ΡΕΚΒΙΕΜ για τον ΘΟΔΩΡΟ ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟ
Ο θάνατος του Αγγελόπουλου και μάλιστα στα μέρη μας, στη Δραπετσώνα, ήταν το συγκλονιστικό νέο. Να προσθέσω και τη δική μου έκφραση λύπης είναι περιττό.
Ελπίζω αύριο στις 8μμ να συνεδριάσουμε εκ νέου και να μπουν τα ονόματα ξανά και να φτάσουν τουλάχιστον τα 21 με 25. Και οι τεχνικοί να καλούνται ανεξαρτήτως αριθμού μελών. Έτσι μπορεί κάτι να διασωθεί από το πνεύμα της Επιτροπής.
Μερικές μέρες πριν, βρέθηκα στα Λιπάσματα δυο συνεχείς μέρες με την καθηγήτριες Νικόλ Βρυσούλη του ΕΠΑΛ και με 20 παιδιά της Α' Λυκείου στα πλαίσια της εργασίας που έχουν αναλάβει για τη φόρμουλα 1. Λίγες μέρες πιο πριν είχα επισκεφτεί το μέρος άλλες δυο φορές, μια για να δείξω το Θεμιστόκλειο και μια για τον χώρο της Ανάπλασης. Τέσσερις φορές τον τελευταίο καιρό είχα περάσει μέσα από τα σκηνικά του Αγγελόπουλου που είχε στήσει για την ταινία του "η άλλη θάλασσα", αυτήν που ετοίμαζε όλον αυτόν τον καιρό εγκαταστημένος στη Δραπετσώνα, δίπλα στα διατηρητέα των Λιπασμάτων, μέσα σε μια τενεκεδούπολη που είχε δημιουργήσει εκεί. Μερικές από τις φωτογραφίες των σκηνικών των σκηνικών του θα δημοσιεύσω προσεχώς.
Κατά παράδοξο τρόπο αυτές οι επισκέψεις στους χώρους του με έκαναν να νιώσω περισσότερο την απώλεια του μεγάλου σκηνοθέτη!
ΡΕΚΒΙΕΜ και για την ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΝΑΠΛΑΣΗΣ;
Θα είναι άραγε το Ρέκβιεμ για την Επιτροπή Ανάπλασης αυτό που έγινε τη Δευτέρα ή θα το διασώσουμε το πράγμα;
ΕΔΩ ΜΠΑΙΝΕΙ Ο ΒΙΜ ΜΕΡΤΕΝΣ
Προς το παρόν μόνο το παρακάτω βιντεάκι (Wim Mertens) μας ταιριάζει, και για την Επιτροπή Ανάπλασης βέβαια, αλλά κυρίως για τον μεγάλο χαμένο, τον Θόδωρο Αγγελόπουλο, που παρά ή με τα μακρόσυρτα πλάνα του κατάφερνε να μας γεμίζει με μια μαγεία, όχι τόσο την γνωστή "μαγεία του σινεμά", δηλαδή την ψευδαίσθηση, αλλά κυρίως της ιστορίας καθώς και της αίσθησης της μεγάλης συνάφειας που έχουν η ζωή και ο θάνατος.
Άλλος ένας Έλληνας χάθηκε.
Και είναι λίγοι δυστυχώς οι Έλληνες μέσα στη λαοθάλασσα των Νεοελλήνων
Πρόκειται για παλιότερο βιντεάκι, εμπεριέχει … ολίγη θλίψη και συγκρατημένη αισιοδοξία….
