Από το μπλογκ "ΔΡΑΠΕΤΣΙΝΙ" του φίλου Νίκου Χάνου που είναι Κερατσινιώτης Χαραυγιώτης και διευθυντής σε δημοτικό σχολείο της Χαραυγής, πήρα την μακέτα που δείχνει πόσο πράσινη θα ήταν η Χαραυγή αν είχαν πραγματοποιηθεί τα σχέδια της συμφωνίας Δήμου Κερατσινίου- ΥΠΕΧΩΔΕ του 1996 με τα οποία παρατάθηκε η παραμονή του εργοστασίου στην περιοχή μας ως ψυχρής εφεδρείας.
Δεν αμφισβητώ τις προθέσεις της τότε δημοτικής αρχής που πάλεψε για το καλύτερο για την πόλη, ωστόσο είναι βέβαιο πως αυτή η εξέλιξη επιτρέπει σήμερα στη ΔΕΗ να θέλει να επαναφέρει το παλιό καθεστώς λειτουργίας της σε καθημερινή βάση και όχι πια ως ψυχρής εφεδρείας και επί πλέον να θέλει έναν "εκσυγχρονισμό" των εγκαταστάσεών της για δημιουργία ΝΕΩΝ ΜΟΝΑΔΩΝ λειτουργίας με φυσικό αέριο ώστε να γίνει κερδοφόρα επιχείρηση και να πουληθεί ακριβά από την κυβέρνηση στους νέους επενδυτές!
Να σημειωθεί ότι αυτό το σχέδιο με τα πολλά πράσινα και ωραία (πράσινες διαδρομές, ελεύθεροι χώροι κλπ.) προέβλεπε την ύπαρξη και παραμονή του εργοστασίου με όλα αυτά τα πράσινα να δίνονται στην Χαραυγή ως αντιστάθμισμα για την επιβάρυνσή της από την ύπαρξή του (και όχι την λειτουργία του αφού θα ήταν ψυχρή εφεδρεία).Το αίτημα των κατοίκων ήταν να φύγει η ΔΕΗ, όπως αίτημα των κατοίκων της Δραπετσώνας ήταν να φύγουν τα Λιπάσματα. Τα Λιπάσματα έφυγαν, η ΔΕΗ έμεινε, και τώρα η ΔΕΗ θέλει να ξαναζωντανέψει.
Εδώ αντιγράφω από το Δραπετσίνι τον πόνο ενός Χαραυγιώτη που βλέπει τον κίνδυνο να παρθεί μια απόφαση λειτουργίας της ΔΕΗ από δημοτικούς συμβούλους για τους οποίους η Χαραυγή δεν είναι παρά μια τοποθεσία του "μεγάλου" δήμου τους και όχι η περιοχή που ζουν, η δική τους πόλη.
Η ΔΕΗ η οποία δεν τήρησε την παλιά συμφωνία, βλέποντας "την φτώχεια και την πείνα" στον Δήμο μας επανέρχεται και δίνει με πρόταση της κάποια χρήματα στο Δήμο και πολλές γυαλιστερές χάντρες, ζητώντας από τους εκλεγμένους αντιπροσώπους μας απόλυτη συναίνεση (...ο Δήμος θα δηλώσει...), για να εγκαταστήσει μονάδες παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας!
Μαθαίνουμε, ότι στην εποχή της οικονομικής ξεραΐλας με το κίνημα αντίστασης στα κάτω του, ότι κάποιοι εντός και εκτός Δημοτικού Συμβουλίου, καλοβλέπουν μια τέτοια προοπτική, υποθηκεύοντας μια περιοχή για πάντα, χρησιμοποιώντας χιλιοειπωμένα επιχειρήματα διανθισμένα με πολύ πόνο λόγω οικονομικής κρίσης.
Δημοτικοί σύμβουλοι, έχοντας την εξουσία του μικροφώνου, επιχειρηματολόγησαν στο τελευταίο Δημοτικό Συμβούλιο, λέγοντας ότι η ΔΕΗ μας έχει δώσει κάποια χρήματα και ότι τήρησε κάποιες υποσχέσεις της. Είναι οι ίδιοι που είχαν παρουσιάσει πριν χρόνια την περίφημη μακέτα που παρουσίαζε τη Χαραυγή καταπράσινη, είναι οι ίδιοι που με την υπογραφή τους ξανάνοιξαν το εργοστάσιο με το "περίφημο" πρωτόκολλο απομάκρυνσης του εργοστασίου.
Κάποτε ήταν αδιανόητο να λειτουργήσει ένα ακόμα εργοστάσιο στην πιο υποβαθμισμένη περιοχή του λεκανοπεδίου. Σήμερα η απόφαση των εκλεγμένων μπορεί να είναι πιο εύκολη από παλιά, όμως στην συνείδηση των πολιτών και στην ιστορία θα μείνουν ως αυτοί που υπέγραψαν την υποβάθμιση ενώ συστηματικά μιλούσαν για "φύκια και μεταξωτές κορδέλες" στις προεκλογικές περιόδους.
Θα μείνουν ως αυτοί οι οποίοι λειτούργησαν στενά διαχειριστικά, όπως λειτουργούν άλλωστε όσοι παίρνουν αποφάσεις και μας έφεραν στο σημερινό χάλι, και όχι υπερβατικά και οραματικά για την περιοχή τους!
Εκεί που πίστευα πως θα είναι ΠΑΝΔΗΜΗ η καταψήφιση των προτάσεων της ΔΕΗ έχω αρχίσει να ανησυχώ. Έλεγα παλιότερα ότι η ΔΕΗ θα μπορούσε να υποσχεθεί τηλεθέρμανση και να δώσει αυτά που χρωστά στον δήμο για να μπορεί να γίνει διάλογος μαζί της, τώρα βλέπω ότι και αυτός ο διάλογος είναι παγίδα, ένα πρόσχημα για να περάσουν στις νέες καταστάσεις λέγοντας ότι "διαβουλεύτηκαν" με την τοπική κοινωνία. Με κάποιους να λένε τούτο και κάποιους να λένε το άλλο(!!) ... θα φτάσουν εύκολα στο συμπέρασμα ότι πρέπει να κάνουν αυτό που εκείνοι θέλουν χωρίς να δώσουν καμιά σημασία στην γνώμη των κατοίκων.
Αναρωτιέμαι, αν η Χαραυγή ήταν δήμος αυτόνομος και αυτεξούσιος (κι ας είχε λιγότερες αρμοδιότητες από αυτές που έχουν οι "ισχυροί καλλικρατικοί" δήμοι, κι ας είχε λίγους μόνο υπαλλήλους και ας είχε άμισθους αντιδημάρχους και μικρό προϋπολογισμό) θα συνέβαιναν αυτά; Θα υπήρχε περίπτωση να μην εκφραστεί το αίσθημα των πολιτών με τρόπο αυθεντικό; Θα υπήρχε περίπτωση να χαθεί αυτή η βούληση μέσα στη μεγάλη σούπα που λέγεται μεγάλος δήμος των εκατό χιλιάδων κατοίκων;
Ας τα βλέπουν αυτά οι Χαραυγιώτες και ας δούμε τι θα κάνουμε για το μέλλον μας κι εμείς οι Δραπετσωνίτες και αυτοί! Πάντως στην περίπτωση της ΔΕΗ πιστεύω ότι οι περισσότεροι αν όχι όλοι οι Δραπετσωνίτες δημοτικοί σύμβουλοι θα στηρίξουν το αίτημα της γειτονικής Χαραυγής να απαλλαγεί επί τέλους κάποτε από το εργοστάσιο που της κλείνει την πρόσβαση στη θάλασσα και την υποβαθμίζει με την παρουσία του και μόνο, πόσο μάλλον με τη λειτουργία του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου