ΜΑΥΡΗ ΕΠΕΤΕΙΟΣ: 11 Ιανουαρίου1944, ο Βομβαρδισμός του Πειραιά από τους συμμάχους!

11η Ιανουαρίου 1944, εβδομήντα χρόνια μετά:

ΜΙΑ ΜΑΥΡΗ ΕΠΕΤΕΙΟΣ ΓΙΑ ΤΗ ΔΡΑΠΕΤΣΩΝΑ, ΤΟ ΚΕΡΑΤΣΙΝΙ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΕΙΡΑΙΑ!

Ενώ οι Γερμανοί βρίσκονταν ακόμα στην Ελλάδα και αφού ο πόλεμος είχε αρχίσει να δείχνει την έκβασή του υπέρ των συμμάχων, κι αφού η Ελλάδα σε ένα μεγάλο μέρος της είχε ελευθερωθεί από τον ΕΛΑΣ, οι Άγγλοι αποφάσισαν να βομβαρδίσουν τον Πειραιά, μια πόλη υπό κατοχή της υποτιθέμενης συμμάχου τους Ελλάδας κατοικούμενη από Έλληνες αθώους πολίτες.

Συμπληρώνονται αύριο (σήμερα 11/1/14) εβδομήντα (70) ακριβώς χρόνια από εκείνο το έγκλημα που πέρασε στα ψιλά της δημοσιότητας λόγω σκοπιμοτήτων αλλά ο λαός της περιοχής του Πειραιά πρέπει να το θυμηθεί και να το αξιολογήσει ανάλογα. Τα Αγγλικά και Αμερικανικά αεροπλάνα ισοπέδωσαν σχεδόν τον Πειραιά προκαλώντας ανυπολόγιστες καταστροφές όχι στους Γερμανούς αλλά … στους Έλληνες!

Το παρακάτω κείμενο είναι απόσπασμα από το ανέκδοτο βιβλίο “Από τον Πόντο στον Πειραιά, εδώ στη Δραπετσώνα” των Γ. Χατζόπουλου και Γ.Τσιρίδη που –όπως λέει εδώ και τρία χρόνια τώρα- θα το εκδώσει “σύντομα” η Ένωση Ποντίων.

 Ο πρώτος Βομβαρδισμός του Πειραιά του 1944

 Ο Βομβαρδισμός αυτός έγινε από τους συμμάχους στην γερμανοκρατούμενη πόλη του Πειραιά και ήταν καταστροφικός καθώς προκάλεσε τον μεγαλύτερο αριθμό θυμάτων. Συνέβη στις 11 Ιανουαρίου 1944 και ήταν μέρος των συμμαχικών προσπαθειών προκειμένου να παρενοχληθούν οι Γερμανοί. Λόγω ακριβώς του γεγονότος ότι ήταν «συμμαχικός» βομβαρδισμός, ο βομβαρδισμός αυτός δεν πήρε την δημοσιότητα που θα αναλογούσε στις καταστροφικές του συνέπειες.

Ακόμη και σήμερα δεν έχει ξεκαθαριστεί αν ο βομβαρδισμός μιας κατεχόμενης πόλης και του άμαχου πληθυσμού ήταν λανθασμένη ενέργεια και ότι οι στόχοι ήταν στρατιωτικές εγκαταστάσεις ή αν επρόκειτο για «εγκληματική» ενέργεια όπως κατήγγειλε η τότε κατοχική κυβέρνηση. Λέγεται ότι οι Άγγλοι είχαν προειδοποιήσει με προκηρύξεις να αδειάσει η πόλη του Πειραιά, πράγμα όμως που θα ήταν έτσι κι αλλιώς αδύνατο να γίνει. Απλά χάρη στην  προειδοποίηση έφυγαν οι Γερμανοί ή κατέφυγαν έγκαιρα στα καταφύγια της Εθνικής Τράπεζας και του Παπαστράτου που ήταν τα πιο γερά και γλίτωσαν. Έτσι την ημέρα εκείνη οι Γερμανοί είχαν ελάχιστα θύματα.

Έγκλημα πάντως ήταν ούτως ή άλλως καθώς επλήγη άμαχος πληθυσμός και σε μεγάλη έκταση. Οι νεκροί Γερμανοί ήταν 10 και οι νεκροί κάτοικοι του Πειραιά ήταν από 700 κατά τους πλέον μετριοπαθείς υπολογισμούς έως 3.500 κατ’ άλλους.

Μόνο στο νεκροταφείο της Ανάστασης κηδεύτηκαν μέχρι τις 28 Ιανουαρίου 492 νεκροί. Ο φόρος αίματος ήταν μεγάλος.

Σύμφωνα με την αναφορά του Θ’ Αστυνομικού τμήματος που ήταν τότε υπεύθυνο για την περιοχή της Δραπετσώνας (το «ένατο») βόμβες είχαν πέσει:

Στη διασταύρωση Κανελλοπούλου και Αναλήψεως, στις οδούς Αναλήψεως και Αρκαδίας, στην οδό Σφαγείων, στην οδό Αγίου Φανουρίου και στην Αγίου Παντελεήμονος, στην οδό Καλοκαιρινού, στην αποθήκη της Κοπής, στην οδό Μεθώνης

Με βάση την ίδια αναφορά ανεσύρθησαν εκ των ερειπίων 16 νεκροί και πολυάριθμοι τραυματίες.

Μεγάλες καταστροφές προκλήθηκαν και στις φυλακές των Βούρλων από όπου απελευθερώθηκαν με την ευκαιρία του βομβαρδισμού και 300 κατάδικοι.