Πιο σημαντικό θέμα από την αντιμετώπιση του χρέους είναι η ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΗ ΑΝΑΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ. Σε αυτό δεν διαφωνεί κανείς, ούτε στο εσωτερικό ούτε έξω. Και όλοι συμφωνούν ότι αυτή η ανασυγκρότηση χρειάζεται χρόνο. Μέχρις εδώ καλά, συμφωνούμε όλοι. Ένα ζήτημα που προκύπτει όμως είναι το πότε θα αρχίσει αυτή η ανασυγκρότηση. Κι εδώ η διαφωνία χτυπάει κόκκινο.
Το ευρωπαϊκό πρόγραμμα (γερμανικό θα έπρεπε να λέμε) προβλέπει αργή ανάπτυξη από το 2014 και επιτάχυνση της ανάπτυξης και της ανασυγκρότησης της οικονομίας μετά από την αποπληρωμή μεγάλου μέρους του χρέους που θα συνεχίσει να στραγγαλίζει την οικονομία, παράλληλα με συνέχιση της εσωτερικής υποτίμησης που μειώνει την κατανάλωση και την απασχόληση δημιουργώντας παράγοντες ύφεσης που αντιμάχονται την ανάπτυξη. Αυτή η αντίφαση μπορεί να ξεπεραστεί μόνο με ένα πακτωλό επενδύσεων που δεν φαίνεται πουθενά στον ορίζοντα και δεν πρόκειται ποτέ να φανεί γιατί θα είμαστε πάντα στην ακριβή ζώνη του ευρώ. Για τον "πακτωλό" αυτό το γερμανικό πρόγραμμα εκφράζει μόνο ευχές και μια αναπόδεικτη πεποίθηση ότι οι "διαρθρωτικές" αλλαγές, δηλαδή η φτωχοποίηση της κοινωνίας, θα ανεβάσουν την ανταγωνιστικότητα άρα θα προσελκύσουν κεφάλαια. Το μάταιο αυτού του δρόμου αποδεικνύεται εύκολα αν ρίξουμε μια ματιά στις γειτονικές χώρες με χαμηλά εργατικά κόστη και επενδύσεις υπό το μηδέν.
Το εναλλακτικό σχέδιο (πλαν Β ή τα άλλα παρόμοια) προβλέπουν αποσύνδεση από τους καταναγκασμούς της ευρωπαϊκής ένωσης ώστε να χρηματοδοτηθεί άμεσα η οικονομία με χρήμα ελληνικό που θα εκδίδει μια ελληνικής ιδιοκτησίας και συμφερόντων τράπεζα. Έτσι μπορεί να υποκατασταθεί ο "πακτωλός" των φανταστικών μελλοντικών επενδύσεων από πραγματικές σημερινές και άμεσα εφαρμόσιμες πολιτικές. Προσλήψεις των απολυθέντων στο δημόσιο (με την μείωση του μισθολογικού κόστους για το δημόσιο από την υποτίμηση του εθνικού νομίσματος) και ενίσχυση της απασχόλησης στον ιδιωτικό τομέα χάρη σε χρηματοδότηση των επιχειρήσεων από ελληνικό (έστω και υποτιμημένο) χρήμα. Προβλήματα από την άνοδο των εισαγομένων κεφαλαιουχικών αγαθών (και εν μέρει και καταναλωτικών) θα υπάρξουν, και κανείς δεν λέει ότι μια τέτοια ανάπτυξη στηριγμένη στην εσωτερική αγορά δεν θα έχει προβλήματα. Το σημαντικό όμως είναι ότι θα σταματήσει η κατρακύλα με ανάπτυξη από την πρώτη μέρα, θα ενισχυθεί η απασχόληση, θα τονωθεί η εσωτερική ζήτηση, θα δημιουργηθούν επιχειρήσεις υποκατάστασης των ακριβών εισαγομένων και γενικά θα αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση. Η γερή υποτίμηση θα μειώσει (σε δολάρια) τα εισοδήματα όσων σήμερα έχουν εισόδημα (εργαζόμενοι, συνταξιούχοι, επιχειρηματίες) και θα δώσει εισόδημα σε εκείνους που δεν έχουν (άνεργους, κλειστές επιχειρήσεις κλπ.). Το τελικό αποτέλεσμα θα είναι να ξανα-κινηθεί η οικονομία και να πάρει η Ελλάδα και πάλι την τύχη της στα χέρια της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου