Σε Κρήτη και Κέρκυρα δεν έγραψα τίποτα, μόνο στην Κέρκυρα που μίλησα με φίλους έγραψα κάτι και το περνάω τώρα εδώ. Χωρίς τίτλο θα το έλεγα, αλλά τελικά θα το πω
ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΗ ΑΠΟ ΚΕΡΚΥΡΑ

Εδώ στην εξοχή, στην πιο ωραία γωνιά του πλανήτη, την Κέρκυρα, δεν βλέπω καθόλου ειδήσεις, ούτε και ακούω στο ραδιόφωνο αφού και στις διαδρομές με το αυτοκίνητο προτιμώ τα ωραία μου ΣιΝτί. Έτσι λοιπόν δεν γνωρίζω τι γίνεται στην κεντρική σκηνή… έφυγε ο Φώτης Κουβέλης από την Τριανδρία; Έκανε καμιά καινούρια δήλωση ο Μπένι; έγινε καλά το μάτι του Σαμαρά; τι τους έκανε ο Δένδιας αυτούς που πήγε στη Θράκη αφού όπως αντιλαμβάνομαι θα έληξε πια αυτή η εβδομάδα που είχε δώσει προθεσμία, τους πέταξε με αλεξίπτωτα στο Πακιστάν; τους πέταξε με καταπέλτη στην άλλη μεριά των συνόρων στον Έβρο; μήπως προχώρησε στην τελική λύση με γερμανικά αέρια;
Έχω χάσει την επικαιρότητα. Είδα όμως μερικά πλάνα από την κηδεία Κατσιφάρα. Ήταν όλοι εκεί, Λαλιώτης, υπουργοί, βουλευτές! Έτσι όπως ήταν μαζεμένοι θα έπρεπε να πάνε κι από τον Κορυδαλλό μια επίσκεψη στον Άκη, τον μόνο που πληρώνει μέχρι στιγμής για τις αμαρτίες όλων.

Αναπολώντας τον Αντρέα, μια Κερκυραία τις προάλλες μας είπε:
«Αυτός μωρέ τουλάχιστον ήταν του να φάμε και να πιούμε, να πάμε και στη Ρίτα και τα υπόλοιπα δικά σας»
θέλοντας να δείξει ότι ο Αντρέας, ό,τι κι αν έκανε στην Ελλάδα, είτε υπερχρεώνοντάς την, είτε με τζάμπα μαγκιές (αυτά ανάγονται στο «να φάμε και να πιούμε») αυτό που πάντα έβαζε πρώτο ήταν να μην «πεινάσει» ο λαός, να είναι χορτάτος (αυτό πάει στο «τα υπόλοιπα δικά σας»). Του άφηνε τέλος πάντων τα “υπόλοιπα” κι όχι τα αποφάγια…
Εγώ, που δεν έχω ψηφίσει ποτέ μου τον Αντρέα, συμφώνησα ότι η χειρονομία στη Λιάνη (αυτό είναι το «να πάμε και στη Ρίτα»), όσο κι αν εκνεύρισε πολλές παντρεμένες γυναίκες που έβλεπαν τον αρχηγό του κράτους και πρότυπο-άντρα να γνέφει «έλα» στη γκόμενα, ήταν μια από τις λίγες περιπτώσεις όπου ο τσαμπουκάς και το αντισυμβατικό πνεύμα μπήκαν στην πολιτική, έστω και από την πίσω πόρτα. Τώρα κάτι τέτοιο ζητάμε από τον Τσίπρα να κάνει και ο ελληνικός λαός μοιάζει καταδικασμένος να πηγαίνει συνέχεια στις εκλογές μέχρι αυτός ο νεαρός να αναλάβει κυβερνήτης και να πει τα δικά του «όχι» όπου κι αν μας οδηγήσουν, στον γκρεμό ή σε ένα ξέφωτο (δεν μπορώ να πω στον παράδεισο αφού αυτό μας το έχουν αποκλείσει).

Η εποχή του Τσίπρα μόλις ξεκίνησε. Να δούμε πως θα τελειώσει. Ελπίζουμε όλοι με κάποια εθνική ανάκαμψη και όχι με μια εθνική καταστροφή! Πολλοί θα του βάλουν τρικλοποδιές (από το εξωτερικό εννοώ) και πολλοί θα γελάσουν χαιρέκακα στην ενδεχόμενη αποτυχία του (στο εσωτερικό εννοώ) αλλά έτσι όπως ήρθαν τα πράγματα, πολλά πράγματα για την Ελλάδα θα εξαρτηθούν από την Τσιπρέϊκη διακυβέρνηση (δεν λέω Συριζέίκη γιατί ο κόσμος τον Τσίπρα ψηφίζει, στον Σύριζα έχει δώσει επανειλημμένα 4-5%). Αν τα βγάλει πέρα με τα τόσα προβλήματα και κάνει μιαν Ελλάδα που κάτι θα παράγει τέλος πάντων και θα έχει μάθει να καταναλώνει χωρίς δανεικά, τότε ο Τσίπρας θα χαρακτηριστεί σαν ο άνθρωπος που έκανε το ξεκίνημα μιας νέας εποχής, αν όμως απλά διαχειριστεί την ήττα της πολιτικής απέναντι στα οικονομικά συμφέροντα, τότε δεν θα είναι παρά ο υπογράφων στο συμβόλαιο τέλους της παλιάς εποχής. Στην πρώτη περίπτωση, στην νέα εποχή, θα μπορούμε τουλάχιστον να ελπίζουμε ότι η επόμενη μέρα θα είναι καλύτερη, στην δεύτερη περίπτωση, στην εποχή μετά το τέλος της παλιάς εποχής, θα είμαστε απλά για κλάματα.
Αν μιλάω για διακυβέρνηση Τσίπρα, δεν είναι που έκανα λάθος επειδή δεν παρακολουθώ ειδήσεις και δεν ξέρω ότι ακόμα κυβερνάει ο Σαμαράς, είναι που πιστεύω πως είτε δυο μήνες ακόμα κρατήσει αυτή η κυβέρνηση, είτε δυο χρόνια, δεν είναι παρά μια παρένθεση στο κυρίως πιάτο που θα γευτεί η Ελλάδα ούτως ή άλλως οσονούπω. Τον Κουβέλη δεν τον βλέπω και τόσο στα καλά του, ώρες-ώρες αγριεύει το μάτι του. Και οι Γερμανοί είναι … Γερμανοί, δεν θα λυπηθούνε ούτε τον Σαμαρά ούτε τον Βενιζέλο, να τους ξεφτιλίσουν θέλουνε καθώς μαζί τους θα ξεφτιλίζεται –κατά τη γνώμη τους βέβαια- και η Ελλάδα.