Θοδωρής Δρίτσας, η μοναδική ευκαιρία για τον Πειραιά!

Αύριο ψηφίζουμε σε όλη την Ελλάδα, και φυσικά και στον Πειραιά, για δημάρχους και δημοτικά συμβούλια. Παντού υποψήφιοι, παντού φαβορί και αουτσάιντερ, παντού προβλέψεις και στημένες δημοσκοπήσεις, παντού τα ίδια κόλπα. Στον Πειραιά αυτά τα φαινόμενα εντείνονται καθώς από τη μια υπάρχει ένας κρατικός και δημοτικός μηχανισμός του σημερινού δημάρχου που παράγει ψευδείς εικόνες και εντυπώσεις, κι από την άλλη ορθώθηκε ένας καινούριος παραπλανητικός μηχανισμός από τον Πρόεδρο του Ολυμπιακού στηριγμένος στο χρήμα και τη δύναμη που ήρθε για να κοντράρει τον προηγούμενο.

Η προπαγάνδα Μιχαλολιάκου χρησιμοποιεί τον γνωστό μηχανισμό της καθεστηκυίας τάξης, άλλοτε μεγαλοποιώντας το αυτονόητο και άλλοτε ωραιοποιώντας τις προβληματικές όψεις του Πειραιά. Έργα εγκεκριμένα από την κυβέρνηση, πατερναλιστικό ύφος, κορώνες ότι συμμαζέψαμε τον δήμο, ότι εμείς είμαστε οι νοικοκυραίοι και κινητήριος μοχλός το χρήμα, είτε δημοτικό είτε ιδιωτικό, που οργανώνει καμπάνιες και εκμετάλλευση της άπλετης παροχής χρόνου από τα ΜΜΕ και κυρίως τις τηλεοράσεις.

Η προπαγάνδα Μαρινάκη διάλεξε να προωθήσει έναν ανώτερο υπάλληλο της ΠΑΕ Ολυμπιακός, τον κ. Μώραλη, σαν τον καλό διαχειριστή ενός -υποτίθεται- επιτυχημένου επιχειρηματικού μοντέλου. Όμως για ποιο μοντέλο μιλάμε; δεν ξεχνάμε ότι όσον αφορά στον Ολυμπιακό πρόκειται για μια ποδοσφαιρική επιχείρηση ενώ στον εφοπλιστικό τομέα οι επιχειρήσεις του κ.Μαρινάκη είναι εκμεταλλευτικές επιχειρήσεις χωρίς Έλληνες και χωρίς καν πλοία με ελληνική σημαία. Ωστόσο το χρήμα ρέει άφθονο από την πλευρά αυτή για την πλήρη κατοχή των ΜΜΕ ενώ και η κυβέρνηση συνδράμει δια του υπουργού Παιδείας όπως και η εκκλησία που δεν παραλείπει να βοηθά τον Μαρινάκη με κάθε τρόπο.

Μέσα σε αυτές τις συμπληγάδες τι μπορεί να κάνει ένας άνθρωπος με αξία όπως ο Θοδωρής Δρίτσας;

Μήπως θα χρειαζόταν ένας τσαμπουκάς πολιτικός για να κάνει στην άκρη όλους αυτούς τους “σκληρούς” που λύνουν τους λογαριασμούς τους άλλοτε με πιστόλια και φουσκωτούς κι άλλοτε με συμφωνίες κάτω από το τραπέζι;

Μήπως θα χρειαζόταν ένας σκληρός λαοπλάνος που θα γοήτευε τα πλήθη προσφέροντας όνειρα πιο λαμπερά από εκείνα των “επιχειρηματιών” και υποσχέσεις πιο απτές από εκείνες του κυβερνητικού υποψήφιου;

Μήπως θα χρειαζόταν μια ανάμειξη και των δύο, ένας λίγο Μιχαλολιάκος και λίγο Μαρινάκης για να τους κλέψει την “πελατεία” και να τους πάρει την εξουσία;

Αναρωτιέται όμως κανείς, ποιος λόγος υπάρχει να βρούμε έναν πιο τσαμπουκά από τους Μαρινάκη-Μιχαλολιάκο ή ένα λαοπλάνο χειρότερο από τον Μιχαλολιάκο ή ένα “διαχειριστή” πιο σκοτεινό από τον Μώραλη; Αν πρόκειται να γίνεις σαν τον αντίπαλό σου για να τον κερδίσεις, έχεις χάσει πριν ξεκινήσεις τον αγώνα.

Ο Θοδωρής Δρίτσας και η ομάδα του, το “Λιμάνι της Αγωνίας-Πειραιάς η πόλη μας” δεν αντιμετώπισαν ποτέ αυτό το δίλημμα, δεν το έθεσαν καν μπροστά τους σε καμιά στιγμή για να χρειαστεί να το απορρίψουν. Είχαν να αντιτάξουν μόνο τον πολιτισμό τους, την ανιδιοτέλειά τους, το ήθος τους και τη γνώση των πραγμάτων του δήμου. Έκριναν ότι όλα αυτά είναι αρκετά για να υλοποιήσουν και να προωθήσουν στον Πειραιά το υπαρκτό και αναγεννητικό ρεύμα αλλαγής που σαρώνει τη χώρα.

Στους δυο περίπου μήνες που διήρκεσε αυτή η προεκλογική περίοδος, ο Θοδωρής Δρίτσας ήταν σε κάθε του κίνηση, σε κάθε του εμφάνιση, σε κάθε του λόγο ο εαυτός του. Έτσι κι αλλιώς ο Θοδωρής ενσαρκώνει την αριστερά στον Πειραιά. Ζυμωμένος με αυτήν, εραστής της πόλης του από μικρό παιδί, Πειραιώτης πραγματικός, γνώστης όλων των προβλημάτων και με επεξεργασμένες λύσεις στο μυαλό του, δεν χρειαζόταν να κάνει τίποτε άλλο από το να πει:

• “Είμαστε εδώ, κι εγώ που έχω την τιμή να εκπροσωπώ αυτή την ομάδα είμαι έτοιμος. 
• Είμαστε όλοι μας έτοιμοι να υπερασπιστούμε την πόλη από εκείνους που την σκιάζουν και την απειλούν. 
• Είμαστε έτοιμοι να πραγματοποιήσουμε τα όνειρα των συμπολιτών μας χωρίς να επιδιώξουμε προσωπικό όφελος και χωρίς να ευνοήσουμε κανένα συμφέρον πέρα από εκείνο των πολλών.
• Είμαστε έτοιμοι να βάλουμε τον Πειραιά στο ρεύμα της αλλαγής και στον δρόμο της προόδου”.

Σήμερα το βράδυ και αύριο ολόκληρη τη μέρα θα δοθεί μια σκληρή μάχη στα σπίτια, στα εκλογικά τμήματα, στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, στα καφενεία και στα μεσημεριανά οικογενειακά τραπέζια. 
Παντού θα κερδηθούν ψήφοι για τον Θοδωρή Δρίτσα και για το κίνημα υπεράσπισης του Πειραιά από τις απειλές που απλώνονται πάνω από το λιμάνι.
Παντού θα χαθούν ψήφοι από τους κυβερνητικούς υποψήφιους που με τον Σαμαρά σημαία ο ένας και το επιχειρηματικό κεφάλαιο σημαία ο άλλος επιχείρησαν να ξεγελάσουν τους Πειραιώτες προτείνοντας μια ψεύτικη δήθεν μονομαχία ανάμεσα στις δυο όψεις του ίδιου κυβερνητικού και επιχειρηματικού νομίσματος. Προσπάθησαν πολύ ώστε να περάσει σε δεύτερο πλάνο ο αληθινός αγώνας που δίνεται αυτές τις μέρες. Γιατί στον Πειραιά αλλά και σε ολόκληρη την Ελλάδα αύριο και την άλλη Κυριακή δίνεται μια σπουδαία μάχη για την αλλαγή πολιτικής που την έχει ανάγκη ο λαός μας όχι μόνο για να επιζήσει αλλά και για να προκόψει.