Οι Δημοτικές
εκλογές θα γίνουν στις 18 Μαΐου 2014 (και η δεύτερη Κυριακή στις 25)
ενώ οι Ευρωπαϊκές εκλογές θα γίνουν στις 25 Μαΐου μαζί με τη
δεύτερη Κυριακή των δημοτικών. Όπως φαίνεται οι Εθνικές εκλογές θα
γίνουν τον Μάρτιο του 2015 μετά την διαπίστωση της αδυναμίας εκλογής Προέδρου
δημοκρατίας τον Φεβρουάριο του 2015 (εκτός αν o εξοχότατος Παπούλιας
πεθάνει νωρίτερα οπότε θα γίνουν νωρίτερα και οι προεδρικές εκλογές και
επομένως και οι βουλευτικές)
Ο
Αλέξης Τσίπρας έχει ήδη εξαγγείλει ότι ο
Σύριζα θα επιδιώξει τη νίκη στις δημοτικές του 2014, έχει όμως όλο τον
χρόνο να ανασκευάσει αυτή του τη δήλωση. Και το λέω αυτό βλέποντας ότι δεν
είναι και το καλύτερό του οι προβλέψεις ενώ τα πάει καλά εκεί όπου στηρίζεται
στις δικές του δυνάμεις.
Θυμίζω
ότι αμέσως μετά τις εκλογές του Ιουνίου του 2012 ο Αλέξης Τσίπρας είχε
προβλέψει ότι θα ξαναγίνουν εκλογές το Φθινόπωρο του ίδιου έτους καθώς μέχρι
τότε θα άντεχε η κυβέρνηση. Μετά από την διάψευση αυτής της προσδοκίας έκανε
νέα πρόβλεψη ότι εκλογές θα γίνουν μέσα στο 2013 (το αργότερο το καλοκαίρι)
πιστεύοντας ότι με τα νέα μέτρα το καζάνι της κοινωνίας θα σκάσει. Ωστόσο, παρά
τη διάλυση της ΕΡΤ, τις απολύσεις στην Εκπαίδευση τη νομοθέτηση νέας φορολογίας
ακινήτων και την ψήφιση των πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας η κυβέρνηση άντεξε
(με διακεκριμένες απώλειες βέβαια) διαψεύδοντας και πάλι τις προσδοκίες.
Και
οι δυο αυτές προβλέψεις στηρίζονταν στην αναμενόμενη αδυναμία της κυβέρνησης να
κρατήσει υπέρ αυτής τους αναγκαίους 150 ψήφους και να χάσει έτσι την κοινοβουλευτική
στήριξη, κάτι που τελικά δεν επιβεβαιώθηκε. Πιστεύω ότι η αποτυχία της
πρόβλεψης οφείλεται στο ότι στηρίχτηκε κυρίως στην ΑΔΥΝΑΜΙΑ των άλλων και όχι
στην ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ του ίδιου του Σύριζα να την επιβάλει και γι αυτό είχε το ρίσκο
της αποτυχίας.
Τώρα
ο Αλέξης προσάρμοσε -και σωστά- τις προβλέψεις του στην πραγματικότητα και
μιλάει για νίκη στις ευρωπαϊκές εκλογές του 2014 με ανατροπή του πολιτικού
σκηνικού (και εξ αυτού σαν δευτερογενές αποτέλεσμα την πιθανότητα εθνικών
εκλογών), και για εθνικές εκλογές το αργότερο στις αρχές του 2015. Και τα δύο
αυτά είναι στο χέρι του να τα επιδιώξει και να τα επιτύχει. Στις ευρωεκλογές
μπορεί να πετύχει εκλογική νίκη και να αποκτήσει την “πολιτική” πρωτοκαθεδρία,
(που ΕΝΔΕΧΕΤΑΙ να προκαλέσει και εθνικές εκλογές) ενώ τον Φεβρουάριο του 2015
μπορεί να αποτρέψει συναινετική εκλογή Προέδρου και να προκαλέσει έτσι ΜΕ
ΒΕΒΑΙΟΤΗΤΑ τις εθνικές εκλογές.
Αν
συμβεί ένα “ατύχημα” οι εκλογές θα γίνουν και νωρίτερα (π.χ. ο αιφνίδιος
θάνατος του Προέδρου, μια δικαστική “στραβή” που θα εκθέσει την κυβέρνηση
ανεπανόρθωτα, μια διεθνής περιπλοκή που θα κάνει τον Σαμαρά άχρηστο στους μέχρι
τώρα πάτρωνές του κλπ.). Πέρα όμως από το ατύχημα, εκείνο που είναι στο χέρι
του Σύριζα είναι η νίκη στις ευρωεκλογές τον Μάιο του 2014 και η πρόκληση
εθνικών εκλογών γύρω στον Μάρτιο του 2015 με αφορμή την αδυναμία εκλογής
Προέδρου. Το γεγονός ότι έτσι θέτει τα ζητήματα ο Σύριζα είναι ένα βήμα προς
τον ρεαλισμό.
Πιστεύω
όμως ότι ο Αλέξης, και μαζί του ο Σύριζα, θα πρέπει να πάρει πίσω κι εκείνο το
ηρωικό: “θα πρέπει να δώσουμε τη μάχη στις δημοτικές εκλογές του 2014 ώστε
να νικήσουμε!” που είχε πει στην καλοκαιρινή ομιλία του στην Κεντρική
Επιτροπή όταν είχε μιλήσει για τις επερχόμενες αυτοδιοικητικές εκλογές. Είχε
αναφέρει τότε: “Να νικήσουμε. Όχι απλώς να δώσουμε τη μάχη με
αξιοπρέπεια, αριστερή ανιδιοτέλεια, μυαλό και καρδιά. Ναι, να τη δώσουμε
έτσι, αλλά να τη δώσουμε έτσι ώστε να νικήσουμε”.
Εντάξει, δεν είναι κακό να επιδιώκεις την νίκη, να προσπαθείς
να εμπνεύσεις ένα τέτοιο μήνυμα στα στελέχη. Όμως από το σημείο αυτό, έως το
σημείο να τεθεί ως στόχος η νίκη στις εκλογές των δήμων η απόσταση είναι
μεγάλη.
Για να πετύχεις νίκη στις δημοτικές εκλογές σημαίνει ότι θα
πρέπει να επιδιώξεις ευρείες
συσπειρώσεις και ένταξη
προσώπων που έχουν ευρεία αποδοχή στις γραμμές σου. Αυτό σημαίνει και κάποιες
εκπτώσεις στην κομματική-παραταξιακή ορθοδοξία σου. Οι αποκλεισμοί προσώπων θα
διατηρήσουν μεν την καθαρότητα αλλά -πιθανώς- θα συντηρήσουν και μια (εκλογική)
μετριότητα. Είναι επιλογές σωστές με κριτήριο την ανανέωση της πολιτικής ζωής
και τον εμβολιασμό της κοινωνίας με δυνάμεις αντίστασης στη σημερινή βαρβαρότητα,
όμως έχουν και το ρίσκο μιας εκλογικής αποτυχίας, και ο Σύριζα δεν έχει κανένα
λόγο να αναλάβει ένα τέτοιο ρίσκο. Πρέπει να δώσει την μάχη των δημοτικών
εκλογών απαλλαγμένος από το άγχος της νίκης. Αν η νίκη έρθει, καλώς να έρθει,
αν όχι, δεν τρέχει και τίποτα. Δεν κρίνεται το μέλλον της χώρας στις δημοτικές
εκλογές. Και δεν θα είναι επιτυχία του Σύριζα το πλήθος των δήμων που θα
κατακτήσει ή τα ποσοστά που θα συγκεντρώσει στον κάθε δήμο. Καλό θα είναι να
σαρώσει αλλά κι αν αυτό δεν συμβεί, δεν χάθηκε και τίποτε, αλλού είναι το
πολιτικό παιχνίδι, αλλού θα κριθεί αν οι πολίτες εγκρίνουν ή όχι την
κυβερνητική πολιτική και αν βλέπουν ή όχι τον Σύριζα σαν την ελπίδα για ένα
καλύτερο αύριο.
Το ποσοστό που θα μετρηθεί τον Μάιο του 2014 θα πρέπει να
είναι εκείνο των Ευρωεκλογών (ίσως και των Περιφερειακών όπου η ψήφος είναι
περισσότερο πολιτική) και όχι εκείνο των Δημοτικών εκλογών όπου τη μάχη θα
δώσουν οι τοπικές οργανώσεις αμφιταλαντευόμενες ανάμεσα στην “εκλογική
ανάπτυξη” ή την διατήρηση της “ιδεολογικής καθαρότητας”. Πιο σημαντικό για τον
Σύριζα είναι να κρατήσει την καθαρότητά του παρά να επιδιώξει τη νίκη στους
δήμους όπου η τοπική εξουσία είναι έτσι κι αλλιώς –μετά τον “καλλικράτη”-
περιορισμένη και οι δυνατότητες παραγωγής έργου μηδαμινές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου