Το ΑΚΕΛ στην Κύπρο πήρε θέση καθαρή. Να γίνει δημοψήφισμα και να δούμε αν θέλουμε Ευρώπη και Ευρώ (αυτή την Ευρώπη κι αυτό το Ευρώ). Μόλις πριν δέκα χρόνια πανηγύριζαν οι Κύπριοι για την Ευρώπη και το Ευρώ και θεώρησαν (και εγώ μαζί τους βέβαια) ότι η είσοδός τους στα ισχυρά κλαμπ τους εξασφαλίζει από την τουρκική επιβουλή. Διαπίστωσαν (κι αυτοί κι εγώ) με μεγάλη απογοήτευση ότι αυτή η Ευρώπη, της Μέρκελ και του Σόιμπλε και των υποτελών τους κυβερνήσεων, όχι μόνο προστασία δεν προσφέρει αλλά είναι η ίδια κίνδυνος θάνατος. Πρόκειται για μια πικρή διαπίστωση που προκύπτει, όμως, από την ζοφερή πραγματικότητα!
Αλήθεια ποιο είναι το μέλλον μας; Το μνημόνιο ΓΡΑΦΕΙ ότι οι μισθοί στη χώρα μας θα πρέπει να πέσουν στα επίπεδα των ανταγωνιστικών μας γειτονικών ή παρόμοιων χωρών όπως η Βουλγαρία, η Λιθουανία, η Ρουμανία κλπ.. ΤΙ ΠΙΣΤΕΥΟΥΜΕ στ' αλήθεια οι Έλληνες; ΘΕΩΡΟΥΜΕ ΟΤΙ ... ΕΝΤΑΞΕΙ, ΤΟ ΓΡΑΦΕΙ... ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΘΑ ΣΥΜΒΕΙ;;;
Είναι πλέον καθαρό πως ό,τι γράφει το μνημόνιο το έχουν υπογράψει και το έχουν ευαγγέλιο οι τροϊκανοί και οι τρικομματικοί, απλά εφαρμόζεται σταδιακά και το μαθαίνουμε σιγά-σιγά έτσι ώστε να καταπίνουμε ακόμα το ένα μέτρο όταν έρχεται το επόμενο. Μας έχουν προδιαγράψει για μισθούς και συντάξεις των 250 ευρώ, άντε 360 που λέγανε παλιότερα.
Όσο μένουμε στο Ευρώ (και σε αυτή την Ευρώπη φυσικά) ο κατήφορος θα συνεχίζεται και θα σταματήσουν να μας βασανίζουν όταν θα φτάσουμε σε αυτόν τον πάτο!
Είναι πλέον καθαρό πως ό,τι γράφει το μνημόνιο το έχουν υπογράψει και το έχουν ευαγγέλιο οι τροϊκανοί και οι τρικομματικοί, απλά εφαρμόζεται σταδιακά και το μαθαίνουμε σιγά-σιγά έτσι ώστε να καταπίνουμε ακόμα το ένα μέτρο όταν έρχεται το επόμενο. Μας έχουν προδιαγράψει για μισθούς και συντάξεις των 250 ευρώ, άντε 360 που λέγανε παλιότερα.
Όσο μένουμε στο Ευρώ (και σε αυτή την Ευρώπη φυσικά) ο κατήφορος θα συνεχίζεται και θα σταματήσουν να μας βασανίζουν όταν θα φτάσουμε σε αυτόν τον πάτο!
Είναι φανερό από τώρα κι όλας ότι η μόνη προστασία που μπορούμε να έχουμε είναι η έξοδος από το κλαμπ των βασανιστών μας και η απόκτηση εθνικής ανεξαρτησίας και εθνικής πολιτικής με ένα δικό μας νόμισμα. Δεν θα είναι η καταστροφή για την οποία φωνάζουν μερικοί. Δεν καταλαβαίνω, μάλιστα, από που αντλούν την βεβαιότητα ότι θα πρόκειται για καταστροφή! Δηλαδή ξέρουν κάτι περισσότερο; μήπως εκείνοι έζησαν μια μετάβαση από το ευρώ στη δραχμή και ξέρουν ενώ οι άλλοι, που απλοϊκά φτάνουν στο συμπέρασμα ότι με το ευρώ οδεύουμε στην τέλεια υποβάθμιση και κάτι πρέπει να αλλάξουμε, αυτοί δεν ξέρουν;
Όταν λένε ο Προβόπουλος ή ο Βενιζέλος ή ο Βορίδης ότι η έξοδος από το ευρώ θα είναι καταστροφή τι περισσότερο ξέρουν από εμάς; Τους το είπαν και το πετάνε σαν εκφοβισμό, αλλά κάτι ουσιαστικό δεν έχω ακούσει. Λένε, ας πούμε, θα ανέβει η βενζίνη ... που το γνωρίζουν; ακόμα και σε περίπτωση μιας γενναίας υποτίμησης, του 50% ας πούμε (που είναι το μάξιμουμ) η τιμή θα μείνει ίδια, αν υπολογίσουμε ότι σήμερα το 50% της τιμής της βενζίνης πάει ως ειδικός φόρος κατανάλωσης στους δανειστές (στη Γερμανία). Με εθνική πολιτική (και νομισματική) θα μπορούμε να απαιτήσουμε το χρέος της Γερμανίας σε δολάρια ενώ τώρα θα μας το φάνε κι αυτό λέγοντας πως το αντισταθμίζουν με τα δικά μας χρέη και ισοφαρίζοντας έτσι το κούρεμα που πρέπει να γίνει σε αυτά κατ' αναλογία με το PSI.
(Να σημειώσω κάτι εδώ: Αφού κουρεύτηκαν κατά 60% και πλέον τα δικά μας ομόλογα, των τραπεζών, των ταμείων αλλά και των ομολογιούχων, ένα αντίστοιχο κούρεμα στο OSI, δηλαδή στα κρατικά χρέη, είναι λογικό, και μπορούμε να το κάνουμε χωρίς πρόβλημα αφού ήδη έγινε το PSI και πληρώθηκαν τα ασφάλιστρα κινδύνου, άρα χρεοκοπήσαμε τυπικά. Επομένως ένα μεγάλο κούρεμα του χρέους μας προς τη Γερμανία θα γίνει και απλά οι Σαμαράς Βενιζέλος περιμένουν τις γερμανικές εκλογές πριν το θέσουν κάνοντας αβάντα στη Μέρκελ. Ε, λοιπόν, αυτό το συμφωνημένο κούρεμα θέλουν να το συμψηφίσουν με το δικό τους κατοχικό ΧΡΕΟΣ για να μην μπορέσουμε να το διεκδικήσουμε ποτέ. Αυτό γράφει και το καθεστωτικό Σπήγκελ που ξαφνικά ανακάλυψε το κατοχικό χρέος και λέει στη Μέρκελ να το ρυθμίσει.)
Ξαναγυρνάω στο θέμα της εξόδου από το Ευρώ. Δεν λέω ότι ο δρόμος θα είναι στρωμένος με ροδοπέταλα, όμως θα υπάρχει ελπίδα και ανάκαμψη και κάθε μέρα θα είναι καλύτερη από την προηγούμενη. Ο δε πάτος δεν είναι τόσο βαθιά όσο νομίζουν μερικοί.
Ξέρω πως έχει διαμορφωθεί ένα κλίμα στο οποίο η έξοδος από το ευρώ ακούγεται σαν ταμπού, όλο και περισσότερο όμως θα διαφαίνεται σαν η μόνη λύση. Κάποια στιγμή θα πρέπει μάλλον να γίνει και εδώ ένα δημοψήφισμα. Και, γιατί όχι;, και στην Ιταλία, την Ισπανία, την Πορτογαλία και αλλού. Το ερώτημα θα είναι "Ευρώ ή Όχι;" και θα ισοδυναμεί με το "Μέρκελ ή Όχι, ευχαριστώ, δεν θα πάρω!".
Όταν λένε ο Προβόπουλος ή ο Βενιζέλος ή ο Βορίδης ότι η έξοδος από το ευρώ θα είναι καταστροφή τι περισσότερο ξέρουν από εμάς; Τους το είπαν και το πετάνε σαν εκφοβισμό, αλλά κάτι ουσιαστικό δεν έχω ακούσει. Λένε, ας πούμε, θα ανέβει η βενζίνη ... που το γνωρίζουν; ακόμα και σε περίπτωση μιας γενναίας υποτίμησης, του 50% ας πούμε (που είναι το μάξιμουμ) η τιμή θα μείνει ίδια, αν υπολογίσουμε ότι σήμερα το 50% της τιμής της βενζίνης πάει ως ειδικός φόρος κατανάλωσης στους δανειστές (στη Γερμανία). Με εθνική πολιτική (και νομισματική) θα μπορούμε να απαιτήσουμε το χρέος της Γερμανίας σε δολάρια ενώ τώρα θα μας το φάνε κι αυτό λέγοντας πως το αντισταθμίζουν με τα δικά μας χρέη και ισοφαρίζοντας έτσι το κούρεμα που πρέπει να γίνει σε αυτά κατ' αναλογία με το PSI.
(Να σημειώσω κάτι εδώ: Αφού κουρεύτηκαν κατά 60% και πλέον τα δικά μας ομόλογα, των τραπεζών, των ταμείων αλλά και των ομολογιούχων, ένα αντίστοιχο κούρεμα στο OSI, δηλαδή στα κρατικά χρέη, είναι λογικό, και μπορούμε να το κάνουμε χωρίς πρόβλημα αφού ήδη έγινε το PSI και πληρώθηκαν τα ασφάλιστρα κινδύνου, άρα χρεοκοπήσαμε τυπικά. Επομένως ένα μεγάλο κούρεμα του χρέους μας προς τη Γερμανία θα γίνει και απλά οι Σαμαράς Βενιζέλος περιμένουν τις γερμανικές εκλογές πριν το θέσουν κάνοντας αβάντα στη Μέρκελ. Ε, λοιπόν, αυτό το συμφωνημένο κούρεμα θέλουν να το συμψηφίσουν με το δικό τους κατοχικό ΧΡΕΟΣ για να μην μπορέσουμε να το διεκδικήσουμε ποτέ. Αυτό γράφει και το καθεστωτικό Σπήγκελ που ξαφνικά ανακάλυψε το κατοχικό χρέος και λέει στη Μέρκελ να το ρυθμίσει.)
Ξαναγυρνάω στο θέμα της εξόδου από το Ευρώ. Δεν λέω ότι ο δρόμος θα είναι στρωμένος με ροδοπέταλα, όμως θα υπάρχει ελπίδα και ανάκαμψη και κάθε μέρα θα είναι καλύτερη από την προηγούμενη. Ο δε πάτος δεν είναι τόσο βαθιά όσο νομίζουν μερικοί.
Ξέρω πως έχει διαμορφωθεί ένα κλίμα στο οποίο η έξοδος από το ευρώ ακούγεται σαν ταμπού, όλο και περισσότερο όμως θα διαφαίνεται σαν η μόνη λύση. Κάποια στιγμή θα πρέπει μάλλον να γίνει και εδώ ένα δημοψήφισμα. Και, γιατί όχι;, και στην Ιταλία, την Ισπανία, την Πορτογαλία και αλλού. Το ερώτημα θα είναι "Ευρώ ή Όχι;" και θα ισοδυναμεί με το "Μέρκελ ή Όχι, ευχαριστώ, δεν θα πάρω!".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου