Ξεπέρασε τα προβλήματα των δημοτικών εκλογών ο Σύριζα!

Πικραμένη η Πορτάλιου επειδή ο υποψήφιος του Σύριζα για τον Δήμο της Αθήνας επιλέχτηκε και ανακοινώθηκε κεντρικά, χωρίς να ληφθεί υπ’ όψη η γνώμη της τοπικής κίνησης που κάλυπτε όλα αυτά τα χρόνια τον Σύριζα στην Αθήνα, της “Ανοιχτής Πόλης”.

Την επόμενη μέρα κι όλας της συνεδρίασης όπου ανακοινώθηκε και ψηφίστηκε ο Γαβριήλ Σακελλαρίδης ως υποψήφιος στον δήμο της Αθήνας η κυρία Πορτάλιου είπε (μεταξύ άλλων) τα εξής:

Ως επικεφαλής της Ανοιχτής Πόλης αγωνίστηκα για να είναι προβεβλημένη η Ανοιχτή Πόλη και όχι η επικεφαλής της. Να είναι η Ανοιχτή Πόλη μέσα στην κοινωνία και όχι μόνο στις κλειστές αίθουσες του δήμου. Για να συνδεθούμε έμπρακτα και μαζικά με τους εργαζόμενους του δήμου και τις λαϊκές τάξεις της Αθήνας που τσακίζει η κρίση. Αυτό το υπόδειγμα συλλογικής λειτουργίας και σημαντικών αποτελεσμάτων νομίζω ότι δεν είναι πλέον αποδεκτό. Είναι χρήσιμο προς στιγμήν γιατί βοηθά στο εκλογικό ποσοστό αλλά δεν αποτελεί οργανικό στοιχείο του σχεδίου ανατροπής, όχι μόνο στην Αθήνα αλλά και αλλού. Μ’ άλλα λόγια αυτό το υπόδειγμα κι’ εγώ προσωπικά φαίνεται ότι δεν χωρούμε στο εν εξελίξει σχέδιο του ΣΥΡΙΖΑ για την κυβέρνηση που επιδιώκει να πάρει και την πολιτική την οποία θα εφαρμόσει.

Ο Γαβριήλ Σακελλαρίδης έσπευσε σήμερα, όπως άκουσα από το ραδιόφωνο, να πει ότι η Ανοιχτή Πόλη είναι για τον συνδυασμό του και τον ίδιο ΥΠΟΔΕΙΓΜΑ του πως πρέπει να λειτουργεί  μια δημοτική κίνηση δείχνοντας ότι θέλει να γεφυρώσει αμέσως την διαφορά.

Τώρα θα μου πείτε, τι με νοιάζει εμένα για την Αθήνα;

Το γράφω σαν συνέχεια (και τέλος ελπίζω) της ανάρτησής μου της 27/1/14 με τίτλο η “Ελένη Πορτάλιου της γειτονιάς μας” όπου χρησιμοποιούσα την Αθήνα για να μιλήσω για τα δικά μας. 
Με τις επιλογές του ο Σύριζα και στις δυο περιπτώσεις (και στην Αθήνα και εδώ) έδειξε ότι αναγνώρισε μεν το πρόβλημα που υπάρχει αλλά το ξεπέρασε δημιουργικά, με την επιλογή ενός προσώπου ακόμα πιο νέου και από την Πορτάλιου στην Αθήνα και με την στήριξη εδώ του Βρεττάκου όπως είχε αποφασίσει ο “Άλλος Δρόμος”.

Κομβικής σημασίας βέβαια ήταν η απόφασή του να πολιτικοποιήσει έντονα τις ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ και τις ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΕΣ εκλογές και να αφήσει απ’ έξω τις δημοτικές, όπου έχει να κάνει με δικές του κινήσεις, δικά του πρόσωπα και παγιωμένες καταστάσεις στις μικρές κοινωνίες, μέσα από τις οποίες δεν είναι εύκολο να βγουν πολιτικά συμπεράσματα.