Η χτεσινή ανάρτησή μου "μια ματιά στο μέλλον" (εδώ) δεν έγινε για να εκφράσω τις επιθυμίες μου (έχω τοποθετηθεί εξ άλλου υπέρ του Σύριζα καθαρά και με επιμονή από το 2012) αλλά για να πω τις προβλέψεις μου.
Πραγματικά δεν δίνω πιθανότητες στον Λουκά Τζανή απέναντι στον Χρήστο Βρεττάκο, όπως δεν θα του έδινα και απέναντι στον Ζαχαρία Ζούπη ή στον Ηλία Πατίδη ή στον Δημήτρη Κωνσταντινίδη που είναι και οι τρεις "άγραφα βιβλία" και δεν έχουν σε βάρος τους τίποτε να καταλογίσει κανείς. Ειδικά μάλιστα οι δυο υποψήφιοι της αριστεράς και του ΚΚΕ, ο Βρεττάκος και ο Πατίδης, έχουν απέναντι σε όλους τους άλλους και ένα μεγάλο ΗΘΙΚΟ πλεονέκτημα.
Ο σημερινός δήμαρχος θα ήταν φαβορί απέναντι στον Χρήστο Σαλαλέ και στον Φώτη Μελά αλλά θα έχανε από τους άλλους τέσσερις εκ των συνυποψηφίων του, κι αυτό γιατί όπως έχω εξηγήσει και άλλες φορές από αυτό εδώ το μπλογκ (και πρόσφατα μάλιστα) στον β' γύρο δεν ψηφίζει κανείς τον εκλεκτό του αλλά το "μη χείρον" που μετατρέπεται σε "βέλτιστον".
Στον α' γύρο παίρνει κανείς ψήφους συμπάθειας, εκτίμησης, επιλογής. Στο β' γύρο σπανίως έχει ο ψηφοφόρος έναν "δεύτερο συμπαθούντα" για να ψηφίσει με χαρά. Ο ψηφοφόρος, που ο υποψήφιός του απέτυχε να συνεχίσει, έχει συνήθως να διαλέξει ανάμεσα σε δυο επιλογές που τις απέρριψε μόλις μια εβδομάδα πριν αλλά τώρα καλείται να επιλέξει ανάμεσά τους τον νικητή. Εκεί λοιπόν μετράει ποιος θα είναι ο λιγότερο επιβλαβής, ο λιγότερο κακός, ποιος θα είναι ο "μη χείρων".
Ο Λουκάς Τζανής θα μπορούσε κάλλιστα να επικαλεστεί ότι θα ήταν μη χείρων του Σαλαλέ που έχει πλούσιο παρελθόν διοίκησης και πολιτικής δράσης με πολλούς φίλους (για τον α' γύρο) και ακόμη πιο πολλούς εχθρούς (που ξυπνούν στον β'). Το ίδιο θα μπορούσε να ισχυριστεί και με τον Μελά που κι αυτός έχει δημιουργήσει ένα φαν υποστηρικτών (για τον α' γύρο) αλλά είχε και μια μεγάλη μερίδα του κόσμου να τον αποδοκιμάζει για διάφορους λόγους. Έχοντας υποστεί ΦΘΟΡΑ από την πρόσφατη άσκηση διοίκησης, ο σημερινός δήμαρχος θα μπορούσε να ελπίζει μόνο αν είχε απέναντί του ανθρώπους που έχουν κι αυτοί φθορά και την κουβαλούν από το παρελθόν τους.
Απέναντι στον Βρεττάκο ο Λουκάς Τζανής είναι σαν χαρτί γεμάτο λογαριασμούς, μουτζούρες, διαγραφές και προσθήκες απέναντι σε ένα καθαρό, ιλουστρασιόν (λόγω εποχής και συγκυρίας) χαρτί πάνω στο οποίο ο καθένας μπορεί να εγγράψει τις ελπίδες του.
Στου Τζανή το χαρτί τι να γράψεις; Δεν υπάρχει χώρος, γέμισε από τις προηγούμενες εγγραφές που άλλες έμειναν ανεκπλήρωτες και τώρα φωνάζουν κι άλλες διαμαρτυρήθηκαν για διάφορους -όχι πάντα σωστούς- λόγους. Γι αυτό είναι που ισχυρίζομαι ότι το αποτέλεσμα έχει κριθεί.
Μια και τελειώνει σήμερα τυπικά η προεκλογική μάχη, ας μου επιτραπεί να κάνω και μια προσωπική εξήγηση.
Στις εκλογές αυτές σε ό,τι αφορούσε τη Δραπετσώνα και το Κερατσίνι έμεινα σχεδόν αμέτοχος. Δούλεψα δίπλα στον Θοδωρή Δρίτσα στον Πειραιά και γέμισα από τον πολύ σκληρό αγώνα που δόθηκε εκεί Δεν ήθελα να πάρω μέρος σε αυτή τη μάχη της γειτονιάς μου όπου κατεβαίνω υποψήφιος, είτε για δήμαρχος είτε για δημοτικός σύμβουλος από το 1982. Δεν θα χαλάσω αυτή την μη συμμετοχή ούτε και τώρα που έμειναν τρεις μέρες για να τελειώσουμε. Δεν λέω σε κανέναν τι να ψηφίσει, ούτε το χρειάζεται εξ άλλου από μένα αυτό κανείς. Ο Άλλος Δρόμος μπορεί να κερδίσει χωρίς εμένα όπως μπορεί και ο Ισχυρός Δήμος να χάσει μόνος χωρίς να χρειαστεί να τον βυθίσω εγώ ή να προσπαθήσω να τον σώσω. Ο κόσμος έχει πάρει τις αποφάσεις του.
Εκείνο που έχει σημασία είναι να αλλάξουν τα πράγματα και σε πανελλήνιο επίπεδο. Φανταστείτε τον Βρεττάκο και τον Άλλο Δρόμο να παλεύουν πέντε χρόνια με Σαμαρά και Βενιζέλο και Μητσοτάκη και Άδωνη. Όχι πως δεν είναι αγωνιστές αλλά νομίζω πως αυτό αν δεν υπερβαίνει τις δυνάμεις τους σίγουρα υπερβαίνει τις αντοχές τους!
Θα είναι καινούρια παιδιά, γεμάτα καλή διάθεση και όρεξη αλλά θα χρειάζονται και μια βοήθεια από την Πολιτεία. Γι αυτό η υπερψήφιση του Σύριζα την Κυριακή και μετά από λίγους ή πολλούς μήνες όταν θα γίνουν οι εθνικές εκλογές θα είναι ο ουσιαστικός δεύτερος γύρος που θα πρέπει να κερδίσει ο Άλλος Δρόμος.
Την πρώτη Κυριακή, στις 18 Μαΐου, μια νέα μεγάλη παρέα αγωνιστών και ελπιδοφόρων νέων ανθρώπων, έστω και χωρίς απόλυτες δεσμεύσεις, έστω και με μικρό ποσοστό, έστω και με θολές κάποιες φορά ελπίδες, κατάφεραν να πάρουν τον δήμο.
Η δεύτερη Κυριακή, η Κυριακή των εθνικών εκλογών, θα είναι εκείνη που θα καθορίσει εν πολλοίς και την πορεία τους. Τότε θα καθοριστεί αν θα έχουμε μια δημοτική αρχή που θα υποχρεωθεί να βρίσκεται σε συνεχή ΑΜΥΝΑ για να αντιστέκεται στη βαρβαρότητα των μνημονίων που θα έχουν θριαμβεύσει, ή αν θα έχουμε μια ομάδα στον δήμο ικανή να συντονίσει τις δυνάμεις της σε μια προσπάθεια ανασυγκρότησης της χώρας, ικανή για μια διαρκή ΕΠΙΘΕΣΗ, στρατευμένη στον αγώνα για τη δημιουργία ενός καλύτερου αύριο, με προϋποθέσεις τέτοιες που να μπορεί να αλλάξει τη ζωή μας προς το καλύτερο.
Σε αυτή την πραγματική δεύτερη Κυριακή είναι που ελπίζω!
Σε αυτή την ουσιαστική δεύτερη Κυριακή θα έπρεπε όλοι να προσβλέπουν, νικητές και ηττημένοι της μάχης της 18ης Μαΐου!
Σε αυτήν στηρίζει τις τελευταίες ελπίδες της και όλη η Ελλάδα!
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου