Ο τίτλος της ανάρτησης νομίζω ότι αρκεί.
Ωστόσο θα αναλύσουμε το θέμα ακόμη περισσότερο αναζητώντας και τα αίτια αλλά και τους τρόπους αντιμετώπισης:
ΜΕΡΟΣ Α':
Μέρκελ και Σόϊμπλε, μαζί με Σαρκοζί και ίσως κάποιους άλλους Ευρωπαίους (Ολλανδούς, Αυστριακούς κλπ.) αποφάσισαν να κάνουν την Ευρώπη ανταγωνιστική για να αντιμετωπίσει την Κίνα. Χρειάζονται φτηνό εργατικό δυναμικό και προκειμένου να το βρουν στράφηκαν προς τη Νότια Ευρώπη, τους PIGS (οι γουρούνες: Poprtugal, Italy, Greece, Spain) και έβαλαν σε εφαρμογή το ΣΧΕΔΙΟ.
Για την εφαρμογή και επιτυχία του ΣΧΕΔΙΟY βασικός είναι ο ρόλος των Εταιρειών (ΟΙΚΩΝ) Αξιολόγησης Στάνταρ εντ Πουρς, Φιτς, Μιτς και Κουραφέξαλα που πρέπει να ανήκουν εξ ολοκλήρου σε Αμερική και Γερμανία και πρέπει να κάνουν ΜΟΝΟ ό,τι η Αμερική και η Γερμανία τους υπαγορεύουν. (αν ήταν αλλιώς θα τολμούσε μια ιδιωτική εταιρεία να ανεβοκατεβάζει επιτόκια, αξιοπρέπειες και πλούτο ανεξάρτητων χωρών ;;;;) ). Αυτοί λοιπόν οι Οίκοι, δηλαδή η ίδια η Γερμανία τελικά, ανέβασαν τα σπρεντς, έκοψαν το ζεστό χρήμα και εκβίασαν πρώτη την πιο αδύναμη γουρούνα, την Ελλάδα. Στόχος τους η μείωση των μισθολογίων στον Ιδιωτικό κυρίως τομέα (αναγκαστικά προηγήθηκε ο δημόσιος) και η έξοδος στην ανεργία εκατοντάδων χιλιάδων εργαζομένων από τον Ιδιωτικό και τον Δημόσιο τομέα. Η κατάργηση της μετενέργειας επιτρέπει να πέσουν όλοι οι μισθοί κοντά στον κατώτερο και το παζλ ολοκληρώθηκε. Όλα τώρα είναι έτοιμα και υπάρχει άφθονη προσφορά εργασίας που ταυτόχρονα με την έλλειψη μέτρων προστασίας του ελάχιστου μισθού θα κατεβάσει το μισθολογικό κόστος σε επίπεδα Βουλγαρίας Αλβανίας κλπ για να έχουν χώρο ανταγωνιστικό προς την Κίνα και τις άλλες χώρες της Ανατολής οι Γερμανικές Βιομηχανίες.
ΜΕΡΟΣ Β’:
Η αλληλοκατηγορίες περί προδοτών εντός Ελλάδας (αναίσχυντοι πολιτικοί του μνημονίου ή ανεύθυνοι αντιμνημονιακοί εντός και εκτός κοινοβουλίου) δεν κάνουν τίποτε άλλο από το να μας αποσπούν από το κύριο μέτωπο που είναι η ΕΠΙΘΕΣΗ των Γερμανών κατά του επιπέδου ζωής των Ελλήνων που συμπαρασύρει το σύνολο του δημόσιου βίου, την ποιότητα των σχέσεων μεταξύ μας, το είδος της δημοκρατίας (ολιγαρχίας) μας, τα όνειρά μας.
Θα ακολουθήσουν και άλλα μέρη
