Τοπικά, Εθνικά και Παγκόσμια, όλα ανάκατα και δεμένα μεταξύ τους!

Έχω γράψει κατ’ επανάληψη ότι ο «πολιτικός» χώρος σε τοπικό επίπεδο χωρίζεται χοντρικά σε τρεις τομείς, τη Δεξιά, που αποφασίζει για την πορεία και το μέλλον της στα γραφεία της Νέας Δημοκρατίας ή σε κοντινές καφετέριες, την Αριστερά (το ΚΚΕ) που αποφασίζει για την πορεία του στον Περισσό και τον χώρο του ευρύτερου Κέντρου (δημοκρατικού, κεντροδεξιού, κεντροαριστερού, αριστερού κλπ.) που αποφασίζει ΧΥΔΗΝ σε σαλόνια και βεράντες σπιτιών, σε καφετέριες, ταβέρνες κλπ. για την πορεία των επιμέρους τμημάτων του. Στην Αριστερά κυριαρχούν τα πανελλήνια προβλήματα και ζητήματα και δεδομένα, στη Δεξιά κυριαρχούν οι κουμπαριές και οι φιλίες (φρατρίες) και στο Κέντρο η κατσίκα του γείτονα, δηλαδή «ας χάσουμε εμείς αρκεί να χάσει κι εκείνος που τον μισούμε σχεδόν όσο και τον εαυτό μας»

Mon semblable, mon frère

Σε πανελλαδικό επίπεδο η πολυδιάσπαση ΟΛΩΝ των χώρων, και της δεξιάς και του Κέντρου και της Αριστεράς είναι προχωρημένη. Η κατάσταση δεν μαζεύεται πια. Το ΠαΣοΚ θα τροφοδοτήσει πολλά νέα «μικρά» κόμματα και η Δεξιά με την αποσυσπείρωση που έχει επέλθει και στον δικό της χώρο θα ενισχύσει αυτή την τροφοδοσία. Η αίσθηση «δύναμης» που αποκτούν τα αριστερά κόμματα από την εκλογική (δημοσκοπική προς το παρόν) ενίσχυσή τους, αποτρέπει και εδώ τις συσπειρώσεις. Σε αυτό το τοπίο μια πολυκομματική βουλή που δεν θα μπορεί να αποφασίζει για σχεδόν τίποτα είναι ένα πιθανό σενάριο για τα επόμενα χρόνια. Όχι πως με τις αποφάσεις κάναμε τίποτα, αλλά ούτε με τις μη αποφάσεις θα καταφέρουμε κάτι. Το πιθανότερο είναι ότι θα κάνουμε πιο γρήγορα τα βήματα που μας απομένουν προς την κόλαση!

ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΑ

Την Κυριακή εκλέγεται ο Βενιζέλος σαν μοναδικός υποψήφιος για την αρχηγία του ΠαΣοΚ. Του παραχώρησαν όλοι μια θέση που του ανήκει μεν αλλά είναι και κάτι σαν ηλεκτρική καρέκλα στις συγκεκριμένες συνθήκες. Και πάλι ακούστηκαν οι αναπόφευκτες γκρίνες ενώ και πάλι η κατσίκα του γείτονα βέλαξε ευδιάκριτα. Θα μαζέψει το ΠαΣοΚ (ό,τι έχει απομείνει από αυτό) ο Βενιζέλος; Θα δούμε…

Ο Κουβέλης συνεχίζει να μην λέει τίποτα. Θα τα καταφέρει να φτάσει ως τις εκλογές εν μέσω της τόσο απαραίτητης για το κόμμα του βουβαμάρας; Θα δούμε….

Το ΚΚΕ συνεχίζει να είναι συνεπές, πολιτικό κόμμα, κόμμα του προλεταριάτου, αλλά συνεχίζει να φλερτάρει με τα συνηθισμένα του ποσοστά (έστω και κάπως πιο φουσκωμένα). Θα κάνει το ντου ώστε να τρομάξει τους πάντες σε Ευρώπη, Αμερική και Ελλάδα; Θα δούμε…

ΤΟΠΙΚΑ

Ο Τζανής μπαίνει στη μάχη της πατάτας για να θρέψει τον πεινασμένο λαό, μαζεύει ρούχα και τρόφιμα μαζί με τον Σκάι και την εκκλησία για τον ρακένδυτο λαό, καταλαμβάνει τη ΔΕΗ για το χαράτσι για να γλιτώσει τον φτωχό λαό, σηκώνει πανό στις εθνικές γιορτές για να διαμαρτυρηθεί μαζί με τον αγανακτισμένο λαό, προσλαμβάνει προσωπικό για να βοηθήσει τον άνεργο λαό, καταλαμβάνει τον ΟΛΠ για να κερδίσει κάτι για τον καταπιεσμένο λαό, προσπαθεί να φέρει την φόρμουλα για να βρει θέσεις εργασίας και ανάπτυξη για τον χειμαζόμενο λαό και γενικώς δημαρχεύει για χάρη αυτού του ταλαιπωρημένου λαού.

Μπροστά σε αυτή τη καταιγιστική τηλεβιζιονική Τζανική επίθεση ο Ζούπης τρέχει στα ΚΑΠΗ και στις κοινωνικές οργανώσεις για να συμπαρασταθεί στον χειμαζόμενο από τις αυθαιρεσίες της διοίκησης λαό, ζητά στοιχεία για τη ΔΗΚΕΠΑ και τον δήμο ώστε να προστατέψει από τις αυθαιρεσίες της διοίκησης τον εργαζόμενο στον δήμο λαό, δημοσιεύει τις απόψεις του για τα κακώς κείμενα ώστε να ενημερωθεί ο δοκιμαζόμενος από τις αυθαιρεσίες της διοίκησης λαός και αποκαλύπτει τις επικοινωνιακές πολιτικές της δημοτικής αρχής που προσπαθεί να συσκοτίσει τις αυθαιρεσίες της διοίκησης εις βάρος του ανύποπτου λαού.

Ο Μελάς κοιτάει το αλληλοφάγωμα των δυο παρατάξεων του Κέντρου και τρίβει τα χέρια του. Δυο φορές βγήκε δήμαρχος με αυτόν ακριβώς τον τρόπο!

Το ΚΚΕ κοιτάει το αλληλοφάγωμα των δυο παρατάξεων του Κέντρου και περιμένει να εισπράξει πολιτικά στον πρώτο γύρο των εκλογών του 2014 και εκλογικά στον δεύτερο.

ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ

Η Ευρώπη εξασφάλισε ότι η ελληνική κρίση χρέους δεν θα ανατρέψει το χρηματοοικονομικό σύστημα βυθίζοντας πρώτα από όλα τις τράπεζες και μετά την αξιοπιστία των χωρών στον καιάδα. Πήρε όμως πάνω της αυτό το χρέος και θεωρεί ότι εξασφαλίστηκε εν μέρει με κάτι μνημόνια που γράφονται για να παραβιάζονται (από όλες τις μεριές) και κάτι νομικίστικα τερτίπια (αγγλικό δίκαιο και εγγυήσεις κλπ.) που και πάλι δεν μπορούν να σώσουν την ΕΕ αν η Ελλάδα τα τινάξει. Η μόνη λύση για την επιβολή του δικαίου στις διεθνείς σχέσεις είναι η στρατιωτική επέμβαση και αυτό το βλέπω χλωμό.

Μετά από αυτά, μπορεί πλέον ο κάθε πολίτης ελεύθερα να ψηφίσει μεταξύ άλλων ΚΑΙ ΠαΣοΚ. Για το γεγονός ότι το ΠαΣοΚ χειρίστηκε το θέμα του χρέους τόσο ανεύθυνα και τόσο χαζά το 2010 κυρίως, θα άξιζε το ΠαΣοΚ να πάει από το 43% στο 3%. Για το ότι στη συνέχεια ψήφισε τόσα μνημόνια, έφαγε τόσα γιαούρτια κι άκουσε τόσες κατάρες από γριές που χάσανε τη σύνταξη, ανέργους που κατέληξαν ζητιάνοι και άστεγοι, επαγγελματίες που κινδυνεύουν να πάνε φυλακή από χρέη και μισθωτούς που είδανε την αξιοπρέπειά τους να δέχεται ανεπανόρθωτα πλήγματα, και ακούγοντας όλα αυτά για αυτή την ψήφο εξασφάλισε τουλάχιστον ότι οι μισθοί, έστω και κουτσουρεμένοι έστω και λιγότεροι, θα πληρώνονται, και ότι η ζούγκλα που ακολουθεί την κατάρρευση θα πάρει μια αναβολή, ε, για όλα αυτά μπορεί να ξαναπάρει ένα 23%, τουλάχιστον να πορευτεί κι αυτό με μερικούς βουλευτές-βολευτές!

Στη Σλοβακία έβγαλαν σοσιαλδημοκράτες και ο δεξιός που κυβερνούσε με 15% (και συμμάχους) έπιασε πάτο (περίπου 3%), στη Γαλλία ο σοσιαλιστής Ορλάν φαίνεται να προηγείται (ακόμα) καθαρά του Σαρκοζί, οι φιλελεύθεροι της Γερμανίας πατώνουν κι ένα κλίμα αρχίζει να επικρατεί ότι σπάει η κρυάδα της απόλυτης δεξιάς (16 στις 17 χώρες της ευρωζώνης είχαν μέχρι χτες δεξιές κυβερνήσεις). Μόνο στην Ελλάδα θα περάσει η δεξιά του Σαμαρά το «σοσιαλιστικό» ΠαΣοΚ! Αλλά κι αυτό δεν ξέρουμε πόσο θα κρατήσει…

Στην Κίνα κάποιοι ψήνουν την επανάσταση. Αν αλλάξει εκεί το καθεστώς και καταφέρει η Δύση να γίνει πιο ανταγωνιστική καταργώντας τις προβληματικές γι αυτήν ρυθμίσεις του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου, τότε ίσως ο κόσμος συνεχίσει να πορεύεται με καθοδήγηση από τον Γαλλικό Διαφωτισμό και την αγγλοσαξονική παράδοση και όχι από τις ινδικές «Βέδες» ή τις διδασκαλίες του Λαό Τσε. Περιμένοντας για τα χρόνια εκείνα (που δυστυχώς δεν θα τα ζήσουμε εμείς) όπου ένας καινούριος ελληνικός πολιτισμός (όχι κατ’ ανάγκη από την Ελλάδα εκπορευόμενος), ένας πολιτισμός που θα θεοποιεί την ΟΜΟΡΦΙΑ και τη ΛΟΓΙΚΗ, θα μπορέσει να βγάλει την Οικουμένη από τον φαύλο κύκλο. Το πιθανότερο είναι ότι αυτός ο τρελός πολιτισμός που έχει φτάσει στα όριά του θα καταστρέψει τον κόσμο πριν αυτός προλάβει να αναγεννηθεί. Εγώ όμως θα συνεχίσω να ονειρεύομαι ότι στο μέλλον θα υπάρξει ελπίδα. Δεν το πίστευα μέχρι που διάβασα περισσότερα και κατάλαβα περισσότερα περί Ελλάδας (όχι βέβαια της νέο-ελλάδας των ρασοφόρων). Περί ομορφιάς και λογικής, που ακόμα μπορούν να εφαρμοστούν σε ένα κόσμο με λιγότερα δισεκατομμύρια, με αειφορία, χωρίς την ύβρη και χωρίς την αλαζονεία έναντι της φύσης. Ας ελπίσουμε …