Πέμπτη 16 Μαΐου 2013

Επιστράτευση για γέλια και για κλάματα!


Το να συζητήσουμε αν η "κοινωνία" είναι υπέρ ή κατά της υποθετικής πάντα απεργίας των καθηγητών κατά τη διάρκεια των εξετάσεων, το θεωρώ αστείο (όποιος θέλει φτιάχνει όποιο γκάλλοπ θέλει με όποιες ερωτήσεις θέλει εκμαιεύοντας τις ανάλογες απαντήσεις).
Το να συζητήσουμε για το αν έπρεπε ή όχι να καταφύγουν σε μια τέτοια απειλή οι καθηγητές (ή καλύτερα η ΟΛΜΕ) το θεωρώ επίσης αστείο. Τον χρόνο δεν τον επέλεξαν ούτε η ΟΛΜΕ ούτε οι καθηγητές, αλλά η κυβέρνηση. Τώρα που φέρνει τις ρυθμίσεις είναι μια δυο μέρες προ των εξετάσεων. Αν είναι να γίνει απεργία μόνο στις εξετάσεις μπορεί να γίνει.
Το θέμα της επιστράτευσης είναι που αναδεικνύει το πολιτικό μας πρόβλημα. Αυτό θέλω να συζητήσω, ή μάλλον επ' αυτού θέλω να πω μια γνώμη.
Επιστράτευση έγινε και το 1988. Τότε κυβέρνηση ήταν το ΠαΣοΚ και υπουργός της ο Κακλαμάνης και μετά ο Γιωργάκης. Κανείς δεν φοβήθηκε την επιστράτευση. Το ΠαΣοΚ "άκουγε" την κοινωνία από την οποία εκλεγόταν και φρόντισε να συζητήσει με τους καθηγητές, δίνοντάς τους για πρώτη φορά κάποιες ουσιαστικές αυξήσεις. Οι εξετάσεις έγιναν έστω και με καθυστέρηση και η μόνη απώλεια της κοινωνίας ήταν ότι ο Άδωνις δεν έγραψε καλά από εκνευρισμό (απ' ό,τι άκουσα) 
Επιστράτευση έγινε και το 1990 με κυβέρνηση Νέας Δημοκρατίας και υπουργό τον Κοντογιαννόπουλο. Παρά το κλίμα αυταρχισμού που ήθελε να επιβάλει ο Μητσοτάκης για να δείξει πυγμή, και πάλι οι ψύχραιμες σκέψεις επικράτησαν και οι εξετάσεις έγιναν ενώ η κυβέρνηση συζήτησε με τους καθηγητές.Πάντως κανείς δεν φοβήθηκε ουσιαστικά για απόλυση (δεν μιλάμε για φυλάκιση βέβαια) παρά την λεκτική βία που ασκήθηκε.
Επιστράτευση γίνεται και τώρα. Με κυβέρνηση ΝΔ και ΠαΣοΚ και ΔημΑρ. Και ΕΙΝΑΙ ΟΛΟΙ ΒΕΒΑΙΟΙ ότι όποιος δεν υπακούσει θα υποστεί τις συνέπειες, ΦΥΛΑΚΙΣΗ τουλάχιστον 3 μήνες και ΑΠΟΛΥΣΗ. Η κυβέρνηση δεν ενδιαφέρεται για το τι λέει η κοινωνική ομάδα που απειλείται ούτε βέβαια και η κοινωνία που βλέπει τον αυταρχισμό και φοβάται. Δεν αντλεί από τον λαό την εξουσία της αλλά από αυτούς (Γερμανούς και Δανειστές γενικώς ή καλύτερα να λέμε τον διεθνή καπιταλισμό) που την κατάλληλη στιγμή θα χειριστούν τον λαό με απειλές (δεν θα πάρετε χρήματα, θα σας χρεοκοπήσουμε) και ψέματα (πάτε καλά, ένα βήμα ακόμα έμεινε, ο Σαμαράς αποδείχτηκε μέγας πολιτικός κλπ.) και θα υποκλέψουν για μια ακόμη φορά την ψήφο ενός λαού που έχει υποστεί ταλαιπωρίες και βάσανα για 3-4 χρόνια κι έχει υποκύψει.
Τι να πω; να πω ότι όλα εδώ πληρώνονται; ... πολύ κοινότυπο για να' ναι αληθινό!


Δεν υπάρχουν σχόλια: