Παρασκευή 10 Φεβρουαρίου 2012

Είμαι μέλος του ΠαΣοΚ, πάω στη Δημοκρατική Αριστερα, αλλά πιο σωστό μου φαίνεται να ψηφίσω ΚΚΕ, ποιος είμαι;

Τώρα που ο Καρατζαφέρης προσχώρησε στο μέτωπο των λαϊκών αντιμνημονιακών δυνάμεων και ο ΓΑΠ τα έφτυσε εντελώς και ο Σαμαράς την ψώνισε απολύτως, τώρα που ο Σύριζα κινδυνεύει να μπορεί να διώξει τους Τροϊκανούς, τώρα που οι αστυνομικοί μπορεί να κάνουν ντου στη Βουλή πριν τους προλάβουν οι αριστεριστές, τώρα που η Ελλάδα τρελάθηκε από τον φόβο, τον τρόμο και την αγωνία για το αύριο, τώρα λοιπόν ήρθε η ώρα να αναρωτηθώ: "ποιος είμαι εγώ;"
Είμαι ο ΠαΣοΚος που το βράδυ πάω στη Δημοκρατική Αριστερά του Κουβέλη που τσικνίζει πρόωρα στου Μαγγίνα και που από χτες-προχτές σκέφτεται ότι μόνη σοβαρή λύση είναι η ψήφος στο ΚΚΕ.

Στον Μανώλη (Γλαμπεδάκη) που είναι δραστήριος στην Δημοκρατική Αριστερά του έστειλα το παρακάτω κείμενο στο Φέισμπουκ:

Μανώλη, παίζει πολύ σοβαρά το ενδεχόμενο να έχουμε κάνει λάθος 100% στις εκτιμήσεις μας για το πως έχουν τα πράγματα. Ίσως να μην τους νοιάζουν ούτε τα δημοσιονομικά μας ούτε η αξιοπιστία μας σαν χώρας, ούτε να είναι ζήτημα η "έξοδος" στις αγορές (ποιες αγορές; γιατί δεν βγαίνουμε; ποιοι οίκοι αξιολόγησης; μη χέσω!) αλλά απλά και μόνο η ΜΕΤΕΝΕΡΓΕΙΑ που αποφασίστηκε χτες. Θέλουν σε ένα χρόνο από τώρα να κατέβουν ΟΛΟΙ οι μισθοί (του ιδιωτικού τομέα βασικά) να πέσουν στα 500-600 ευρώ και να πολλαπλασιαστούν οι άνεργοι (εκεί πάνε οι οικονομίες στο δημόσιο, όχι τόσο στις περικοπές όσο στους απολυμένους) ώστε να υπάρξει άφθονη προσφορά εργασίας και οι μισθοί των 500-600 ευρώ να είναι όχι μόνο ελκυστικοί αλλά και "σωτήριοι". Πάνε να φτιάξουν μια ζώνη (τη Νότια Ευρώπη) που να έχει μηδαμινά μεροκάματα για να αντιμετωπίσουν την Κίνα. Βουλγαρία-Ρουμανία-Αλβανία κλπ. δεν τους κάνουν γιατί δεν έχουν υποδομές. Μόνο με Τσεχία και Σλοβενία (άντε και Πολωνία) δουλέψανε μέχρι τώρα αλλά δεν τους φτάνει αυτό όπως φαίνεται. Επεκτείνουν επομένως τον ζωτικό τους χώρο σε Ελλάδα, Ιταλία, Πορτογαλία και Ισπανία. Πρόκειται για ένα τέταρτο Ράϊχ. Η χρεοκοπία μπορεί να είναι καταστροφή, όμως είναι η μόνη διέξοδος από αυτό το κλουβί. Το 4ο Ράϊχ μας έχει καταδικάσει. Η Ευρώπη εξ άλλου δεν αξίζει πια όπως παλιά.
Η είσοδος Βουλγαροαλβανοτουρκομακεδονίας κλπ. την έχει υποβιβάσει σε πραγματική ζώνη ελεύθερων ανταλλαγών (τρόπος του λέγειν "ανταλλαγών") και κυρίως ζωτικό οικονομικό χώρο της Γερμανίας. Δεν είναι η Ευρώπη που γνωρίζαμε, ο πολιτισμένος και προηγμένος χώρος της γηραιάς Δύσης. Δεν μου κάνει κλικ όπως παλιά. Την θέλω για το ευρώ της και μόνο και αν μου το στερήσει αμφιβάλλω πια για την ίδια τη χρησιμότητά της. Αν δεν με φόβιζε το ενδιάμεσο διάστημα της βαρβαρότητα που θα διέλθουμε αναγκαστικά μόλις κηρυχτεί η πτώχευση θα ήμουν έτοιμος να την αποδεχτώ.

Αυτά έγραψα στον Μανώλη και τα γράφω κι εδώ. Ίσως το Σαββατοκύριακο να μην γίνει τελικά η επανάσταση (που αυτή τη φορά την βλέπω όλο και πιο κοντά) και την Τετάρτη το ΓΙΟΥΡΟΓΚΡΟΥΠ μας δώσει τα χρήματα αλλιώς μας βλέπω από εβδομάδα να πειραματιζόμαστε σε στυλ Κούβας!

Κι ένα βίντεο με τίτλο DEUTCHLAND UBER ALLES
ή αλλιώς "Το 4ο Ράϊχ" 


Δεν υπάρχουν σχόλια: