Αν κάποτε επιβληθεί ένα αριστερό στρατοκρατικό καθεστώς (... λέμε τώρα...) που επιβάλει την 17η Νοέμβρη σαν εθνική γιορτή και βάζει τον στρατό να παρελαύνει και να χαιρετά με ένα ειδικό τρόπο λατρείας του καθεστώτος, πολύ σύντομα θα εκδηλωθεί αντίδραση σε αυτή τη ρύθμιση και θα διαμαρτύρονται (ποιοι άλλοι, οι ... αριστεροί πάλι) για την στρατιωτικού και φασιστικού τύπου παρέλαση κλπ. κλπ. ενώ τώρα η 17η Νοέμβρη είναι μια λαϊκή παρέλαση με κοινωνικές και πολιτικές ομάδες να διαδηλώνουν στην Αθήνα και τον λαό να συμπαραστέκεται, να χειροκροτεί και να συγκινείται.
Κάπως έτσι ξεκίνησε και η 25η Μάρτη από το 1838 και μετά, σαν λαϊκή γιορτή με τις λαϊκές τάξεις να παρελαύνουν και όλοι μαζί να συγκινούνται για το απίστευτο κατόρθωμά τους. Μετά ήρθε η δικτατορία του Μεταξά, να της δώσει ένα στρατοκρατικό περίβλημα που έμεινε ως τις μέρες μας με αποτέλεσμα να δημιουργούνται τα (αριστερά) αντανακλαστικά εναντίον της.
Κατά τα άλλα, την 25η Μάρτη όρισαν οι κυβερνώντες (ο βασιλιάς Όθων και οι σύμβουλοί του) να τιμάται η επανάσταση των Ελλήνων παρ' όλο που είχε προηγηθεί η εξέγερση κατά μερικές μέρες στην Πελοπόννησο και κατά ένα ολόκληρο μήνα (21 Φεβρουαρίου) στο Ιάσιο από τον Αλέξανδρο Υψηλάντη. Για να μην ταυτίζουμε την έναρξη της επανάστασης με έναν ξένο τόπο (παραδουνάβιες ηγεμονίες) και για να ταυτίζουμε αυτή την έναρξη με ένα θρησκευτικό γεγονός (του ευαγγελισμού) επιλέχτηκε η 25η Μαρίου.
Τι έγινε την 25η Μαρτίου; Νομίζω ότι πρόκειται για τον ευαγγελισμό της Θεοτόκου, δηλαδή μάλλον για την "σύλληψη" του Ιησού στην κοιλιά της μάνας του από έναν άγγελο που τον έστειλε ο θεός και όχι από τον Ιωσήφ που ήταν ο άντρας της! Άρα γιορτάζουμε ένα -κατά κάποιο τρόπο- "την κατέστησε έγκυο". Με τον τρόπο αυτό ταιριάζουν οι δύο επέτειοι μια και το ίδιο έκανε και η έναρξη της επανάστασης, κι αυτή κατέστησε έγκυο την νότια βαλκανική χώρα που γέννησε μετά από κάποιο διάστημα μια νέα χώρα, την Ελλάδα.
Να πούμε όμως σε όσοι δεν το έχουν μάθει ποτέ ότι η επανάσταση όπως διακηρύχτηκε από τον Ρήγα περιλάμβανε όχι μόνο και τους άλλους λαούς της Βαλκανικής αλλά και τους Τούρκους που τους καλούσε να ξεσηκωθούν κατά του δυνάστη Σουλτάνου για να φτιάξουμε όλοι μαζί το κράτος που θα κυβερνάται δίκαια, όπως η αρχαία Ελλάδα, την "Ελληνική Νομαρχία".
Επίσης να πούμε ότι στον ξεσηκωμό κατά του Σουλτάνου ΜΕΤΕΙΧΑΝ από την πρώτη κι όλας στιγμή του αγώνα και Μουσουλμάνοι (κυρίως Αλβανοί Μουσουλμάνοι) οι οποίοι μάλιστα συμμετείχαν και στην πρώτη εθνοσυνέλευση της Επιδαύρου με αντιπροσώπους τους.
Οι Ρωμιοί και οι Αρβανίτες (χριστιανοί) το γύρισαν στη συνέχεια και από το 1822 μετέτρεψαν σταδιακά την επανάσταση σε χριστιανική ελπίζοντας στην βοήθεια των Μεγάλων Δυνάμεων που ήταν χριστιανικές (Ρωσία κυρίως αλλά και Αγγλία, Γαλλία). Η αλήθεια ήταν ότι αν δεν έκαναν αυτή τη στροφή δύσκολα θα μπορούσε να επικρατήσει μια ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ μέσα στις συνθήκες της επιβολής μιας αυστηρής επιτήρησης των εθνών από την Ιερή Συμμαχία μετά την ήττα του Ναπολέοντα και της γαλλικής επανάστασης. Όμως παραμένει το γεγονός ότι η επανάσταση δεν κηρύχτηκε από τους χριστιανούς εναντίον των μουσουλμάνων αλλά από τους καταπιεσμένους λαούς της νότιας βαλκανικής χώρας (Έλληνες, Ρωμιούς, Αρβανίτες, Βλάχους, όλοι αποδεχόμενοι ότι ήταν τμήματα του ελληνισμού) με προμετωπίδα την εθνική ανεξαρτησία της ΕΛΛΑΔΑΣ που θα σήμαινε και Ελευθερία, Ισότητα, Δικαιοσύνη και Αδελφοσύνη.
Αυτό πρέπει να γιορτάζουμε την 25η Μαρτίου, είτε με λαϊκές παρελάσεις είτε με καταθέσεις στεφάνων!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου