Μια διαδικαστική
πρόταση του Σύριζα στη Βουλή, έκανε την κυβέρνηση άνω-κάτω. Εκεί που θα
απαντούσε θαρραλέα στην πρόκληση της πρότασης μομφής προς τον Στουρνάρα, τώρα
νομολογεί και συνταγματολογεί για να την αποφύγει.
Ο λόγος έχει να κάνει
με την πειθήνια στάση της προς τους "δανειστές". Σε αυτούς και μόνο
δίνει λόγο. Αυτοί θα πουν ότι "πέτυχε θαύμα" και θα της δώσουν αέρα
για τις εκλογές, αυτοί θα την “βγάλουν στις αγορές” για να πει ότι πέρασε η
δοκιμασία, αυτοί θα της δώσουν τα “όπλα” για να μας τυφλώσει και να υποκλέψει
την ψήφο μας για μια ακόμη φορά ώστε να ολοκληρώσει το έργο της καταστροφής
μας.
Κι εμείς τι είμαστε; ηλίθιοι;
Μα, και βέβαια είμαστε ηλίθιοι ... και
καλά να πάθουμε!
Λεπτομέρεια. Ο Φώτης Κουβέλης είπε πως
δεν είναι σωστό να τίθεται πρόταση εναντίον ενός αφού η αποφάσεις είναι
συλλογικές. Είναι πολύ υπέρ των θεσμών ο κύριος Φώτης και δεν θέλει να εξευτελίζεται
το δημοκρατικό μας πολίτευμα! Θα έλεγα ότι όλα τα άλλα είναι αναμενόμενα. Ο
Σύριζα έκανε το κόλπο του -και ήταν καλό κόλπο- ο Καμένος συμφώνησε, η Παπαρήγα
συμφώνησε και ο Κουβέλης σκέφτηκε με ευθύνη! Αυτό ήταν, λοιπόν, το σημερινό νέο,
η επάνοδος της Αριστεράς της ευθύνης που μας είχε αφήσει χρόνους με τους 58 και
τις ελιές. Ας ελπίσουμε ότι θα είναι περαστικό!
Δεν θέλω όμως να
μείνω στην “Αριστερά της Ευθύνης” θέλω να πω δυο λόγια και για την “Ευθύνη της
Αριστεράς”. Δεν ξέρω αν το έχουν κατανοήσει όλοι, όμως η Αριστερά στη χώρα μας,
ο Σύριζα, η Δημάρ, το ΚΚΕ αλλά και δυνάμεις Πασόκων που δεν είναι εντελώς πουλημένες
ή και άλλοι χώροι που βλέπουν το εθνικό πρόβλημα με μάτια ελληνικά, είτε είναι
οι Ανεξάρτητοι Έλληνες, είτε οι εξωκοινοβουλευτικοί Ανταρσύα, Οικολόγοι κλπ.,
όλοι αυτοί που μπορούν να βάλουν ένα φρένο στον κατήφορο, έχουν μια μεγάλη
ευθύνη. Πρέπει πάση θυσία να διώξουν την κυβέρνηση των ξένων συμφερόντων και να
ξαναφέρουν τον πολίτη στο κέντρο του ενδιαφέροντος αφήνοντας τους δανειστές
λίγο στην άκρη.
Όμως βλέπω σημάδια
ανησυχητικά και στον χώρο από τον οποίο ελπίζουν οι Έλληνες για την
απελευθέρωσή τους. Βλέπω στρατηγικές έντασης, αποκλεισμών, προσωπικών επιλογών,
βλέπω να μπαίνει πολλές φορές το εγώ μπροστά από το εμείς με αποτέλεσμα και δημοσκοπικά
ακόμη να μπορεί η κυβέρνηση να πανηγυρίζει ότι θα καταφέρει να νικήσει τον λαό
για μια ακόμη φορά και να τον θέσει στο περιθώριο οριστικά.
Ελπίζω η Αριστερά να
αντιληφθεί την ευθύνη της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου