Οι Ουιγούροι που αιματοκύλισαν την Κίνα είναι Τούρκοι και μάλιστα γενάρχες όλων των Τουρκικών φυλών μερικές από τις οποίες έχουν φτάσει πριν από χίλια χρόνια μέχρι το Αιγαίο και έχουν σήμερα σαν βασικό τους κράτος την Τουρκία.
Μιλάνε τουρκικά, είναι κι αυτοί μουσουλμάνοι σουνίτες και έχουν έφεση στη λογοτεχνία καθώς πολλά βιβλία τους έχουν μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες του κόσμου.
Όταν οι Ουγούζοι Τούρκοι (από έναν μεγάλο Ουιγούρο ηγέτη, τον Ογούζ) έφτασαν στη Μεσοποταμία και κατέκτησαν Περσία, Ιράκ, Συρία κλπ. δέχτηκαν την επίδραση του περσικού πολιτισμού και προσπάθησαν να ηγηθούν του μουσουλμανικού κόσμου. Μαζί τους ήρθαν και Τουρκομάνοι που ήταν μουσουλμάνοι και τουρκόφωνοι αλλά νομάδες και χωρίς συγκροτημένο κράτος, περιφέρονταν γύρω από τους Σελτζούκους ή τους Ρωμαίους κι έβοσκαν πρόβατα. Στο τέλος αυτοί προκάλεσαν τη μεγαλύτερη καταστροφή στο ανατολικό ρωμαϊκό κράτος καθώς κατακτούσαν με αργό ρυθμό και δια της ασφυξίας (πολυετούς πολιορκίας) τις ελληνικές πόλεις της Μικρασίας. Δεν έγραψαν όμως την ιστορία οι Τουρκομάνοι αλλά οι Τούρκοι, οι απόγονοι των Ουιγούρων.
Να σημειώσουμε εδώ ότι και άλλα τουρκικά φύλλα είχαν έρθει στην Ευρώπη πιο πριν και είχαν εκχριστιανισθεί. Τέτοιοι ήταν οι Ούγγροι (που οι Έλληνες- Ελληνόφωνες Ρωμαίοι της Κωνσταντινούπολης- τους ονόμαζαν "Τούρκους") και οι Φινλανδοί. Με τον στρατό της αυτοκρατορίας της Κωνσταντινούπολης και αργότερα της αυτοκρατορίας της Νίκαιας πολεμούσαν χριστιανοί Τούρκοι ή παγανιστές Κουμάνοι που ήταν κι αυτοί Τούρκοι.
Κάποια δυνατά φύλα όπως οι Σελτζούκοι (κι αυτοί Ουγούζοι και επομένως Ουιγούροι) κατέκτησαν σχεδόν κατά λάθος τη Μικρασία (1071-1090). Απωθήθηκαν από τους σταυροφόρους (1090) αλλά εγκαταστάθηκαν οριστικά στην κεντρική και ανατολική Μικρασία φτιάχνοντας μια μουσουλμανική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία που την ονόμαζαν Σουλτανάτο (αυτοκρατορία) του Ρουμ (της Ρώμης). Αυτή ήταν η μουσουλμανική ρωμαϊκή αυτοκρατορία του Ικονίου που ήταν γείτονας της χριστιανικής ρωμαϊκής αυτοκρατορίας της Κωνσταντινούπολης. Τους διέλυσε ο Τζένγκις Χαν με τους Μογγόλους του και ανασυγκροτήθηκαν σαν πολλά εμιράτα πλέον μεταξύ των οποίων το ισχυρότερο απεδείχθη πως ήταν το Οθωμανικό (του Οσμάν) το οποίο όχι μόνο επικράτησε των υπολοίπων μικρασιατικών μουσουλμανικών εμιράτων αλλά πέρασε και στην Ευρώπη(το 1300). Κατέκτησε σταδιακά τους Βούλγαρους και τους Σέρβους, περικύκλωσε το χριστιανικό ρωμαϊκό κράτος (που εκατοντάδες χρόνια αργότερα κάποιοι το αποκάλεσαν "βυζάντιο" και του έμεινε το όνομα μέχρι σήμερα) ώσπου κατέκτησαν και την Κωνσταντινούπολη και κυριάρχησαν στα Βαλκάνια αλλά και ολόκληρη την ανατολική και νότια Μεσόγειο απειλώντας την Ευρώπη μέχρι και τη Βιέννη (εδώ μπαίνουν στην ιστορία και ο Σουλεϊμάν με την Χουρέμ)
Σε όλη την τεράστια έκταση από την Ουιγουρία (τμήμα της Κίνας σήμερα) μέχρι και εδώ που εγκαταστάθηκαν, αυτοί οι Τούρκοι έχουν αφήσει κράτη μουσουλμανικά και τουρκόφωνα που έχουν τουρκική συνείδηση. Αζερμπαϊτζάν και Τουρκμενιστάν είναι δυο τουλάχιστον τέτοια κράτη. Αλλά και οι Τατάροι και άλλοι λαοί της κεντρικής Ασίας είναι παρόμοιας καταγωγής και συνείδησης. Γι αυτό ο Τουργκούτ Οζάλ έλεγε πως η Τουρκία είναι η βάση της ανθρωπότητας(!!!), αυτός υπολόγιζε και τους Μογγόλους για δικούς του και μαζί με αυτούς και τους Ινδιάνους, οπότε το κράτος του δεν είχε τελειωμό!
Αυτή η αναδρομή έγινε για να τονίσω ότι η Ουιγούροι δεν είναι τυχαίοι. Είναι οι γεννήτορες μεγάλων αυτοκρατοριών και πολλών σημερινών λαών. Μόνο ανάδελφοι δεν είναι και η αντίδρασή τους στην Κίνα μπορεί να έχει βάθος και διάρκεια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου