το σπόρο για την αλλαγή κουλτούρας της ελληνικής κοινωνίας, σχετικά με την αναγκαιότητα των κυβερνήσεων συνεργασίας.
Η ως χθες συμμετοχή της ΔΗΜΑΡ, στην κυβέρνηση συνιστά σημαντικό πολιτικό κεφάλαιο, το οποίο οφείλουμε να διαφυλάξουμε.
Ωστόσο, η ΔΗΜΑΡ με την απόφασή της να «εγκαταλείψει το καράβι» εμφανίστηκε να κάνει ένα άλμα στο κενό.
Μεγεθύνοντας αδικαιολόγητα μια διαφωνία της ως προς το εργασιακό καθεστώς στη Δημόσια Ραδιοτηλεόραση, εγκατέλειψε την κυβέρνηση. Η κίνηση αυτή φοβόμαστε πως επικαλείται τον αδιαμφισβήτητο πολιτικό τυχοδιωκτισμό της ΝΔ ως πρόσχημα για την απόσειση του βάρους των κυβερνητικών ευθυνών. 
Ακριβώς τη στιγμή που η κρίσιμη κατάσταση στην οποία βρίσκεται η χώρα επιβάλλει ενεργότερη συμμετοχή και επιτάχυνση των μεταρρυθμίσεων, η ΔΗΜΑΡ, αντί για «επισπεύδουσα δύναμη», εμφανίζεται να εγκαταλείπει την εθνική προσπάθεια εξόδου της χώρας από την κρίση, με αποτέλεσμα να αποδομεί την ιδέα της αριστεράς της ευθύνης, επιστρέφοντας ουσιαστικά στα ειωθότα του αριστερού αρνητισμού. Το αφήγημα της ανοχής και της προγραμματικής αντιπολίτευσης, που στη συνέχεια επιχειρείται να προβληθεί ως εναλλακτική στην κυβερνητική συμμετοχή, εκτιμούμε ότι δεν έχει ακροατήριο και θα είναι αυτοκτονικό ως προς τα αποτελέσματά του.

Θεωρούμε ότι η απόσυρση της ΔΗΜΑΡ από την κυβέρνηση, αν και συνδέεται με αυθαίρετες συμπεριφορές της Νέας Δημοκρατίας και με υπαρκτά προβλήματα της τρικομματικής συνεργασίας, στηρίχτηκε σε λανθασμένες εκτιμήσεις, δείχνει έλλειψη πολιτικού σχεδιασμού και συνιστά πλήρη ανατροπή της στρατηγικής του κόμματός μας. Αναιρεί την πρόσφατη πορεία μας και τη θετική συνεισφορά μας, μοιάζει να ακυρώνει το ηθικό και πολιτικό κεφάλαιο της ΔΗΜΑΡ, ως χρήσιμης για τον τόπο δύναμης, και να την απομακρύνει από τους πολίτες εκείνους που εξακολουθούν να ελπίζουν σε μια έξοδο της χώρας από την κρίση προς όφελος όλης της κοινωνίας
Και τώρα τι κάνουμε; 
Το σημαντικότερο είναι να ξαναπιάσουμε το νήμα.
Με δεδομένο ότι το δεύτερο εξάμηνο της χρονιάς που διανύουμε θα είναι κρίσιμο για τη χώρα και την Ευρώπη, οφείλουμε να δυναμώσουμε και να κάνουμε πιο ευδιάκριτο το πολιτικό μας στίγμα, εκείνο που από την ίδρυσή μας προσδιορίσαμε, ως φιλοευρωπαϊκή μεταρρυθμιστική αριστερά. Να αναζητήσουμε σχέδιο και στρατηγική, να επαναλάβουμε την άρνησή μας και την αντίθεσή μας στον στείρο αντιπολιτευτισμό και στις επικίνδυνες πρακτικές του λαϊκισμού.
Για την ανασυγκρότηση της χώρας δεν υπάρχει άλλος δρόμος από αυτόν των δημοκρατικών μεταρρυθμίσεων. Η δημοσιονομική εξυγίανση, η παραγωγική αναδιάρθρωση, η αναδιοργάνωση και ο εξορθολογισμός της διαλυμένης δημόσιας διοίκησης, η αποκατάσταση του κύρους και της αξιοπιστίας των θεσμών, η επιβολή του κράτους δικαίου και της νομιμότητας παντού, η ισονομία, η αξιοκρατία, τελικώς η δημοκρατία. 
Να ανανεώσουμε την επαφή μας με τον κόσμο που πίστεψε στο μήνυμά μας, να συσφίξουμε τις σχέσεις μας με τις άλλες φιλοευρωπαϊκές μεταρρυθμιστικές δυνάμεις, τις δυνάμεις της πολιτικής οικολογίας, να επιμείνουμε σε πρωτοβουλίες για την ανασυγκρότηση του ευρύτερου μεταρρυθμιστικού χώρου, τον χώρο ανάμεσα στη συντηρητική δεξιά και στον επικίνδυνο δήθεν ριζοσπαστισμό.
Πάνω απ’ όλα, είναι αναγκαίο να ξαναβρούμε τον ενθουσιασμό με τον οποίο δοθήκαμε στο δύσκολο πολιτικό εγχείρημα της αριστεράς της ευθύνης, και την εμπιστοσύνη με την οποία το περιέβαλαν οι πολίτες.
Η ΔΗΜΑΡ είναι το κόμμα μας. Την αγαπήσαμε γιατί αποτελεί ένα μεγάλο βήμα προς τα μπρος. Δεν θα το αφήσουμε να μείνει μετέωρο και θα αγωνιστούμε να μην ακυρωθεί.