Η εκδίκηση είναι πιάτο που τρώγεται κρύο, αν δεν έχει βρωμίσει στο μεταξύ!

ΑΥΤΗ Η ΚΡΙΣΗ ΜΑΣ ΚΛΟΝΙΣΕ, ΟΜΩΣ, ΜΗΝ ΑΝΗΣΥΧΕΙΤΕ ΑΔΕΛΦΙΑ, ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΘΑ ΤΗΝ ΚΛΟΝΙΣΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ!

Οι Οίκοι Αξιολόγησης που μας έβγαλαν “εκτός αγορών” το 2010 και βοήθησαν τα μέγιστα ώστε να μετατραπούμε στο πειραματικό εργαστήρι των νεοφιλελεύθερων όλου του κόσμου προκειμένου να μετρήσουν τις επιπτώσεις της πολιτικής τους στις μάζες (λέγονται και άνθρωποι) και στους αριθμούς (λέγονται και μεγέθη της οικονομίας) είναι μια ιστορία μεγάλης απάτης και τρομερής διαφθοράς.

Τα στελέχη αυτών των Οίκων έβγαζαν τα τοξικά (όπως αποδείχτηκε) ομόλογα των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων ως απόλυτα ασφαλή χαρακτηρισμένα “ΑΑΑ” με αποτέλεσμα αυτά να κυκλοφορούν σε ολόκληρο τον κόσμο ΩΣ ΧΡΗΜΑ (ισοδύναμο του χρήματος) που δεν είχε περιορισμούς τραπεζών (μέρος περί το 8% να διατίθεται για κεφαλαιοποίηση) ούτε κρατών (μια αναλογία έκδοσης 1 προς 3 σε σχέση με τα αποθέματα σε χρυσό). Έτσι δημιουργήθηκε ιδιωτικό χρήμα (τα ομόλογα που δεν εκδίδονταν από κράτη) που ήταν στο σύνολό του άσχετο με τα πραγματικά ΑΕΠ των χωρών και τον παγκόσμιο πλούτο. Η κατάρρευση της αγοράς ακινήτων κατέστησε ΤΟ ΣΥΝΟΛΟ αυτού του ιδιωτικού χρήματος τοξικό και ξεκινώντας από τη Λήμαν Μπράδερς η απώλεια αυτών των χρημάτων προκάλεσε την Παγκόσμια Κρίση του 2008 της οποίας τα αποτελέσματα υφιστάμεθα εμείς σήμερα καθώς έχουμε γίνει ένα πειραματόζωο για να δουν οι νεοφιλελεύθεροι πόσο αξίζουν οι θεωρίες τους και ποιο είναι το όριο αντοχής ενός λαού που τις υφίσταται.

Γιατί τα στελέχη των Οίκων χαρακτήριζαν τα τοξικά (μέχρι τότε όμως χαρακτηριζόμενα ως ευφυή) ομόλογα ως ΑΑΑ; Γιατί έχοντας σαν πριμ μέρος των κερδών που πραγματοποιούσαν οι τράπεζες και τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα που τα εξέδιδαν γίνονταν εκατομμυριούχοι μέσα σε μια μόνο μέρα.

Καλά και δεν υπήρχε μηχανισμός να επιβλέπει αυτούς τους Οίκους; Υπήρχε, και ήταν οι διάφορες ρυθμιστικές αρχές που κι αυτές όμως ήταν στελεχωμένες με υπαλλήλους που άλλο δεν έβλεπαν μπροστά τους παρά τη στιγμή που θα μεταπηδούσαν κι αυτά στους Οίκους Αξιολόγησης για να γίνουν εκατομμυριούχοι στο λεπτό. Κάποιοι ίσως να ζητούσαν τα χρήματά τους εδώ και τώρα, κι αυτό λέγεται μίζα, αλλά με τους Οίκους δεν ήταν ανάγκη, σε προσλάμβαναν κι έβγαζες πολύ περισσότερα από οποιαδήποτε μίζα.

Καλά, δεν υπήρχε επίβλεψη από το πολιτικό σύστημα; Ε, ναι, υπήρχε … αλλά και οι υπουργοί και γραμματείς των επιβλεπόντων φορέων, μετά το τέλος της πολιτικής τους δραστηριότητας, σε αυτούς τους Οίκους προσέβλεπαν κι αυτοί για μια καλή καριέρα. Όχι μίζα, παχυλή σύνταξη, κάπως έτσι!

Και τώρα εμείς βιώνουμε -σαν μια από τις πιο σημαντικές παράπλευρες απώλειες της Κρίσης του 2008- τον ρόλο του πειραματόζωου. Παρακολουθούν να δουν πόσο θα αντέξουμε.

Κάνουν όμως λάθος. Γιατί εμείς επιδεικνύουμε αξιοσημείωτη αντοχή και δημιουργούμε λάθος εντυπώσεις, που οδηγούν τους καημένους νεοφιλελεύθερους οικονομολόγους σε λάθος θεωρίες. Θα τις εφαρμόσουν σε κανέναν άλλο σοβαρό λαό και θα απορήσουν. Θα λένε “μα εδώ το μετρήσαμε και μας έδινε τόση αντοχή σε τέτοια πίεση …” κλπ. αλλά μόνο πολύ αργά θα συνειδητοποιήσουν ότι το υλικό στο οποίο στηρίχτηκαν ήταν λάθος. Άντεξε μεν αλλά ήταν δική του ιδιοτροπία να αντέχει σε τέτοιες πιέσεις λόγω ραγιαδισμού τετρακοσίων χρόνων στον οποίο είχε εθιστεί.

Εντάξει, πέρασε από πάνω μας μια ολόκληρη κρίση, αλλά ας είμαστε συνέλληνες υπερήφανοι, ότι χάρη στη δική μας αναισθησία η επόμενη φορά που οι νεοφιλελεύθεροι θα πειραματιστούν με τους λαούς θα είναι μια αποτυχία αφού θα στηριχτούν στις δικές μας μετρήσεις και θα πέσουν έξω. Γιατί κανείς άλλος λαός δεν μπορεί να είναι σαν κι εμάς, να βλέπει Σαμαράδες και Αδώνηδες να τον διοικούν, να τον κοροϊδεύουν και να τον μαστιγώνουν και αυτός να λέει ότι ελπίζει σε καλύτερες μέρες ή ότι ο αντίπαλός τους …. δεν έχει πρόγραμμα!