ΤΟ ΘΛΙΒΕΡΟ ΧΤΕΣΙΝΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΚΕΡΑΤΣΙΝΙΟΥ ΔΡΑΠΕΤΣΩΝΑΣ ΚΑΙ Ο ΛΟΥΚΑΣ ΤΖΑΝΗΣ ΣΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΤΗΣ ΔΙΝΗΣ

Χτες το βράδυ το δημοτικό συμβούλιο Κερατσινίου Δραπετσώνας έγινε αρένα. Ντράπηκα που είμαι δημοτικός σύμβουλος! Αναγκάστηκα να διεκδικώ με φωνές το δικαίωμά μου να μιλώ ελεύθερα!! Από το 1982 που πρωτοεκλέχτηκα, 30 χρόνια σύμβουλος, τέτοια συνεδρίαση δεν έχω ξαναζήσει. Αγανακτισμένοι εργαζόμενοι να κινούνται χειροδικώντας εναντίον της δημοτικής αρχής (εννοείται με τρόπο απόλυτα καταδικαστέο), προεδρείο που να βρίσκεται αλλού και που να πυροδοτεί και να εντείνει αντί να καθησυχάζει τα πράγματα, διενέξεις μεταξύ δημοτικών αρχόντων-συμβούλων που να φτάνουν σε απειλές και ύβρεις του χειρότερου είδους, ένα κλίμα άρρωστο που δεν θα έχει καλή κατάληξη.

Δυστυχώς ο Λουκάς Τζανής έχει βρεθεί στο κέντρο μιας δίνης. Έχει πολλές ευθύνες για το χάλι αυτό, όχι γιατί έφαγε χρήματα ή γιατί δεν γνωρίζει να χειρίζεται υποθέσεις του δήμου, αλλά γιατί έχει μια μοναδική ικανότητα να μετατρέπει ακόμα και τους θριάμβους του σε τραγωδίες!

• Κέρδισε εκ του μηδενός 400 τετραγωνικά από το Λιντλ και την αναμφισβήτητη επιτυχία την διαχειρίστηκε έτσι που τώρα λένε “υπόθεση Λιντλ” και υπονοούν συναλλαγή, παραχώρηση πρασίνου σε ιδιώτες κλπ. ενώ από την υπόθεση αυτή έχασε και δημοτικούς συμβούλους (που αποκόπηκαν ψυχικά) και τον Σύριζα!!
• Έχει υιοθετήσει μια ιδέα (Φόρμουλα 1) που έχει ελάχιστες πιθανότητες να εγκριθεί η οποία όμως είναι μεγάλη υπόθεση που αν εγκρινόταν θα άλλαζε ριζικά και άμεσα την πόλη και έχει καταφέρει να τον συμπαθήσει γι αυτό όλη η Ελλάδα αλλά να τον κοροϊδεύει το μισό και πλέον Κερατσίνι. Με την υπερβολική υποστήριξη που της έχει δώσει, ενώ δεν ήταν δική του ιδέα, έχει στείλει απέναντι πολλούς καλόπιστους ανθρώπους. Έχει βρεθεί σε αντίθεση με τους ανθρώπους εκείνους ακριβώς που –αν εγκρινόταν ποτέ ένα τέτοιο έργο- θα ήταν οι υποστηρικτές του και οι πολιτικοί του σύμμαχοι στους όρους που θα έβαζε στην φόρμουλα ώστε το έργο να αφήσει και κάποιο σημαντικό κέρδος για την πόλη παράλληλα με το σάρωμα που θα της επέβαλε.
• Ενώ έχει βάλει χρήματα από την τσέπη του για τον δήμο, τα έχει καταφέρει έτσι που να τον αμφισβητούν ακόμη και για την ακεραιότητά του στο θέμα αυτό. Χτες ο Σταύρος Μελάς του είπε (στη μοναδική φορά που μίλησε) ότι “όσοι βάζουν χρήματα δεν το λένε” εκφράζοντας με την απλή αυτή φράση ακριβώς την τραγικότητα της διαχείρισης της εικόνας του.

Τον ήξερα για “επικοινωνιακό”. Διαπίστωσα το αντίθετο. Παρά τα χρήματα που έχουν ξοδευτεί σε μπλογκ δημοσιογράφους, εφημερίδες κλπ., στο τέλος όλοι τον έχουν βάλει απέναντι και τον πυροβολούν. Και όσοι τον εκθειάζουν τον εκθέτουν γιατί με τον δουλικό τρόπο που το κάνουν πιστοποιούν ότι πίσω από τις κολακείες κρύβεται πληρωμή. Ο Λουκάς Τζανής είναι τραγικός με την αρχαιοελληνική έννοια της λέξης: την ώρα του θριάμβου δημιουργεί τραγωδίες σαν να ήταν μοιραίες και αναπόφευκτες πραγματοποιώντας την αρχαιοελληνική “υβρι” και προκαλώντας την επίσης αρχαιοελληνική “κάθαρση”. Όσο χριστιανός κι αν εμφανίζεται, δεν είναι παρά ένας Αγαμέμνων, ένας Οιδίποδας!

Είναι μοναδικός στο να καταστρέφει την εικόνα του προσπαθώντας απεγνωσμένα να την φτιάξει, όταν η απλή και σεμνή παράθεση των ενεργειών του θα αρκούσε για να του βγάλουν πολλοί το καπέλο. Το έχω ξαναπεί ότι τον συμπαθώ, πρέπει να προσθέσω όμως ότι με θλίβει η κατάσταση που έχει δημιουργηθεί γύρω του, με τον ίδιο να έχει σοβαρές ευθύνες για όλο αυτό το κλίμα. Φταίει βέβαια και η οικονομική κατάσταση και η κρίση στην οποία βρισκόμαστε και όλοι γνωρίζουμε πως η φτώχεια φέρνει γκρίνια, όμως τίποτα δεν είναι μονόδρομος. Η φτώχεια σε άλλες περιπτώσεις (ακόμη και σε κοντινούς δήμους) με μιαν άλλη διαχείριση μπορεί να φέρνει και αλληλεγγύη και συσπείρωση. Ο Λουκάς, πρωτομάστορας της επικοινωνίας προεκλογικά, κατάφερε να βρίσκεται μέσα σε ένα απίστευτο αλαλούμ διοικητικό, οικονομικό και πολιτικό ακριβώς εξ αιτίας του τρόπου με τον οποίο επικοινωνεί. Είναι σαν την ομάδα που παίζει μόνο επίθεση, βάζει ένα γκολ, βάζει δύο, βάζει και τρία αλλά στο μεταξύ έχει δεχτεί τέσσερα!

Στόχος του άρθρου δεν ήταν να ψυχογραφήσω τον Λουκά Τζανή αλλά να πω για το χάλι του δημοτικού συμβουλίου. Συγχωρείστε με, αναγνώστες, αλλά δεν θέλω ούτε να το επαναφέρω στη μνήμη μου μιλώντας γι αυτό. Τέτοιο χάλι δεν έχω ξαναζήσει και τέτοια ξεφτίλα δεν έχω ξαναδεί. Ο Ραγκούσης που μας έφερε εδώ, έφυγε από το ΠαΣοΚ. Ελπίζω να μην τον μαζέψει κανένας Σύριζα!!! (ας τον περιμαζέψουν οι φίλοι του που έτσι κι αλλιώς είναι η ισχυρότερη φάρα του κόσμου). Μακριά από εμάς ο Άλλιεν με το ρομποτικό βλέμμα που κατέστρεψε την ωραία Δραπετσώνα!