Συμβούλιο της Επικρατείας

Το Συμβούλιο της Επικρατείας είναι το ανώτατο δικαστήριο της χώρας και υπάρχει για να ελέγχει τις αποφάσεις της εκτελεστικής εξουσίας, να προσέχει αν είναι αντισυνταγματικοί οι νόμοι και να τους ακυρώνει αν είναι τέτοιοι. Το Συμβούλιο της Επικρατείας προστάτεψε σε πολλές περιπτώσεις το περιβάλλον στην Ελλάδα και έβγαλε αποφάσεις μνημειώδεις. 

Δημιούργημα της Γαλλικής Επανάστασης (που μετασχημάτισε σε "συμβούλιο της επικρατείας" ένα προϋπάρχον "βασιλικό συμβούλιο") το καθιέρωσε στην Ελλάδα η Βαυαροκρατία και ο Όθων το 1833. Από το 1929 λειτουργεί με τη σημερινή του μορφή. Στόχος του να προστατεύει τον πολίτη και το δημόσιο συμφέρον.

Πρόσφατα το Σ.τ.Ε. δέχτηκε ότι οι νόμοι που έκοβαν τα επιδόματα των μισθών και των συντάξεων καθώς και το ενιαίο μισθολόγιο ήταν όλα συνταγματικά και καλώς έκανε η κυβέρνηση και τα έκοψε. Μετά είπε ότι οι ίδιοι νόμοι που τα έκοβαν από τα ειδικά μισθολόγια (ένστολους κυρίως) δεν ήταν συνταγματικοί γιατί αυτοί ήταν πιο κράτος από τους υπόλοιπους δημόσιους υπαλλήλους και έπρεπε να αποκατασταθούν οι μισθοί και οι συντάξεις και να δοθούν και όσα τους κρατήθηκαν αναδρομικά!

Δυο μέτρα και δυο σταθμά! 

Και τώρα το Σ.τ.Ε. αποφάσισε πως το κλείσιμο της ΕΡΤ ήταν νόμιμο! Το "μαύρο" ήταν, λέει, μικρής διάρκειας!

Δεν είναι μόνο ότι οι αποφάσεις του Σ.τ.Ε. βολεύουν κάθε φορά την κυβέρνηση. Είναι που χάνεται κάθε ελπίδα, έστω και "φρούδα", ότι με νομικούς τρόπους μπορούν να ξεπεραστούν πολιτικά προβλήματα. Βγαίνει απεναντίας ένα χρήσιμο συμπέρασμα, ότι αυτός ο δρόμος είναι αδιέξοδος κι επομένως χρειάζεται ακόμα περισσότερο η πολιτική αλλαγή. Όχι πως κι αυτή φτάνει από μόνη της ... τουλάχιστον όμως θα βάλει την κοινωνία σε κίνηση και θα σηκώσει τους πολίτες από τους καναπέδες. Και θα τεθούν τα προβλήματα επί τάπητος.

Καλή η δικαιοσύνη αλλά είναι εξ ορισμού συντηρητική. Προσπαθεί να διατηρήσει το υπάρχον και αντιτίθεται σε αλλαγές εκ κατασκευής της. Την ιστορία δεν την κινεί η δικαιοσύνη, την κινούν οι λαοί, έστω κι αν χρειάζονται κατάλληλους ηγέτες. Κι όταν λέμε ηγέτες δεν εννοούμε κατ' ανάγκη πρόσωπα, μπορεί και συλλογικότητες.