Κάθε φορά που ανοίγεις δρόμο στη ζωή

Η κατάρρευση των πιθανών συμμάχων του Σύριζα (κυρίως της ΔημΑρ αλλά και εν μέρει των ΑνΕλ) και η ενίσχυση της Δεξιάς και ακροδεξιάς είναι μερικά από τα προβλήματα που θα βρει μπροστά του ο Σύριζα και που δεν τον αφήνουν -παρά την νίκη του- να ησυχάσει. Η αναφορά όμως σε αυτά δεν γίνεται για να μαυρίσει η ψυχή όσων ένιωσαν νικητές την περασμένη Κυριακή αλλά για να επισημάνω έγκαιρα ότι αυτά τα προβλήματα πρέπει να ξεπεραστούν με τρόπο άμεσο και αποτελεσματικό. Τίποτε δεν μπορεί να περιμένει, για τίποτε δεν υπάρχει καιρός! Κι αυτό πρέπει να γίνει όχι μόνο για το καλό του ίδιου του Σύριζα αλλά, κυρίως, γιατί από αυτόν τον φορέα της νέας αλλαγής περιμένουν πολλά οι πολίτες και η χώρα.

Κάθε φορά που ανοίγονται μπροστά μας δρόμοι ανεξερεύνητοι γεννιούνται ταυτόχρονα προσδοκίες και φόβοι και ο Σύριζα θα έχει να παλέψει με όλα. Θα έχει να αντιπαλέψει τον φόβο που θα καλλιεργήσουν όσοι τρέμουν την άνοδο της αριστεράς στην εξουσία και θα πρέπει να ανταποκριθεί στις προσδοκίες που έχουν επενδύσει πάνω του όλοι οι Έλληνες, τα εκατομμύρια που τον ψήφισαν και τα εκατομμύρια που αναζητούν μια λύτρωση.

Ουσιαστικά ο Σύριζα αποτελεί το τελευταίο φρούριο πριν παραδοθούμε σαν λαός, ολοκληρωτικά, βορά στις διαθέσεις των επιχειρηματιών που με τις νεοφιλελεύθερες συνταγές ρουφάνε κάθε ικμάδα ζωής από τον κόσμο και με την ανοιχτή επέμβασή τους, είτε με τη μορφή του ΤΑΙΠΕΔ και του Φούχτελ είτε με τη μορφή του Μώραλη και του Μπέου, ρουφάνε και κάθε σταγόνα πλούτου που μπορεί να παράγει η γη αυτή και οι ακτές της. Μίλησα για το τελευταίο ανάχωμα επειδή το άλλο, το πιο πραγματικό ανάχωμα, το ΚΚΕ, έχει διαλέξει να μην αναλωθεί σε αυτή τη μάχη που δίνεται σήμερα και να κρατήσει αλώβητο τις δυνάμεις του για μια άλλη ευκαιρία (πότε άραγε θα έρθει αυτή; άγνωστο!).

Ας μιλήσω σήμερα για τις προοπτικές. Για την αλλαγή που αρχίζει να αχνοφαίνεται στον ορίζοντα αν συνεχιστεί η πτώση της ΝΔ και η άνοδος του Σύριζα, πράγματα και τα δύο εφικτά και εντός των προβλέψεων. Η διαφορά ενδέχεται να μεγαλώσει και, τότε, ο Σύριζα θα γίνει ρυθμιστής των εξελίξεων αρκεί βέβαια να μην υποπέσει στο λάθος να αποδεχτεί την πρόκληση και να απεμπολήσει τις πενήντα ή έστω κάποιες δεκάδες εδρών που δικαιούται σαν πρώτο κόμμα. Με τις πενήντα έδρες της πρωτιάς όχι μόνο γίνεται κεντρικός κυβερνητικός πόλος αλλά και αποτρέπει κάθε άλλη σκέψη για κυβέρνηση που θα συνεχίσει στην ίδια πορεία.

Δυστυχώς όμως γι αυτόν δεν είναι απολύτως στο χέρι του η αλλαγή του εκλογικού νόμου. Αν αποφασίσουν ΟΛΑ τα άλλα κόμματα να τον αλλάξουν (με 200 ψήφους) τότε ο νόμος θα αλλάξει από τώρα και ο ρυθμιστικός ρόλος του πρώτου κόμματος θα εξαφανιστεί. Αυτός είναι ο πρώτος υπαρκτός κίνδυνος και θέλει αρκετή μαεστρία από την ηγετική ομάδα του Σύριζα για να αποτραπεί η συσπείρωση όλων γύρω από το ΠαΣοΚ (που το πρότεινε) σε μια τέτοια προσπάθεια.

Όμως και οι πενήντα έδρες μπόνους δεν φτάνουν. Πρέπει να βγει ο Σύριζα πρώτο κόμμα. Αυτό ίσως θεωρείται από μερικούς αυτονόητο, μετά τη διαφορά του 4% στις ευρωεκλογές, όμως δεν είναι! Η τρομερή πίεση στην κοινή γνώμη δεν θα συνεχιστεί απλά αλλά θα ενταθεί ως εκεί που κανείς δεν το φαντάζεται. Θα ρίξουν την ανεργία με τεχνάσματα όπως εκείνα του πρωτογενούς πλεονάσματος και της εξόδου στις αγορές. Εκατοντάδες χιλιάδες θέσεις των ελαχίστων ωρών και ακόμη πιο ελαχίστων ευρώ θα μοιραστούν με τρόπο που να μην φαίνεται ότι τις δίνει το δημόσιο έτσι ώστε και το έλλειμμα να φαίνεται μειωμένο και η ανεργία ελαττωμένη. Και δεκάδες "μεγάλες" επενδύσεις θα αναγγελθούν έστω κι αν τελικά δεν ευδοκιμήσει καμιά τους, αρκεί να φανεί εισροή κεφαλαίων και προσδοκία για νέες θέσεις εργασίας. Τρομερές δηλώσεις θα γίνουν από την Μέρκελ και τους ηγέτες της ΕΕ και των διεθνών Οίκων για το νέο οικονομικό θαύμα της Ελλάδας! ... και όλα αυτά θα παίζουν ασύστολα στα τοπικά ΜΜΕ χωρίς τον παραμικρό αντίλογο. 

Θα πρέπει να είναι κανείς ΤΡΕΛΟΣ για να ψηφίσει τον Σύριζα το 2015 μπροστά σε ένα τέτοιο ΘΑΥΜΑ. Θα  μπορεί εξ άλλου να αποφύγει την μισητή ΝΔ (και το ΠαΣοΚ μαζί της) ψηφίζοντας Ποτάμι ή Ελιά ή έστω και μια μετανιωμένη ΔημΑρ. .Όμως οι Έλληνες ΕΙΝΑΙ ΤΡΕΛΟΙ και θα ψηφίσουν ΛΥΤΡΩΣΗ παρά το φοβερό θέατρο του παραλόγου που θα παιχτεί μπροστά στα μάτια μας. Το ένστικτό τους θα τους οδηγήσει μακριά από το μαντρί μέσα στο οποίο αν μας κλείσουν για άλλα τέσσερα χρόνια θα μας πετσοκόψουν κανονικά!

Στο μεταξύ ο Σύριζα πρέπει να αποφασίσει να κινηθεί κι αυτός και να μην περιμένει να έρθει στα πράγματα με την πτώση του "ώριμου φρούτου". Πρέπει να φροντίσει να αποκτήσει ΜΟΝΙΜΕΣ προσβάσεις στον λαό με την ενσωμάτωση των ανθρώπων που πλησίασαν σε αυτόν ακόμη περισσότερο με τις αυτοδιοικητικές εκλογές. Το 20% που θεωρήθηκε πως είναι η επιρροή του πρέπει να αποτελέσει στο μέλλον και το κατώτατο όριό του κι αυτό δεν θα γίνει με εσωστρέφεια ούτε με κλείσιμο στον εαυτό του και επανάπαυση στα ποσοστά των ευρωεκλογών. Και τώρα, που υπάρχει πλέον χρόνος, πρέπει να ολοκληρωθεί ένα σχέδιο εξόδου από την κρίση, με βήματα απλά και κατανοητά και με πράξεις κυβερνητικές ή άλλες με τις οποίες η ελληνική κοινωνία θα αντιμετωπίσει την κρίση που περνά και θα ανταποκριθεί στις εσωτερικές και διεθνείς ανάγκες και υποχρεώσεις. Το σχέδιο Β του Αλαβάνου δεν φάνηκε ελκυστικό στον κόσμο, άρα ο Σύριζα δεν μπορεί να μείνει σε αυτό. Ας φτιάξει το δικό του και σύντομα μάλιστα. Στον καταιγισμό της κυβερνητικής προπαγάνδας για το νέο και ολοκληρωμένο σαξές στόρυ να αντιπαρατεθεί μια πραγματική διήγηση επιτυχίας της κοινωνίας με την καθοδήγηση του Σύριζα.

Δυστυχώς για τον Σύριζα δεν υπάρχει άλλος δρόμος από τον δρόμο της δουλειάς και του ανοίγματος στον κόσμο, και ... ευτυχώς γι αυτόν, ο δρόμος αυτός οδηγεί την Αριστερά και την Ελλάδα σε ένα όνειρο που θα είμαστε τυχεροί αν το ζήσουμε!

Κάθε φορά που ανοίγεις δρόμο στη ζωή, μην περιμένεις να σε βρει το μεσονύχτι, που λέει και ο ποιητής!