Αναγκαία πλέον η συζήτηση για το που πάμε!

Εδώ και καιρό, και ιδιαίτερα μετά το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών που δημιούργησε μεγάλη πολιτική ρευστότητα, υποστηρίζω με τα γραπτά μου ότι πρέπει να γίνει μια ανοιχτή και πολυεπίπεδη συζήτηση για την οικονομική πολιτική που θα ακολουθήσει η Ελλάδα υπό την ηγεσία μιας κυβέρνησης με κέντρο τον Σύριζα. Κυρίως νομίζω ότι πρέπει να αναλυθούν τα διλήμματα "Ευρώ ή Δραχμή" και "Εθνική Πολιτική ή Πολιτική Συμβιβασμών". Θεωρώ ότι αυτή η συζήτηση πρέπει να είναι εκτεταμένη και αναλυτική και να γίνει με τρόπο που να ωφεληθούν από αυτήν όλοι οι Έλληνες, να είναι επομένως κατά το δυνατόν όσο πιο απλή και κατανοητή γίνεται.

Παρατηρώ τελευταία ότι ήδη αυτός ο προβληματισμός έχει ξεκινήσει να γίνεται έστω κι αν δεν την οργάνωσε κανένας και δεν ορίστηκε συγκεκριμένος τόπος συνάντησης μια στρογγυλής τράπεζας με κάποιους ειδικούς συζητητές. Όχι, δεν γίνεται με αυτόν τον τρόπο. Ξεκίνησε αλλιώς.

• Η συνέντευξη του Γιάννη Βαρουφάκη για την έξοδο από την κρίση μέσα από το Ευρώ και την ΕΕ επαναφέρει επικαιροποιημένες τις προτάσεις του για μια διέξοδο από την ευρωπαϊκή και ελληνική ταυτόχρονα κρίση. Τίθενται έτσι σε δημόσιο διάλογο κρίσιμα θέματα όπως η δυνατότητα να επιβιώσουμε σαν χώρα ακόμα και μέσα στο ευρώ. Ο Βαρουφάκης, βέβαια, θέτει κάποιες προϋποθέσεις, όπως την διορατικότητα των Ευρωπαίων ηγετών, που σήμερα δεν υπάρχουν. 
• Παράλληλα μέσα στον Σύριζα, με αφορμή ένα κείμενο κριτικής που υπογράφτηκε από γνωστά στελέχη του, καταρτίζεται ήδη ένα πολιτικό σχέδιο για την ανάληψη της εξουσίας από την Αριστερά και τους συμμάχους της και για την κυβερνητική πορεία εφ' όσον αυτό συμβεί. Αναγκαστικά και εδώ αντιμετωπίζονται τα ζητήματα οικονομικής πολιτικής επομένως και ο προσανατολισμός του Σύριζα και η πορεία του αν βρει τις γνωστές δυσκολίες ρευστότητας και αποεπένδυσης.
• Τα κόμματα της δραχμής (Αλαβάνος, ΕΠΑΜ, Κατσανέβας) δεν κατάφεραν να κάνουν αισθητή την παρουσία τους στις ευρωεκλογές όμως έχουν θέσει δημόσια το ζήτημα της εθνικής οικονομικής πολιτικής σε συνδυασμό με το εθνικό νόμισμα.
• Ο σύμβουλος του νέου υπουργού οικονομικών Χαρδούβελου, ο κ. Στεφαναδάκης, με την αρθρογραφία του κατά το 2010-11 όταν συνιστούσε δραχμή σαν λύση για τα προβλήματα χρέους και ρευστότητας της οικονομίας, έθεσε και πάλι δημόσια το θέμα σήμερα έστω και ακούσια, έστω και με στρεβλό τρόπο.

Σαν την λερναία ύδρα το θέμα "Ευρώ η Δραχμή" κάθε φορά που του κόβουν το ένα κεφάλι, βρίσκει άλλα για να επανέλθει. Και κάποτε θα συζητηθεί. Κάποτε θα πρέπει να απαντηθεί το ερώτημα:

• Μπορεί να έχεις εθνική οικονομική πολιτική χωρίς εθνικό νόμισμα;
• Ποιες θυσίες θα απαιτηθούν για να έχει κανείς εθνικό νόμισμα και επομένως εθνική πολιτική;
• Με ποια ζυγαριά πρέπει να ζυγιστούν τα κέρδη και οι ζημίες από μια τέτοια απόφαση;
• Ποιος θα πάρει μια τέτοια απόφαση και πότε; και τι θα γίνει μετά;

Η Νέα Δημοκρατία και το ΠαΣοΚ έχουν μια πολιτική την οποία μπορούν να υπερασπίζονται μέχρι τέλους φτιάχνοντας σενάρια με σαξές στόρυ σαν το καρότο και με ισχυρή κινδυνολογία σαν το μαστίγιο. Έχουν ιδεολογία και πολιτική πρόταση συνεκτική και συνεπή έστω κι αν είναι εθελόδουλη και καταστροφική. Επομένως μπορούν να την αναπτύσσουν και να αμύνονται η να θριαμβολογούν με άνεση και αυτοπεποίθηση. Απέναντι σε αυτά υπάρχει ένα διαρκές μάγκωμα. Μια διαρκής αμφιθυμία που οδηγεί σε μουκγαμάρα αν όχι σε γκάφες και λάθη. Το αποτέλεσμα είναι να βρίσκεται σε άμυνα και αμφισβήτηση ο Σύριζα και να αισιοδοξεί και να χαμογελά ο Σαμαράς! Όποιος δεν το βλέπει, απλά κλείνει τα μάτια στην πραγματικότητα. 
Με ποια όπλα θα αντιμετωπίσουν οι αριστερές και οι πατριωτικές δυνάμεις το ψέμα και τη διαστρέβλωση των Γερμανών και των τοπικών φερέφωνών τους; 

• Η ορμή των αγανακτισμένων και των πάνδημων διαδηλώσεων που απειλούσε να σαρώσει την υποταγή έχει σβήσει. 
• Η ώθηση των εκλογών αποδείχθηκε ελάχιστη.
• Τα ανώτατα δικαστήρια δίνουν πλέον τον τόνο: κακώς οι καθαρίστριες, καλώς οι ένστολοι, κακώς οι δημόσιοι υπάλληλοι, καλώς οι ομαδικές απολύσεις κλπ. 
• Το ηθικό πλεονέκτημα πολυχρησιμοποιήθηκε και, όπως είναι φυσικό, εξαντλείται σιγά-σιγά.

Αν οι "αντιμνημονιακές" δυνάμεις δεν θέλουν να μείνουν από καύσιμα, θα πρέπει επιτέλους να συζητήσουν. Και τα σημάδια που προανέφερα δείχνουν ότι αυτήν τη συζήτηση δεν θα μπορούν να την αποφεύγουν για πολύ καιρό. Ο Βαρουφάκης, τα κείμενα κριτικής, τα γραπτά του Στεφανάδη, η ανάγκη αντιμετώπισης των σαξές στόρυ που θα ενταθούν, υποδηλώνουν πως η συζήτηση δεν θα αργήσει.

Όλα αυτά βέβαια δεν συνιστούν εκτεταμένη και αναλυτική συζήτηση για τα κρίσιμα θέματα της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας, αποτελούν όμως μια τάση που ενισχύεται και κάποια στιγμή θα θέσει επί τάπητος τα σημαντικά θέματα που για "πολιτικούς" και ψηφοθηρικούς λόγους μένουν στο περιθώριο και συζητούνται μόνο στα καφενεία, στις στάσεις λεωφορείων και στις ουρές στις τράπεζες και τις εφορίες. Νομίζω ότι ο διάλογος θα ενταθεί κι αυτό θα είναι σημάδι υγείας της κοινωνίας μας.