Το εθνικό νόμισμα και μερικές συνέπειές του

Ο Σύριζα πέρασε πάλι πρώτος στη δημοσκόπηση της MRB γράφουν τα ΜΜΕ

Το παιχνίδι των εντυπώσεων παίρνει πια ένα τέλος. Σε 5 μήνες γίνονται οι ευρωεκλογές, κάπως λοιπόν πρέπει να αρχίσει η διόρθωση των χαλκείων και να φανεί ότι ο Σύριζα παίρνει πρωτιά. Τόσο καιρό προσπάθησαν να μας πείσουν ότι "είναι ντέρμπυ", ότι ο "Σύριζα δεν απογειώνεται", ότι "δεν πείθει", ότι "η ΝΔ αντέχει" κλπ. Αφού δεν κατάφεραν τίποτε, αρχίζει τώρα η παραδοχή ότι ο Σύριζα προηγείται για να φτάσουμε προς τον Απρίλιο που θα αναγκαστούν να προσεγγίσουν κάπως το αποτέλεσμα που θα βγάλει η κάλπη. Έτσι θα μπορούν από την επομένη να συνεχίσουν το ίδιο παιχνίδι ότι “αντιστράφηκε το ρεύμα”, ότι “φοβήθηκε ο κόσμος” κλπ.

Το πρόβλημα δεν είναι ποιος θα κερδίσει τις εκλογές, είναι τι θα κάνει ο Σύριζα όταν βγει. Όχι με ποιους θα κυβερνήσει (αυτό θα βρεθεί εκείνη τη στιγμή) αλλά τι θα κάνει με την οποιαδήποτε σύνθεση κι αν έχει η κυβέρνηση της "αριστεράς" ή "η αντιμνημονιακή" όπως θα ονομάζεται. Από όσα έχει πει ο Σύριζα δεν προκύπτει το τι θα κάνει.

Λέει ας πούμε θα σκίσει το μνημόνιο. Ή έστω λέει ότι θα το επαναδιαπραγματευθεί αλλά με πραγματικές κόκκινες γραμμές. Το ίδιο είναι ... αν βάλει πραγματικά κόκκινες γραμμές είναι σαν να το σκίζει αφού ο λογαριασμός που μας έχουν χρεώσει δεν θα βγαίνει. Και αν ο λογαριασμός δεν βγαίνει, τότε θα έχουμε πόλεμο! Οικονομικό πόλεμο βέβαια, αν και κανείς δεν ξέρει ως που θα φτάσουν οι νεοφιλελεύθεροι που κυριαρχούν στην Ευρώπη.

Πως θα αντιμετωπίσει ο Σύριζα τον πόλεμο αυτόν;

Με την καθαρότητα και την πάταξη της διαφθοράς; Με τη σύλληψη της φοροδιαφυγής; Με τον διεθνισμό και την αλληλεγγύη; Ας μην γελιόμαστε, όλα αυτά θα μας κάνουν ραπανάκια για την όρεξή τους ... Ένας πόλεμος θέλει σκληρές αποφάσεις, και αναρωτιέμαι αν είμαστε έτοιμοι όλοι να τις αναλάβουμε

Το μνημόνιο, ας πούμε, προβλέπει να πέφτουν οι συντάξεις στο 500ρικο. Νομίζετε ότι ο Σύριζα μπορεί να το αποφύγει; Πως; Που θα βρει τα λεφτά; Όχι μόνο σαν ισοζύγιο αλλά και -κυρίως- σαν ρευστότητα;

Αν χαλάσει το "πρωτογενές πλεόνασμα", θα χαλάσει το ισοζύγιο και επομένως δεν θα υπάρχουν χρήματα. Αν πάλι κρατηθεί το "πλεόνασμα" (άρα συνεχιστεί η σημερινή φτώχεια) και δεν μας δανείσουν χρήματα οι αγορές ή η ΕΚΤ, δηλαδή αν δεν εξασφαλιστεί η ρευστότητα, και πάλι δεν θα μπορεί να καταβληθεί κανείς μισθός και κανένα δάνειο για κεφάλαιο κίνησης επομένως θα πνιγεί ακόμα πιο γρήγορα ο μισθωτός ή ο συνταξιούχος. Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα.

Μέσα στο ευρώ δεν υπάρχει κανένας τρόπος να ανασάνεις. Ή θα δεχτείς να σε πνίξει η τρόικα με το μνημόνιο ή θα αγωνιστείς και θα πέσεις από την ΕΚΤ και την "έλλειψη δανειοληπτικής ικανότητας"!

Μοναδική λύση φαντάζει να είναι η έξοδος από το ευρώ (υποθέτω κατόπιν δημοψηφίσματος) που θα επιτρέψει:

α.- να εξασφαλιστεί η ρευστότητα (με έκδοση χρήματος, εθνικού νομίσματος)

β.- να εξασφαλιστεί το ισοζύγιο (με την εξωτερική υποτίμηση που θα μειώσει μισθούς και δαπάνες έμμεσα)

γ.- να εξασφαλιστεί η χρηματοδότηση της οικονομίας για να μπούμε σε ρυθμούς ανάπτυξης μέσω μιας κρατικής τράπεζας επενδύσεων που θα έχει χρήμα ζεστό από το νομισματοκοπείο.

δ.- να αντιμετωπιστεί το χρέος με την απαλλαγή μας από τις τράπεζες που έτσι κι αλλιώς είναι όλες χρεοκοπημένες και ανήκουν στην ΕΚΤ και οι οποίες έχουν απορροφήσει το μεγαλύτερο μέρος αυτού που εμφανίζεται ως εθνικό χρέος μέσω των ανακεφαλαιοποιήσεων. Μαζί με τις τράπεζες φεύγει και το χρέος αυτό (γύρω στα 140 δις ευρώ)

Τα μείον αυτής της λύσης:

α.- η κάθετη υποτίμηση του νομίσματος (ίσως και 50%) που όμως θα βοηθήσει τις εξαγωγές

β.- η πραγματική πτώση των εισοδημάτων σε σταθερό νόμισμα (δολάριο) όχι όμως και φαινομενική, πράγμα που έχει την μεγαλύτερη σημασία καθώς η αγορά θα κινείται και η απασχόληση θα ανέβει.

γ.- ο πληθωρισμός από τις διαφορές τιμών των εισαγομένων προϊόντων θα ακριβύνει αρκετά είδη και θα προκαλέσει ελλείψεις σε κάποια άλλα στην αγορά για ένα διάστημα που θα κυμαίνεται από 1-2 χρόνια για μερικά μέχρι και πολλά χρόνια για άλλα.

δ.- η αντίδραση της ευρωπαϊκής ελίτ (νεοφιλελεύθεροι, Γερμανία, τραπεζοκρατία κλπ.)

Από τα μείον, τα α και β είναι αναμενόμενα και έχουν και κάποια θετικά στοιχεία μέσα τους, το γ θα προκαλέσει προβλήματα που όμως μπορεί κανείς να τα ανεχτεί προκειμένου να κερδίσει την εθνική του αξιοπρέπεια και την ελπίδα για το αύριο, το δ όμως είναι ο μεγάλος άγνωστος.

Τι θα κάνουν όλοι εκείνοι που θα βλέπουν μια χώρα να φεύγει από το ευρώ, να ζει με δικό της νόμισμα καλύτερα και να αναπτύσσεται ξεφεύγοντας από την βέβαιη καταδίκη της; Θα αφήσουν ένα τέτοιο αντιπαράδειγμα να καταστρέψει κάθε ίχνος αξιοπιστίας των θεωριών τους στις οποίες βασίζουν την ευημερία τους και την κλοπή των κόπων των καταπιεζόμενων λαών του νότου αλλά και των δικών τους πατρίδων;

Μήπως αρχίσουν να παίζουν παιχνίδια με την Τουρκία, τα Σκόπια, την Κύπρο για να μας πνίξουν στο αίμα πριν καταφέρουμε να σταθούμε στα πόδια μας;

Δεν λέω πως έτσι θα γίνει, πρέπει όμως αυτοί που θα κυβερνήσουν τη χώρα με όρους αξιοπρέπειας (και όχι όρους προδοτικούς όπως οι σημερινοί) να τα έχουν λάβει υπ' όψιν τους και να έχουν κάποιο σχέδιο για όλα αυτά.

Ελπίζω ...